Batbeats is niet meer, maar Bacardi heeft iets nieuws: B-Live. (Haal het niet door elkaar met B-Stage, ook in 013 maar iets heel anders) Het dancecircus daalde gisteravond neer in Tilburg en bestond uit hippe, trendy house en dancepunk in The Choice en hiphop in de Kleine Zaal. Al bij aankomst blijkt dat de sponsor alles uit de kast heeft gehaald om er een gedenkwaardige avond van te maken. Bij de ingang van de Grote Zaal staat een deejay tropische plaatjes te draaien en een vuurinstallatie verwarmt de bezoekers die staan te wachten tot ze binnen mogen. Joost van Bellen mag met recht de hardest working deejay van Nederland worden genoemd. Hij kent zijn publiek en weet precies wat we in 2006 willen horen: een afgewogen mix van Baltimore house, Braziliaanse baile funk en vette electrohouse. Terwijl Tilburg eigenlijk nog even moet warmlopen zo vroeg op de avond, draait Van Bellen al een superstrakke set. Ook leuk is dat hij goede vrienden uit de dancescene heeft meegenomen. De halve striptease-act van de twee vrouwelijke deejays Wannabe A Star en Miss B-have is nogal gimmicky en niet echt opwindend. Maar ondertussen draaien zij ook een goede set, met bijvoorbeeld die Abba-remix waar dansend Nederland niet genoeg van kon krijgen dit jaar. Het hiphopgedeelte is vanavond verbannen naar de Kleine Zaal. Het loopt er niet bepaald storm, maar wie er wel was, uit liefde voor hiphop of om even bij te komen, kreeg waar voor zijn geld. De video-jockeys van Off The Wall draaiden alle hiphophits van de gouden jaren negentig aan elkaar, van A Tribe Called Quest tot Pete Rock tot KRS-One. Er leek iets mis te gaan met het videoscherm, maar de muziek was perfect voor veel B-Boys en Flygirls. De grote zaal krijgt een modeshow voorgeschoteld van ontwerper Bas Kosters, gelijktijdig met een rauw en snel optreden van Aux Raus. Dit Amsterdamse gabber-rockduo maakte dit jaar veel furore met hun knallende, overstuurde muziek, maar Tilburg lijkt een beetje bang te zijn voor Aux Raus. Het tempoverschil met de 'gewone' deejays is misschien iets te hoog, in ieder geval kregen alleen de voorste rijen zin om meteen te dansen. De carnavaleske outfits waar Kosters zijn modellen in had gestoken, werkten vooral op de lachspieren, maar het enthousiasme van de band en de modellen was uiteindelijk wel aanstekelijk. Na deze korte maar krachtige chaos is het aan Christopher Just om het publiek weer af te koelen met toch niet al te subtiele electro. We kunnen niet overal tegelijk zijn, dus nemen we nog maar even een kijkje in de Kleine Zaal. Daar heeft DJ Gomes het podium overgenomen met een set Britse grime en dubstep. Dat kennen we niet in de provincie. Dit soort muziek heeft de afgelopen jaren de vooruitgang in elektronische muziek gekenmerkt, maar het publiek ervoor blijft heel erg beperkt. Buiten de Randstad zal Gomes misschien wel altijd voor een kleine groep liefhebbers optreden, hoe goed hij het ook doet. Maar de concurrentie in The Choice is dan ook vernietigend. Na een nogal onzinnig intermezzo, waarin hardrockgitarist Iron Fist zijn gitaar liet scheuren terwijl Van Bellen plaatjes draaide, treed de Kortrijkse band Goose aan. Het is de act waar velen op hadden gewacht deze avond, maar waarvan niemand had verwacht dat ze zó goed zouden zijn. Binnen de kortste keren hebben ze de hele zaal mee met hun pompende dancepunk. Goose heeft alle ingrediënten om een topband te worden: geweldig op elkaar ingespeelde muzikanten, een heldere zanger en hele goede songs. Denk aan Soulwax Nite Versions, maar dan met meer pop en de sneer van Johnny Rotten. De energieke show was vernietigend voor het publiek, velen moesten het halverwege opgeven. Er lijkt geen twijfel mogelijk dat we Goose nog vaak terug gaan zien en in ons hart gaan sluiten. Ja, Junior Sanchez, dan kun je wel een hele grote naam zijn in de dancewereld, maar na zo'n briljant optreden valt alles tegen. Toch pakt Sanchez dat slim aan: hij begint met een rustige plaat en begint vanaf nul weer met het opbouwen naar een hoogtepunt. Wel hadden we andere muziek van hem verwacht, iets meer latin- of deephouse: nu begint hij weer met het soort electrohits dat we al hadden gehoord vanavond. Het is maar een heel klein minpuntje voor een spetterende avond, die in 2007 maar snel een vervolg moet krijgen.