THOMAS MOORE (20.30 UUR - KUNSTPODIUM T) CONCERT Tijdens ZXZW organiseert De Link (podium voor onalledaagse kamermuziek in Tilburg) van maandag tot en met vrijdag intieme soloconcerten in Kunstpodium T. Op donderdag mag de Amerikaanse, maar in België woonachtige trombonist Thomas Moore zijn kunsten vertonen. MUZIEK Moore brengt vijf stukken ten gehore: het grotendeels in Schoenbergs twaalftoontechniek geschreven Canto II van Samuel Adler uit 1972, het neoromantische Meditation For Bass Trombone van Frigyes Hidas uit 1980, het door vriend Christopher Cook gecomponeerde en op avant-garde technieken, blues en jazz gebaseerde Blue Shadows uit 2002, de Filomena Suite uit 2007 van vriendin Joanna Murphy, gecomponeerd uitgaande van 'set theory' (waarbij de componist(e) één of meer reeksen van toonintervallen kiest die doorheen het hele stuk terugkeren) en tot slot een compositie van Moore zelf, gecomponeerd ter gelegenheid van zijn huwelijk: Wedding Music uit 2007. Het eerste deel van dat stuk is in een vrije stijl geschreven, het tweede is minimalistisch. Bij dat laatste deel gaat hij een duet aan met zichzelf (hij heeft vooraf een tweede partij ingespeeld en opgenomen). Behalve het stuk van Cook, dat hij op tenortrombone uitvoert, speelt hij alle stukken op bastrombone. PLUS Zoals bovenstaande opsomming al doet vermoeden is het een erg veelzijdig optreden: alle mogelijke hedendaagse speelstijlen komen aan bod. Bovendien is het concert zeker geen droge aangelegenheid. Zo heeft de finale van Adlers stuk wel iets clownesk, is het laatste deel van Murphy's stuk best heftig (en fysiek zichtbaar vermoeiend) en zitten er in het stuk van Cook zelfs lachen en huilen imiterende geluiden die je ook vaak hoort in de jazzorkesten van bijvoorbeeld Duke Ellington en Charles Mingus. En het laatste deel van Moores eigen compositie is erg opgewekt. MIN Misschien zit niet iedere (populaire) muziekliefhebber te wachten op een hedendaags klassiek concert. Anderzijds hoeft niemand zich te laten afschrikken door het feit dat hij/zij niet of nauwelijks kennis heeft van dit soort muziek: geduld en aandacht zijn meer dan genoeg om van een concert als dit te kunnen genieten. CONCLUSIE Een aparte, maar waardevolle aanvulling op het ZXZW-programma. CIJFER 8 (WdW) ---------------------------------------------------------------------------------- BJORN TORSKE & SHARI VARI (21.00 UUR - BAT CAVE 013) CONCERT Altijd fijn, roosterwijzigingen. Met het zweet nog op mijn voorhoofd storm ik een vrijwel lege Bat Cave in, wat blijkt: de band van Bjorn Torske is er niet. Bjorn Torske zelf echter wel, samen met dj Shari Vari (die van 22.00 tot 23.00 op de planning staat) gaat hij vanaf 21.00 uur wat dj-en. MUZIEK Alternatieve dance met héél veel disco! Mooie, trage electro die perfect overvloeit in funky seventiesbeats. Echt grijpbaar zijn Torske en Shari Vari als duo niet. Maar dat geeft niets, alles is uitermate dansbaar en ligt prima in het gehoor. PLUS Het publiek is getuigen van een ontspannen samenwerking tussen Bjorn Torske en Shari Vari. De disco van Shari Vari combineert prima met de sferische landschappen van Bjorn Torske. De heren wisselen elkaar continu af en draaien ook weleens samen plaatjes. De eerste twintig minuten lijkt het publiek bij een real-life discofunkcollectief te staan, aangevuld met wat stevige beats kan er niets aan fout. Het volledige optreden lijkt een soort tijdreis van de jaren zeventig tot begin negentig. Van funky disco tot een pathetisch Pink Floyd-geluid, blije dark wave vloeit voort uit industrial en gaat over in een vette dancebeat. Er is een groot verloop van het publiek, waarschijnlijk ondermeer te wijten aan de wijziging in het programma, waardoor deze twee Noren continu minstens vijftien man voor hun neus hebben swingen. MIN Vooral de technische dingen zijn in het kader nogal ‘naar’. Geen band maar twee dj’s, dat geeft niets. Het publiek houdt alleen wel grote verwachtingen over aan Bjorn Torske mét band. CONCLUSIE Uitermate dansbaar en prima geschikt voor een muziekgescheidenisles, wat wil met nog meer? CIJFER 8.5 (LR) ---------------------------------------------------------------------------------- SHARI VARI (22.00 UUR - BAT CAVE 013) CONCERT Plots verlaat Bjorn Torske het podium en draait Shari Vari in zijn eentje verder. Shari Vari draait alternatieve dance en electro zoals men die kent. MUZIEK De muziek van Shari Vari is een stuk toegankelijker dan het geluid wat hij fabriceert met Bjorn Torske. Het tempo gaat omhoog en de bas gaat verder open. Dance, electro, house: alles waar je op kunt dansen. PLUS De elektronische muziekjes van Shari Vari zijn gemakkelijk en toegankelijk. De niet echt te labelen muziek valt het meeste onder alternatieve dance en electro. De disco is verdwenen waarmee ook het 'bandgeluid' weg is. Toch draait