Al sinds hun eerste demo valt RubyQ op in de Tilburgse scene. Wat een eigen geluid, wat een stem en wat een top demo. Na bijna vier jaar van noeste arbeid brengt het eigenzinnige rockgezelschap dan eindelijk hun visitekaartje: FashionFever/MusicPitch. Het artwork bestaat uit 120 keer de benen van frontvrouw Sanne Mus. Hoe fraai haar benen ook zijn, na 66 afbeeldingen op de voorkant ga je bijna hallucineren. Ook een vreemde hoeskeuze, aangezien de albumlancering gepaard ging met de release van de kledinglijn van de creatieve diva. Waarom laat ze dat niet zien op het artwork van de debuutplaat? Voor RubyQ zit daar ongetwijfeld logica achter, voor de doordenkende leek is het in ieder geval een raadsel. Ach. Uiteindelijk gaat het toch om de muziek. Het moet gezegd worden, RubyQ heeft een goede samenstelling gemaakt van hun beste nummers van de afgelopen vier jaar, inclusief enkele nieuwe. Fijn is ook dat de nummers bijna naadloos overlopen op elkaar. Gevaarlijk, omdat hun geluid soms nogal divers is, maar de muzikale luistertrip blijft fier overeind. Uitschieters op de plaat zijn Fuck ’n Roll, absoluut een nummer wat Giel Beelen zou kunnen draaien in zijn radioprogramma. Ook de gastbijdrage van rapper Inna-Truth op het nummer Chocolate is van hoog niveau. Save the best for last, moet de band gedacht hebben. Dat blijkt wel met afsluiter Ordinary Girl: een prachtige ballad die heel erg de sfeer ademt van het geluid van Portishead, erg donker maar met veel emotie. De nummers staan als een huis, alleen is het album nogal overgeproduceerd. De nummers klinken erg vol en op de stemmen is zoveel echo en distortion gebruikt dat, als je er op let, het op den duur op je zenuwen gaat werken. De kracht van de eerste demo van RubyQ zat hem in de eenvoud en bezieling. In zijn kaalste puurheid stonden de nummers al als een huis. De vocale emotie van Sanne Mus en gitarist/tweede stem Yoshi Breen zaten in hun stemgebruik. Nu wordt dat teniet gedaan door het geretoucheer in de studio. Een goed voorbeeld hiervan is In The Sixties. De oorspronkelijke versie klinkt veel overtuigender, terwijl het op dit album nogal zeurderig klinkt. Jammer! Ook al is het album overgeproduceerd, de nummers mogen er absoluut wezen. FashionFever/MusicPitch zorgt net niet voor koorts, maar wel voor meer dan een lichte verhoging!