Na twee overheerlijke dagen Mundial op naar de laatste dag. Een dag met een ontzettend sterke programmering. Check hier de recensies van New Cool Collective & Mapache, Shantel & Bucovina Club Orkestar, Alpha Blondy & Solar System en Truckstop. NEW COOL COLLECTIVE & MAPACHA (15.45 UUR - MILLENNIUM STAGE) Potverdrie wat een lading aan muzikanten betreedt er plots het podium. Met een hele hoop blazers en meerdere percussionisten vorm je natuurlijk hooggespannen verwachtingen bij je publiek, en zie die maar eens waar te maken. Met leuke jazzsongs die op zijn tijd een heerlijk stukje swing wegzetten zou je al overtuigd kunnen zijn. Als je in bent voor een lekker muziekje, met per 60 minuten vijf technische hoogstandjes, is New Cool Collective helemaal je ding. Mapacha lijkt weinig toe te voegen, behalve dat exotische sausje. Het vormt een goed optreden, met steengoede muzikanten, die elk hun vak uitermate goed verstaan. Jammer dat er weinig durf in de show zit. (WD) SHANTEL & BUCOVINA CLUB ORKESTAR (17.30 UUR - MILLENNIUM STAGE) Festival Mundial is al in zijn volle glorie bezig, als vlak voor het avondeten Shantel geprogrammeerd staat, samen met het Bucovina Club Orkestar. Zijn nieuwste hit, het o zo befaamde of beruchte feestnummer Disko Partizani. Je kon de afgelopen weken geen kroegavond of radiomomentje meepakken zonder het heerlijk opzwepende deuntje in je gezicht te krijgen. Met dit nummer en zijn laatste cd in mijn geheugen gegrift, begeef ik mij richting de Duitse dj. Waar op het album de wat minder toegankelijkere (vagere) balkantonen veel aanwezig zijn, zijn het bij zijn liveset de krachtige energieke songs en mixen. Het lekkere balkangeluid wordt prachtig verweven met een flinke dosis bass, wat uitmondt in een soepele balkan beats set. Balkan is misschien een hype geworden, of nog in wording, maar op deze hype spring en feest ik graag mee. (WD) NAWAL (20.30 UUR - FONTYS MUNDIAL WORLD COMMUNITY) In een kleine pauze in mijn drukke schema loop ik, op weg naar een flinke warme maaltijd, langs het Fontys podium. Daar zie ik twee vrouwen en een man op het kleine podium staan, die een ontzettend lekker geluid de beknopte mensenmassa in laten vloeien. Een beetje research wijst uit dat de zangeres uit de Comoros-eilanden komt, nabij Madagaskar. De muziek is een soepele mix tussen akoestische songwriting en een bijna bluesachtige variant op het world-genre. De betoverende stem van Nawal weet vele nummers interessant te maken, alleen jammer van dat gebrekkig Engels. Zéér gebrekkig Engels. Wanneer ze de mensen uit probeert te leggen dat als je naar de kerk gaat je nog niet gelovig bent, en daar een kleine vijf minuten over doet, zie je mensen geestelijk afhaken. Mooi, goed en ontzettend fijn om mee geconfronteerd te worden. Nu nog ff werken aan die podiumpresentatie. (WD) ALPHA BLONDY & SOLAR SYSTEM (21.30 UUR - MILLENNIUM STAGE) De afsluiter van deze eenentwintigste editie van Festival Mundial is Alpha Blondy en zijn Solar System. Deze grote man in reggaeland en oude man op het podium heeft de nodige ervaring en vaardigheden opgedaan in zijn leven. De man die op 1 januari 1953 geboren werd bracht in 2007 zijn negentiende album uit. Overduidelijk is te horen dat inspiratiebron nummer één (natuurlijk) Bob Marley is. Heerlijke reggaetonen pingelen vanuit het Millennium Stage de swingende massa in. Wat Alpha Blondy echter succesvoller maakt is dat hij zijn invloeden ook uit de popscene heeft gezocht. Dit maakt de lome reggae goed in het gehoor liggend en een stuk beter dansbaar. De teksten van de man zijn ook duidelijk gericht op politieke leiders, al is het maar de vraag of deze ‘boze geesten van bestuurders’ zullen luisteren naar zijn oproepen voor vrede. Net als je denkt dat het optreden van Alpha Blondy wat eentonig neigt te worden, hoor je plots herkenbare tonen. Ja, het is echt wat het lijkt. Een Pink Floyd-cover! Wish You Were Here galmt het met een swingende reggaestem het Leijpark over. En wat brengt Seydou Koné (echte naam) dit lied mooi ten gehore zeg. Ongelooflijk hoe hij het typische reggaegeluid erin houdt, en ook de gevoelige snaren van het lied perfect weet te timen. Niets dan lof voor dit superbe optreden, wat een ongelooflijk waardige afsluiter vormt voor drie dagen wereldlijk feest. Op naar de volgende eenentwintig keer dan maar. (WD) TRUCKSTOP (21.45 UUR - FONTYS MUNDIAL WORLD COMMUNITY) De muzikale blender, een beproefd principe in de muziekgeschiedenis. Gooi een aantal muzikanten bij elkaar, geef ze de opdracht tot een eindproduct te komen en sluit ze bij elkaar op. Ditmaal ligt het initiatief bij Ethel, een strijkkwartet uit New York, dat in samenwerking met Muzieklab en stichting Mundial een groep muzikanten van verschillende etnische en muzikale achtergrond verzamelt. De opdracht: in veertien dagen tot een passende afsluiter voor de zaterdag en de zondag van Festival Mundial komen. Terwijl Alpha Blondy op het Millennium podium het festival voor het grote publiek afsluit, begint Truckstop Mundial voor een kleinere groep muziekliefhebbers. Even komt de vrees op dat Alpha Blondy het hele concert zal overheersen, wanneer een hele rustige basintro wordt ingezet. Gelukkig wordt er al snel met overdonderende overtuiging overgegaan in een soundtrack van een verhitte discussie. De verschillende muzikanten lijken door elkaar, langs elkaar en over elkaar te spelen waarmee het eerste nummer klinkt als het avondeten bij een gezin met tien kinderen. Als buitenstaander hoor je een geheel, je kijkt ernaar, er gebeurt iets, je snapt het niet, maar het klopt. Verschillende genres komen aan bod: blues, jazzrock, gypsy, Oost-Europese volksmuziek en Braziliaanse salsa. Meestal in een mix van verschillende stijlen. Stijlen die je qua voedsel niet in een zelfde pan zou willen gooien, daar het een garantie tot jakkie is. In de muzikale wok doen de ogenschijnlijk botsende stijlen het echter perfect samen. Russische volksmuziek gespeeld op een slepende accordeon ondersteund door opzwepende Braziliaanse percussie blijkt deze avond een magische mix. De inbreng van alle muzikanten doet ertoe. Geen muzikant springt eruit of is misbaar. Het publiek gaat volledig mee in de muziek. Je hebt mensen die muziek maken en mensen die muziek voelen, en hier wordt duidelijk muziek gevoeld. Nergens wordt het vervelend of eentonig. Voortdurend wordt de luisteraar uitgedaagd om mee te gaan in de communicatie tussen de stijlen. Als toegift gaan de vier strijkers van Ethel op de rand van het podium zitten en spelen ze een eigen nummer. Een prachtige, ingetogen afsluiting van een overrompelend en overtuigend concert dat met recht de afsluiter van Festival Mundial 2008 mag heten. Nu wachten op de opnames, misschien op cd als Ethel in november voor een nieuw project terugkomt. (TvE)