Het liefst wil hij van alles met elkaar combineren: IDM, jungle en breakcore met een melodieuze singer-songwriteropbouw, breakcore en dubstep met elektro, stonerrock en grunge met punk. Peter van Drunen deelt zichzelf op in talloze muzikale stukjes. Als Autonon, Petr Passive, Driving With Penelope en met de band Sons Of Hibachi is hij op zoek naar een eigen hokje om in te passen.

Het begon allemaal als zesjarig ventje achter een piano. Toen hij op zijn vijftiende in grungeband Annoyance ging bassen, had Van Drunen al zestig zelfgeschreven nummers op zijn naam staan. Hij verhuisde naar Tilburg en ontdekte Fruity Loops, een programma om muziek mee te bewerken. “Een vriend van me die om de hoek woonde had het op zijn computer. Dan zaten we op zijn kamer wat te proberen. Ik vond het net zoiets als Tony Hawk spelen, Fruity Loopen. Echt een spelletje,” lacht hij.

BREAKCORE
Autonon was zijn eerste grote elektronische muziekproject. Het labeltjesplakken was begonnen. “Ik had toen nog niet echt een richting. Ik wist zelf niet wat ik maakte. Eerst kreeg ik te horen dat het IDM was, daarna noemden mensen het breakcore, hardcore, jungle, elektro ‘maar dan anders’. Het liefst wilde ik een soort melodieuze breakcore maken, om het dan maar enigszins in een hokje te plaatsen. Maar dan wel met een singer-songwriteropbouw. Ik had me voorgenomen om tijdens optredens mijn gitaar erbij te pakken of erbij te gaan zingen. Maar uiteindelijk wilde ik vooral toffe sets hebben waar je op kunt dansen. De resultaten waren tof, maar het werd toch steeds meer breakcore.”

Afgelopen oktober kwam er een nieuw labeltje bij, toen het tweede Autonon-album Who Made Me Make Dub? werd uitgebracht bij het online label Bitcrusher Records. Ineens was er, zoals de titel al zegt, een dubalbum. Gewoon, omdat Van Drunen alles een keer wil uitproberen. “Bovendien vind ik de combinatie dubstep en breakcore goed te doen. Ik vond de nummers niet bij Petr Passive passen en weer iets nieuws beginnen vond ik overdreven, dus kwam de plaat uit onder de naam Autonon.” Petr Passive is het andere elektronische project van de producer, de luchtige tegenhanger van het zwaardere Autononwerk. “Met Autonon werd het steeds meer gepier; wat nou als ik dit nootje hier zet en die daar… Daar had ik geen zin meer in. Met Petr Passive ging ik gewoon doen waar ik behoefte aan had: muziek maken om op te feesten.”

ONRUST
Wat begon als een geintje, ging ineens als een trein. “Ik zette wat nummers op MySpace en meteen toonde het Amerikaans label Vermin Street interesse.” Het Amsterdamse label Basserk volgde. Het album Fat Sauce kwam uit bij Basserk en een aantal nummers van Petr Passive kwamen op online mp3-releases van Vermin Street terecht. In 2010 komt het tweede album Skreamerr uit bij Basserk. “Wat ik nu maak met Petr Passive is al weer heel anders dan in het begin. Het is al steviger, begint meer te lijken op wat ik met Autonon begonnen ben.” Met de genrewisseling komt ook de onrust. “Nu komt het tweede Petr Passive album en weet ik eigenlijk ook even niet meer wat ik hier nou verder mee wil.”

Hoewel Van Drunen succes heeft als elektronische artiest, is hij zijn gitaar niet uit het oog verloren. Naast zijn soloproject Driving With Penelope begon hij afgelopen zomer met twee vrienden Sons Of Hibachi, een band wiens muziek zich ook weer lastig laat labelen. “Stoner zou leuk zijn, maar het heeft misschien weer teveel punkinvloeden voor stoner. Misschien is het wel grunge slash punk of zo”, denkt Van Drunen hardop. “We vinden het alle drie het belangrijkste dat het op gevoel is gemaakt. Liever een nummer dat je vals hebt ingespeeld maar volle bak meent dan een nummer dat heel strak is maar waar je niet achter staat. Het is gewoon muziek uit het hart”, besluit hij lachend.

BOMBASTISCHE VIOLEN
Uiteindelijk komen alle uitersten wel weer bij elkaar, vertelt Van Drunen. “Soms zit ik bijvoorbeeld wat te pielen voor Driving With Penelope en krijg ik ineens een goed idee voor Autonon of Petr Passive. Ik begin steeds nieuwe projecten, maar het tofste element uit ieder project komt uiteindelijk toch wel weer terug in iets anders. Ik vermoed dat het uiteindelijk Petr Passive of Autonon is waarin alles echt samen gaat komen. Dan wordt het bombastische-violen-melodieuze-breakcore-elektro-dub-shoegaze-metal of zoiets. Dat vind ik uiteindelijk het mooiste: wanneer je alles kunt maken. Dat het niet gaat om een genre, maar om het neerzetten van je gevoel. Je gevoel is nu eenmaal niet altijd elektro of altijd breakcore.”

Welke plannen heeft hij voor 2010? “In ieder geval moet ik eerst de MySpace van Sons Of Hibachi maar eens updaten, want de muziek die er nu op staat is alweer flink verouderd. Verder komen er dus een nieuw album en optredens van Petr Passive, optredens van Sons Of Hibachi en wie weet een cd. Met Autonon heb ik voorlopig geen plannen. Misschien ga ik nog wat nummers schrijven en samen met nummers die er al zijn releasen.” Welke muzikale weg wordt er ditmaal ingeslagen? Lachend: “Een ouderwets harde breakcoreplaat lijkt me wel wat."