De voorbije jaren maakte Dirk Serries, ook bekend als vidnaObmana, met zijn project Fear Falls Burning meeslepende muziek die ergens tussen drones, postrock en metal te plaatsen viel. Afgelopen woensdag presenteerde hij zijn nieuwe elpee in Paradox, ditmaal onder eigen naam. De grote geluidserupties van FFB ontbraken, maar desondanks zette Serries een intens en hypnotiserend optreden neer.

Een elektrische gitaar, een versterker en enige effectpedalen. Dat is het enige materiaal waarmee Serries het publiek meeneemt in zijn muzikale wereld. Een duistere, spirituele wereld waarin repetitieve riffs het uitgangspunt vormen van een muzikaal verhaal dat zich gedurende een stuk langzaam maar zeker steeds verder uitbreidt, totdat het zo ontstane gelaagde geheel aan het eind weer ontmanteld wordt en de stilte wederkeert. Serries speelt vanavond vijf van dergelijke stukken, Microphonics I-V, tevens de titel van zijn nieuwe elpee. Tussendoor wordt niet geklapt en dat is ook gepast. Het zou de opgebouwde sfeer immers alleen maar tenietdoen. Die sfeer is, zoals bij de meeste op eenvoudige en aanhoudende herhaling gebaseerde minimale muziek, duidelijk verwant met veel oeroude sacrale muziek. Zo roepen de lage, lang aangehouden drones vergelijkingen op met het gezang van Tibetaanse monniken, of de immer aanwezige grondtoon in Indiase raga’s. De woeste climaxen waarnaar Serries met Fear Falls Burning toewerkt, blijven vanavond achterwege. De stemming die hij met zijn nieuwe stukken creëert is eerder introspectief en contemplatief. Ook het contact met het publiek wordt alleen gelegd via de muziek. Pas na afloop van het vijfde stuk wendt hij zich naar de luisteraar en neemt hij het terechte applaus in ontvangst. Een geslaagde avond voor eenieder die zich graag onderdompelt in donkere, meditatieve klanken.