BAS VERBEEK: Een bovenverwacht goed, sfeervol festival. Veel mensen op de been, wat op zich al die aparte concertzaalfestivalsfeer teweeg brengt. Het zorgde voor volle zalen bij artiesten die dat niet gewend zijn, maar die aandacht wel verdienen. Dat was een streven van de mannen van ZXZW en dat is gelukt. Opvallend genot was er in de vorm van de vette breakcore-set van Tilburger Rioteer, het veelbelovende duo About en dubby sferen van Pole. De confrontatie met het bizarre ontoegankelijke leverde ook leuke situaties op. Anal Warrior die overal op klom in Cul de Sac terwijl bizarre ruis met beats door de zaal klinken, vond weinig aansluiting bij bezoekers. Ook Fckn Bstrds moest het hebben van de openminded bezoeker. Genialiteit of gestoorde rommel? ZXZW blijkt een cultuurbombardement in een vreemde soort, maar gezellige setting. MAURICE DUMONT: Leuke première van een zeker levensvatbaar festival. Alhoewel ik géén van de aanwezige bands echt kende, toch een aantal zeer goede en verrassende concerten gezien. In mijn stekkie, Cul de Sac maakten vooral Suicidal Birds en Restless Youth indruk, maar mijn korte uitstapjes naar Galata Saray en Spider Rico waren ook zeer de moeite waard. Heerlijk ook dat de zalen veelal niet al te vol waren, (alhoewel het in de onderaardse bunker V39 soms wel heel leeg was.) Tenslotte ook fijn dat er niet zo’n commerciële geur hing als op vrijwel alle andere festivals hedentendage. BAS VAN DUREN: Een onverwacht succes. Met zoveel onbekende namen vreesde ik dat het publiek het liet afweten, vooral als het ook nog op een zondag is. De vrees was onterecht, de zalen waren goed gevuld en de muzikale verrassingen waren aanwezig. Persoonlijke favorieten waren White Circle Crime Club en Fuck-Off Machete. De postpunk-formule blijkt nog altijd goed te werken. Ook de formule van het afwisselend programmeren tussen de Kleine Zaal en de Batcave is er een om te onthouden. Zo dwing je de gemiddelde bezoeker om te snoepen uit diverse potten en als het ene niet smaakt, pech gehad. Smaakte het goed, des te beter. Mijn muzikale smaakpapillen zijn weer voldoende geprikkeld en ik hoop die van de bezoeker evengoed. JOOST HEIJTHUIJSEN: Met een goed idee bereik je meer dan met een pot geld, waar dan alle ideeën later bij gezocht moeten worden. En het idee van ZXZW is super. Een breed programma met veel undergroundbands, in bijna alle zalen van Tilburg. Wie had dat ooit gedacht. Wie had gedacht dat op een eerste editie, op een domme zondag, meer dan 1000 betalende mensen af zouden komen op bandjes waar zelfs de grootste muziekfreak nog nooit van gehoord heeft. Enige, maar dan ook enige minpuntje: Binnen het programma lag de nadruk nogal op alle hardere popmuziekstromingen. Met nog een beetje scherpe jazz, wereldmuziek en misschien zelf klassiek kan het nog completer worden. Oh ja. Zorg dat er volgend jaar geen duffe band op het T-podium speelt, maar zet er zelf iets neer. ARJAN HEIJDENS: Een ervaring om niet snel te vergeten. Dat we dit nog mochten zien, in ons eigen Tilburg. Een muziekfestival dat grenzen verlegt, dat innovatief durft te zijn in een tijd waarin het ook in de muziekwereld vooral om geld draait en er vaak gekozen wordt voor een veilige programmering. De organisatoren zijn erin geslaagd een programma samen te stellen dat voldoet aan de strenge eisen van menig muziekliefhebber. Er was plaats voor verrassing, met bijvoorbeeld het bizarre Fckn Bstrds en er was plaats voor verwondering, zoals een man in zijn onderbroek die muziek maakt met een plant en cassettebandjes met Duitse schlagers draait, terwijl hij de hoogste hoeken van het café opzoekt (Anal Warrior). Deze uitspattingen gaven een extra dimensie aan de programmering waarin ook de minder extreme bands (voor zover daar sprake van was) ruimschoots vertegenwoordigd waren. Hulde aan de programmeurs en volgend jaar sta ik weer vooraan. MAIKEL DE VOCHT: Een goede eerste editie van dit underground festivalletje. Jammer vond ik alleen de promotie voor en tijdens. Lopend over de korte heuvel op zondagmiddag merkte ik bijvoorbeeld totaal niets van het festival, terwijl de terrassen toch vol zaten en het koopzondag was, misschien is een buitenpodium op heuvelplein dan een idee? Maar naast dit viel me toch wel op hoeveel mensen er op de been waren. Door de slimme programmering in 013, waarbij Kleine Zaal en Batcave precies op elkaar aansloten konden de meeste artiesten toch wel voor een volle zaal spelen. Ook hulde voor de line up die lekker divers was en met een gemiddelde speeltijd van een halfuur ook nooit vervelend werd. Nu dus maar wachten tot volgend jaar. LEON WETERINGS: Ik denk dat ZXZW een lovenswaardig initiatief is. Wat de organisatoren voor ogen hebben: een leuk, spannend festival zonder grote namen, vol verrassingen, maar wel met bands en artiesten die in de toekomst iets kunnen gaan doen, is een prima idee. Kiezen voor het onbekende blijkt ook te werken. En de geijkte 'toppers' uit het popcircuit zijn al op elk godvergeten dorpsplein te horen. En het festival trekt niet alleen Tilburgers. In de treincoupé waar ik zat, waren vier meiden de hele reis in de weer met het festivalprogramma. Hoe te lopen en wat te doen qua planning. Kom ze later weer tegen in Sounds, leunend tegen de muur met de ogen dicht genietend van de muziek. Het leeft! Relaxte sfeer ook op het festival. Ben alleen in Sounds en even in Little Devil geweest, dus heb geen kijk op het 'Korte Heuvelgebeuren'. Punt van aandacht is de afstand van Little Devil en Sounds. Liggen vrij ver uit de route. Geldt in mindere mate voor Paradox. Je kunt je sowieso afvragen of je de singer-songwriters niet ergens anders moet wegzetten. Niks ten nadele van Sounds, prima winkel, toffe gast achter de toog, maar het blijft een winkel. Misschien is een café dichter bij de Heuvel of in de Paradox, een betere optie? Hoop dat we volgend jaar kunnen uitkijken naar ZXZW no. 2! STEFAN VAN DOLEWEERD: Het concept van ZXZW was zeer gewaagd en interessant. Erg leuk om zoveel zeer verschillende undergroundbands op één dag te zien spelen. De kracht van ZXZW zit in de grote diversiteit van de bands en daarom biedt het festival voor ieder wat wils. Binnen een tijdsbestek van een paar uur kwamen vrijwel alle denkbare muziekgenres voorbij, van brute grindcore tot intieme indierockbands. Wat mij betreft daarom niet alleen een zeer gewaagd maar ook een zeer geslaagd concept dat hopelijk volgend jaar weer plaats vindt.