Als rechtgeaarde Brabantse katholiek weet ik natuurlijk precies hoe het zit met het einde der tijden. Aan het einde van de tijd vinden het Laatste Oordeel en de Opstanding uit de doden plaats. De eindtijd wordt gekenmerkt door natuurrampen zoals overstromingen en aardbevingen, epidemieën. Daarnaast zullen er valse profeten zijn, die men geloof schenkt en de aarde wordt geteisterd door sociale en politieke chaos tot en met oorlogen. Politieke chaos was het onlangs met het opstappen van twee ministers en een burgemeester op dezelfde dag. Dat we in oorlog zijn, vertelt Bush ons ook dag in dag uit, maar wat we vergeten zijn toe te voegen is het feit dat Jan Smit op één staat, Marco Borsato vijf keer het Gelredome uitverkoopt en dat Keith Richards gestopt is met drugs. Ja, de tekenen zijn daar; het einde der tijden nadert. Nu heb ik dat laatste niet eens zelf bedacht. Nee, het is ons aller Sting die de noodklok luidt. De zanger heeft in een interview een vernietigend oordeel geveld over de huidige moderne muziek. “We zijn aan het einde van de popmuziek en de rockmuziek ligt op sterven”. De muziek beweegt zich volgens de tantrische seksspecialist in creatief opzicht in een eindeloze lus van hetzelfde. "Als je in de auto popradio hoort, die kinderlijke poëzie, dan val je in slaap”, aldus Sting. Dat de man tegenwoordig concerten geeft op de Zonnebloemboot om bejaarden het leed van een echte euthanasiespuit te besparen, laten we gemakshalve maar achterwege. Gordon Sumner (je dacht toch niet dat hij echt Sting heette?) beklaagt zich vooral over de rockmuziek. "We hebben ons veel te lang voorgehouden dat rock 'n' roll revolutionair was. Dat kunnen we vergeten, rock is reactionair.” Grote woorden van een man die ooit een hit scoorde met het nummer Dee, Doo, Doo, Doo, Dee, Da, Da, Da. Dat nummer staat al jaren op één in de lijst nonsens titels. Overigens op de voet gevolgd door Fa Fa Fa Fa Fa (Otis Redding), Ne Ne Na Na Na Na Nu Nu (Bad Manners) en natuurlijk Ob-La-Di Ob-La-Da van The Beatles. Zou het niet gewoon zo zijn dat de tijden van Sting voorbij zijn? De laatste keer dat de man relevant was begin jaren negentig. Maar toen droegen we ook allemaal houthakkersbloezen en lang haar, dus zo relevant is dat niet meer te noemen. Als het aan Stingmans ligt moeten we een paar honderd jaartjes terug in de tijd. In hetzelfde interview waarin hij de eindtijd verkondigde vertelde hij dat de redding voor de muziek ligt in het verleden. En als voorbeeld kwam hij met een album met vierhonderd jaar oude liedjes van de Engelse renaissancecomponist John Dowland. " Dergelijke muziek is groter dan wat er nu wordt gemaakt.” Aldus Sting. Ik heb het zware vermoeden dat de man in een identiteitscrisis zit. Wat natuurlijk niet verwonderlijk is voor iemand die de zoon van de melkboer is. En toch heeft hij ergens een punt. Want als je bedenkt dat Kim Wilde weer terug is van weggeweest, dat een nummer over computerbot Anna van Ikea een wereldwijde hit is en dat Britney Spears na de bevalling gewoon weer plaatjes gaat maken, dan zou je zeggen dat het einde der tijden nadert. Maar er is hoop, een teken van God: de nieuwe Guns ’N Roses schijnt er écht aan te komen…