The Mars Volta test met succes Nederlands geduld

Improvisatiekunstenaars nemen je mee naar hun planeet

Dyon Schlebos, ,

Kwart voor negen en het achtkoppige The Mars Volta stapt het podium van de Dommelsch Zaal op. De band rondom de twee Texaanse latino’s Omar Rodriguez-Lopez (gitaartovenaar) en Cedric Bixler-Zavala (zanger, acrobaat) slaan zonder pardon meteen toe met hun experimentele psychedelische progrock met free(freak)-jazz invloeden.

Improvisatiekunstenaars nemen je mee naar hun planeet

Kwart voor negen en het achtkoppige The Mars Volta stapt het podium van de Dommelsch Zaal op. De band rondom de twee Texaanse latino’s Omar Rodriguez-Lopez (gitaartovenaar) en Cedric Bixler-Zavala (zanger, acrobaat) slaan zonder pardon meteen toe met hun experimentele psychedelische progrock met free(freak)-jazz invloeden. JAMS Zó hard dat 013, als een computer die ineens teveel data binnenkrijgt, even tijd nodig heeft om dit allemaal te verwerken. Bij het eerste nummer wordt al duidelijk dat dit een lange avond gaat worden wanneer Roulette Dares (The Haunt Of) van het debuutalbum met improvisatie tot over de twaalf minuten wordt getild. De setlist is gevarieerd, waar de nadruk natuurlijk ligt op het nieuwe album The Bedlam In Goliath. Waar andere bands tussen de nummers door vertellen hoe geweldig Nederland wel niet is of hoe de liedjes die zij spelen zijn ontstaan, past The Mars Volta hier voor door deze ruimte tussendoor op te vullen met jams. Deze jams zijn in het begin oorstrelend, maar na een tijd (we zitten dan op één uur en een kwartier) kunnen deze wat vervelen voor mensen die de band alleen van studioalbums kent (naar eigen zeggen speelt de band dan ook vooral voor zichzelf en ontstaat tijdens deze improvisatiestukken vaak nieuw Mars Volta materie). Hierdoor zakt de set halverwege wat in. Daarna krijgt het vervolgens een flinke trap onder de kont wanneer er een nieuwe backdrop verschijnt en tijdens Cygnus…Vismund Cygnus climax na climax ontstaat. CHAOS Het is moeilijk deze chaos allemaal bij te houden: links staat een man los te gaan op een saxofoon, klarinet of dwarsfluit, erachter twee mannen voor de percussie en ervoor Omar die op zijn frets mierenneukt op de vierkante millimeter. Rechts staat het orgel voor de psychedelische noot en verder de bassist die onder andere verantwoordelijk is voor de effecten van Cedrics vocalen. Ergens in het midden is er dan nog een ritmegitarist tussen gepropt. Cedric Bixler-Zavala is stoeiend met zijn microfoonsnoer eigenlijk overal wel te vinden en dan een briljante drummer die strak en intens speelt en het zooitje ongeregeld bij elkaar weet te houden. PLANEET Wanneer het gordijn aan muzikaal geweld optrekt, komt de band terug voor twee akoestische nummers. Hier is nu goed te horen dat Bixler-Zavala, op adem gekomen na al het rondrennen, springen en stuiptrekken, de stembanden gecontroleerd kan houden en loepzuiver zingt. Na dit fragiele moment trekt de band voor de laatste keer vanavond zijn experimentele brein open met Day Of The Baphomets om je mee te nemen naar planeet Mars Volta, waar niet wordt geschuwd voor experiment. Op de planeet waar de band zich als een vis in het water voelt, was het voor het publiek een hele reis langs uitgesponnen gitaarsolo’s, een mix van punk-, jazz- en latino-drum vergezeld door Robert Plant-isque vocalen. Als de kans zich weer voordoet voor een uitstapje naar The Mars Volta, teken ik voor een enkeltje!