Shari Vari goed, de beats lopen lekker in elkaar over en er zitten geen onverwachte gekkigheden in de mixen. Dit zou een meesterlijke act zijn voor een groot publiek. MIN Na de vette set met Bjorn Torske is Shari Vari een beetje simpeltjes in zijn eentje. De toegankelijke electro is weinig uitdagend na de gevarieerde set met Bjorn Torske. Misschien ligt het aan het feit dat er geen pauze tussen de twee optredens zit en de overgang voor het publiek wat ‘abrupt’ is. CONCLUSIE Shari Vari is de perfecte Boiler-act (dancetent op Pukkelpop). Hij verdient zeker een groot, stomend publiek voor zich. In de Bat Cave is het allemaal wat magertjes, wat vooral te wijten is aan zijn spetterende optreden met Bjorn Torske. Het zou me niets verbazen als Shari Vari volgend jaar een dampend Pukkelpop voor zijn neus heeft staan. CIJFER 7 (LR) ---------------------------------------------------------------------------------- BOT BORG (23.00 UUR - CUL DE SAC) CONCERT Hoewel de website het over een internationaal collectief heeft, staan er aan de zijkant van het podium op de bar slechts twee heren. Want Bot Borg is geen band, het is een audiovisueel spektakel. Eén heer voor de muziek, eentje voor het geluid. Een volle Cul de Sac wacht in spanning af tot ze beginnen. MUZIEK Veel gekraak en geruis dat wordt gevisualiseerd door een blokkerig grijs/wit/blauwe animatie op het scherm. Een stiekeme baslijn is te ontdekken als men heel goed luistert, de 'noise' correspondeert verder vooral met het beeld. Heftigere beelden, aanzwellende ruis. De animatie is blokkerig en kent vooral de primaire kleuren. Diagonaal, verticaal en horizontaal trekken een soort eilandjes of 'Zeeslagscheepjes' (mijn eerste associatie) over het scherm. PLUS De eerste golf van geluid en beeld die je als publiek over je heen krijgt is overweldigend. Het beeld en het geluid sluiten perfect bij elkaar aan en zijn vooral erg sferisch. Soms bezorgt het geheel je een ünheimisch gevoel, maar over het algemeen is het redelijk ontspannend. MIN Natuurlijk ben je een cultuurbarbaar als je zegt dat dit niet echt muziek is, toch kan dit ook de naam 'noise' bijna niet dragen. Misschien minimal-noise? Het is niet de combinatie van beeld en geluid die niet overkomt of bij elkaar past, maar als geheel dweept alles wel heel lang door. De aandacht van het verwachtingsvolle publiek begint na twintig minuten af te zwakken. De heren van Bot Borg zelf lijken er zelf niet echt veel plezier in te hebben. Hoewel dit audiovisuele experiment zich niet erg leent voor een brede lach, lijken deze heren zich op sommige momenten ronduit te vervelen. CONCLUSIE Voor een kwartier is dit gaaf! De combinatie van beeld en geluid is sferisch en roept bepaalde emoties op. Het is echter zo dat Bot Borg nergens een andere wending neemt. De goede veertig minuten die ze spelen, kunnen ze het publiek niet boeien. CIJFER 6.5 (LR) ---------------------------------------------------------------------------------- THE HONG KONG DONG (0.00 UUR - CUL DE SAC) CONCERT The kids van zuiderbuurman/cartoonist Kamagurka, dat zijn Sarah (zang, gitaar en toetsten) en Boris (zang, gitaar en toetsen). Onder de naam The Hong Kong Dong en bijgestaan door een drummer en gitarist bouwen ze een feestje in Cul de Sac. MUZIEK The Hong Kong Dong doet denken aan hippe bands van nu zoals CSS (Cansei de Ser Sexy) en The Ting Tings. Een drummer die weet hoe hij zijn hi-hat moet gebruiken, toegankelijke britpop met een stevige, experimentele rand. The Hong Kong Dong is niet bang nieuwe dingen te proberen, van een heftig refrein gaan ze over in een reggaeritme. Broer en zus zingen veel tweestemmig en hebben goed contact met het publiek. PLUS Ze hebben er zin in! Sarah en Boris zijn leuke mensen, ze nodigen het publiek uit dichterbij te komen en dansen graag met hen mee. De muziek van The Hong Kong Dong is toegankelijk en heeft een typisch Belgisch geluid, desondanks is het experimenteel en uitdagend. Ze gaan net over het randje en hebben lef! Naarmate het optreden vordert worden de nummers steeds beter en constructiver. Steeds meer nummers krijgen echt een kop en een staart. De swing komt er steeds meer in en sommige nummers kennen een prachtig moraal: "lesbiens are a boys best friend". Het publiek gaat uit zijn plaat! MIN The Hong Kong Dong moet er echt even inkomen. De eerste vier nummers komen niet echt uit de verf. Ook het publiek reageert wat lauw in het begin. CONCLUSIE Na wat kleine opstartprobleempjes gaat The Hong Kong Dong los, en daarmee ook het publiek. Wat goed is aan The Hong Kong Dong is dat de synthesizers alleen maar dingen toevoegen en niet, zoals bij bijvoorbeeld Mindless Self Indulgence, de muziek domineren. Toffe Belgen met toegankelijke, herkenbare muziek maar met genoeg nieuwe, experimentele dingen om een uur te kunnen boeien. CIJFER 8.5 (LR)