Het Franse vijftal van La Caravane Passe zette zondagavond in de Kleine Zaal van 013 een afwisselend, traditioneel optreden neer. Met hun aanstekelijke balkanmuziek vermaakte zij bijna anderhalf uur lang het publiek. De laatste tien minuten van het optreden verplaatste de band zich naar de dansvloer om daar het optreden in stijl af te sluiten.
De vijfkoppige Franse band heeft twee frontmannen en komt uit het imaginaire dorpje Plèchti. De taal waarin ze zingen (een combinatie van Frans, Engels, Yiddish, Bulgaars, Italiaans en Servisch naar het schijnt) hebben de mannen dan ook toepasselijk Plectian gedoopt. Het verstaan van de teksten is dan ook niet altijd mogelijk, maar dat is geen enkel beletsel om te kunnen genieten van de vrolijke en afwisselende muziek van La Caravane Passe. Zoals vaker het geval is bij balkan/gypsy bands, beperkt ook La Caravane Passe zich niet tot één genre. Traditionele zigeunermuziek, dubgeluiden, rapteksten, een stukje Tarantino-soundtrack en aanstekelijke uptempo melodieën komen voorbij, alsmede een puike bassolo en een dubbele saxofoonsolo (lees: saxofonist Cyrius Zinzin Moretto bespeelt twee saxofonen tegelijkertijd!). Het is misschien niet allemaal even vernieuwend, maar zeker na de eerste paar nummers wel aanstekelijk en er zijn ook genoeg momenten waarop de band ineens een andere muzikale kant op gaat dan je verwacht waardoor de afwisseling gewaarborgd en de aandacht gevestigd blijft.
Interactie met het publiek is er middels het inmiddels overbekende maar daarom niet minder aanstekelijke nazingen van stukjes refrein, waarbij de onzeker uit z'n ogen kijkende, vrouwelijk geklede drummer het publiek met een drumstokje de maat wil leren. Als zanger/banjospeler/gitarist Toma Feterman merkt dat de tekst er nog net niet helemaal in zit, toont hij een klein scherm in zijn riem dat doorlopend de tekst van het refrein laat zien. Ook beperkt de band zich niet tot één thema: een nummer dat oproept tot respect voor de buren, je meest letterlijke naasten, wordt gevolgd door een nummer over hoe de heren het liefst hun kebab hebben, met salade, tomaten en ui. De band eindigt met een onvervalste rap over een stel dat op het punt van trouwen staan. Na vijf kwartier op het podium besluit de band nog tien minuten op de (dans)vloer met een trom en vier blazers een paar traditionele liedjes ten gehore te brengen alvorens uptempo te eindigen en de Kleine Zaal te verlaten. De karavaan trekt verder.