Keith Richards, de gitarist van The Rolling Stones viel een drietal weken geleden uit een boom. De 62-jarige Richards klom samen met collega-gitarist Ron Wood in een palmboom. Keith Richards gleed uit en liep bij zijn val een hersenschudding op. Hij werd per helikopter naar een ziekenhuis in Auckland, Nieuw-Zeeland, gebracht. De tournee is uitgesteld en na vakkundig onderzoek is gebleken dat Keith niks mankeerde aan de hersenen. Nu valt dat laatste te betwijfelen, want wat bezielt iemand in hemelsnaam om in een palmboom te gaan klimmen? Met een jaarlijks inkomen van pak ‘em beet 20 miljoen moet je toch iemand kunnen inhuren om voor je in die boom te klimmen?
Keith had kunnen weten dat hij niet goed was in klimmen. Enkele jaren geleden moesten ook al enkele concerten worden afgelast omdat Keith horizontaal ging bij het ophangen van een schilderijtje. En dat was niet een iedereen-kan-schilderen-met-Ravensburger portret, maar een echte Picasso. Gelukkig zijn de rocksterren van tegenwoordig goed verzekerd. Voor Neil Young geldt hetzelfde laken een pak. Die was ooit zo intelligent om bij het maken van een boterham zijn vingers open te halen, waardoor de optredens in Europa (dus ook die in Nederland waarvoor ik een kaartje had!) niet door konden gaan. Kom op Neil, je smeert je boterhammen toch niet zelf?
De verzekering dekte gelukkig alle schade. Sowieso is alles tegenwoordig te verzekeren. Zo is er nu ook een verzekering af te sluiten die werkgevers beschermt tegen ‘oranjekoorts’. Naar verluidt willen werknemers rond wedstrijden van Oranje nogal eens ziek worden. Is het niet vanwege het niet opstellen van Huntelaar, dan is het wel wegens de verkeerde uitslag. Ook elektronicaketens die een gratis televisie beloven als Nederland wereldkampioen wordt, hebben zich natuurlijk aan alle kanten laten indekken. Als de benen van Tina Turner verzekerd kunnen worden, dan moet toch ook winst van Oranje bij het WK te dekken zijn?
En het Paard van Troje in Den Haag heeft inmiddels al een tijdje een verzekering lopen voor slechte concerten. Sinds december 2005 heeft de Haagse popzaal een 'niet goed, geld terug-garantie'. Bezoekers kunnen tijdens het eerste kwartier van deze concerten besluiten of ze het leuk vinden. Zo niet, dan krijgen ze hun geld bij de kassa terug. Ze moeten dan wel meteen naar huis.
De vraag is natuurlijk of je als artiest ook te verzekeren bent tegen tegenvallend succes. Elke nieuwe plaat van Borsato lijkt af te steven op de nummer 1 positie, maar ook dat moet toch een keer ophouden? En kan Marco zich daartegen verzekeren? Of kunnen wij ons verzekeren tegen het nog langer aanhoren van pathetische Ewbank-meuk? En is er een verzekering die garandeert dat we nooit meer iets van Treble zullen horen als ze bij het Eurovisiesongfestival genadeloos afgaan? Is er een verzekering af te sluiten tegen de Toppers in de Arena? En was die palmboom van Keith wel verzekerd? Ach, eigenlijk ben je in het leven maar verzekerd van twee dingen: de belasting en de dood. En alleen als je Michael Jackson heet is dat laatste niet zeker.
Van Hooft wil zich verzekeren
Maarten van Hooft verzandt in verzekeringskwestie
Ziekte, huis, auto’s: allemaal verzekerbaar. Artiesten verzekeren zichzelf ook tegen vanalles en de rest van muziekbusiness doet ook mee. Volgens columnist Maarten van Hooft zou die trend best eens handig kunnen worden voortgezet.