De Tilburgse muziekwereld kan er niet omheen: de Rockacademie. Hoog tijd voor 3VOOR12/Tilburg om eens helder te krijgen wat deze school nou eigenlijk is. Met het nieuwe schooljaar is de school verhuisd naar een andere locatie. Voor het einde van vorig schooljaar liet Annelien zich rondleiden op de oude locatie en verbaast zich over de professionele muzieksfeer. Aan de muur hangen posters van bekenden als Plaeto en Krezip… Een vitrine met een LP van Sweet d’Buster en snuisterijen uit een ver popverleden. Jongeren met opvallende kleding lopen heen en weer in de gangen, de sfeer is gemoedelijk, iedereen lijkt elkaar te kennen. Frederike Schoonis is docent zang aan de Rockacademie en vandaag mijn gids. Ze legt me uit wat je mag verwachten van de Rockacademie: “Wij leren studenten een vák, het vak van popmuzikant. Daartoe bootsen we zoveel mogelijk de werkelijkheid na. Vanaf dag één werken studenten samen in een band. Ze leren hoe ze moeten repeteren samen, maar ook hoe ze moeten communiceren om tot een goed product te komen. Ze leren samenwerken. Iedere groep wordt zó ingedeeld dat er een evenwichtige samenstelling ontstaat, dus ook met bijvoorbeeld een songwriter in een band. Een flink aantal uren per week gaan studenten met die band werken, om ervaring op te doen. Binnen de band moeten ze allerlei opdrachten uitvoeren.” MUZIEKGESCHIEDENIS Er wordt veel aandacht besteed aan muziekgeschiedenis en dan natuurlijk met name de popmuziek. Frederike: “Als rode draad loopt het er doorheen. Voor de zang geldt dat er thema’s zijn, zoals de jaren ’50. De student kiest wel zelf het te spelen nummer, maar altijd binnen het thema. Op die manier proberen we een zanger verschillende stijlen eigen te maken, want het is de bedoeling dat het zo getrouw mogelijk wordt nagezongen. In mijn vocal lessen besteed ik in diezelfde lesperiode ook aandacht aan de jaren ’50, zodat er een koppeling is tussen de verschillende disciplines.” Daarnaast is ook veel aandacht voor het werkveld. Zeer regelmatig komen artiesten of andere gastdocenten op de Academie om te vertellen hoe het werkt in de Echte Wereld. Frederike: “Bas Barlusconi, van Van Katoen, is bijvoorbeeld komen vertellen hoe hij met zijn band aan de weg timmert en op welke manier hij probeert een platenmaatschappij te omzeilen. Hij heeft manieren bedacht om zijn materiaal zelf bij de mensen te krijgen, om zelf bekendheid te krijgen. Het is natuurlijk hartstikke interessant voor de studenten om van een artiest te horen wat er voor nodig is om het voor elkaar te krijgen. We hebben Rudeboy gehad, er is iemand van de Popfactory geweest en bij het volgende thema komt er een ondernemer langs, dus bijvoorbeeld iemand van een platenmaatschappij, die vertelt wat er voor nodig is om te doen wat hij doet. Op die manier proberen we studie en werkelijkheid zo dicht mogelijk bij elkaar te brengen.” VOOROPLEIDING Er is een belangrijk verschil met een conservatorium. Op de Rockacademie word je voor een deel muzikant én voor een deel ga je een vak leren. Een conservatorium concentreert zich meer op de muziek alleen. Je moet voor beide opleidingen heel erg gemotiveerd zijn. Er is een verschil tussen ‘wel leuk kunnen spelen en ‘je vak maken van muziek. Frederike: “We leiden jongeren op om écht een plekje in het vak te krijgen. We stellen niet veel eisen aan de vooropleiding voor wat betreft muziektheorie. Niet teveel wetenschap, nog geen toonladders, maar je leert het natúúrlijk tijdens de opleiding. Je merkt wél dat mensen met weinig vooropleiding het hier heel zwaar krijgen. Die moeten een soort inhaalslag maken ten opzichte van diegenen die al hebben leren studeren op zang en hebben leren werken met hun instrument. In het eerste jaar besteden we ook veel aandacht aan ‘hoe leer je nu studeren’ en ‘hoe leer je feedback geven’.” PRAKTIJKLES Ik mag een les bijwonen. Het is een praktijkles zang voor eerstejaars studenten met als thema de jaren ‘50-‘60. Suzanne gaat het nummer ‘Fever’ van Peggy Lee zingen en ze heeft een bassist geregeld die haar begeleidt. Ze overlegt nog even met Frederike over het tempo en begint dan de maat aan te geven. Suzanne lijkt zich er weinig van aan te trekken dat ik ook in de kamer ben, ze pakt het nummer professioneel op en laat haar ietwat hese stem mooi vol klinken door het lokaal. Na afloop wordt er door alle aanwezigen geapplaudisseerd, een goede gewoonte volgens Frederike: “Het is best moeilijk om dit soort dingen te doen en als regel hebben we dan ook dat iedereen klapt. Daarna geven we feedback.” Die bestaat onder meer uit de ervaring van de student zélf. Suzanne geeft aan dat ze moeite heeft met de timing van het nummer. Ook is het nieuw voor haar om zo intensief te luisteren naar een nummer om het zo goed mogelijk na te doen. Suzanne: “Ik moet bij dit nummer het rauwe weglaten uit mijn stem, terwijl ik het altijd wel lekker vind om dat te benadrukken. Peggy Lee heeft een heel helder geluid en ik heb ernaar gestreefd dat ook uit mijn eigen stem te halen. Ik moet erg veel afleren, maar daar ben ik mee bezig, onder andere via logopedie.” Ik ben onder de indruk van de kwaliteit van deze eerstejaars. Als alle studenten dit niveau hebben…