Bescheidenheid siert de mens. Als we aan het eind van het interview café Anvers verlaten, draait Tom Wolkers zich nog even om. “Bedankt dat jullie me vroegen voor een gesprek.” En weg is hij, deze 24-jarige Tilburgse singer-songwriter die het laatste jaar steeds vaker van zich laat horen. En niet alleen in kleine zalen of café's. Hij speelde bij Barend en Van Dorp, waar zijn vader Jan Wolkers te gast was. En ook op festivals als No Sleep Til Burg en ZXZW gaf hij acte de présence. Niet gek voor iemand die zich pas sinds vier jaar op het singer/songwriterschap stort en zelfs nog geen cd uit heeft. Maar die is op komst. “Ik neem momenteel liedjes op bij een vriend van me. Die heeft opnameapparatuur thuis staan. Zes a zeven liedjes komen er op die cd.” Hij glimlacht. “De plaat had er al moeten zijn. Maar strakke tijdschema’s zijn een probleem voor me.” Tom haalt een groot schrift tevoorschijn. “Daarom werk ik met een soort dagboek. Daarin schrijf ik waar ik mee bezig ben. Kan ik de boel een beetje structureren.” BLUES De zanger/gitarist vindt het moeilijk om een etiket op zijn muziek te plakken. “Akoestische blues met funk- en rockinvloeden, daar houd ik het zelf op." Blues? “Niet in de traditionele zin van het woord. Het bluesgevoel zit meer in de melodieën.” Tom luistert veel naar anderen. Jimi Hendrix, Lou Reed en Bob Dylan horen tot zijn favorieten. “Ik zoek hun nummers uit en kijk naar de opbouw ervan. Daar leer je veel van. Ik kopieer ze niet.” PRESENTATIE Dat Tom solo op het podium staat, is geen bewuste keuze. “De band waar ik voorheen mee speelde, stopte. De zoektocht naar nieuwe muzikanten liep op niks uit. Ik wilde toch het podium op. Toen ben ik het maar solo gaan doen.” Die drift om live te willen spelen, kan Tom moeilijk uit leggen. “Naar een optreden toewerken is leuk. Zoveel mogelijk mensen met je muziek bereiken. Daar ben ik muzikant voor.” Een echt podiumbeest is Tom nog niet, hij is de eerste om dat toe te geven. “Mijn presentatie moet beter. Maar wat moet je zeggen, hoe betrek je de mensen bij je show? Ik ga geen moppen tappen. Het moet in mijn aard passen.” Tijdens een show uitleggen waar de nummers over gaan, is geen optie voor Tom. “Wat valt er nog te ontdekken als je alles uitlegt? Dan is de verrassing weg.” LIEFDESLIEDJES Een uitleg over de teksten geven, vindt Tom lastig. “Ik ben geen wereldverbeteraar. Het zijn dingen die ik mee maak. Het kan over de liefde gaan, maar niet alleen. Een hele set met liefdesliedjes gaat vervelen.” De teksten zijn volgens Tom sowieso voor verbetering vatbaar. “Over de muziek ben ik tevreden, over mijn teksten nog niet.” Ambities om het meer in de proza te zoeken, net als zijn vader, heeft de singer/songwriter niet. “Mijn hart ligt bij de muziek, bij het schrijven van nummers. Mijn vader is positief over wat ik doe. Hij stimuleert me om hier mee door te gaan. Natuurlijk heb ik optredens aan hem te danken. Ik speel wel eens bij openingen van zijn exposities en toen hij bij Barend en Van Dorp te gast was, kwamen ze ook bij mij terecht. Maar als ik er niks van bakte, had ik daar echt niet gestaan.” TOEKOMST Met het oog op de nabije toekomst wil Tom in ieder geval veel spelen. “Tot nu toe speelde ik vooral in Brabant. Ik wil verder kijken. Via vrienden in Groningen en Amsterdam moet dat lukken. En als de cd er straks ik, wordt het eenvoudiger om iets te laten horen.” Tom gaat er niet mee leuren bij platenmaatschappijen. “De cd is bedoeld als demo voor zalen en voor de verkoop. Kan ik ze ook verkopen na een optreden. Daar vragen de mensen regelmatig naar.” Tom focust zich niet alleen op het singer/songwriterschap. “Ik ben met een band bezig, elektrisch ja. Even zien hoe dat gaat lopen. En ik heb een paar Nederlandstalige nummers liggen. Misschien is dat iets voor de toekomst. Nu nog niet, ik vind ze nog te standaard.”