Twintig minuten spelen; een hele dag onderweg. Groovemetalformatie F.R.E.U.D. reisde afgelopen zaterdag af naar Zwolle om de eerste punten binnen te halen in de eerste halve finale van de Grote Prijs van Nederland. Positieve verhalen over de strak rockende optredens zorgde dat de band mee mag doen in de bekende bandwedstrijd, maar eindigde op een minder positieve plek. 3VOOR12/Tilburg loopt een dag achter de schermen mee. 12:00 – INPAKKEN EN WEGWEZEN Goudgele bomen blinken in de felle herfstzon. Maar een Tilburgs terrasje zit er vandaag niet in. Het optreden van F.R.E.U.D. is welgeteld nog tien en half uur weg, maar zanger Eelko start de auto, pikt drummer Chris op en rijdt naar Den Bosch. De band heeft daar zijn oefenruimte bij de Brabanthallen waar onder andere ook Awaiting Seasons huist. De lading instrumenten en apparatuur gaan in de auto van bassist David, die net als de rest van de band gearriveerd is. Daarnaast is vaste roadie Laurens van de partij, net als een nieuwe in het F.R.E.U.D.-kamp: tourmanager Cat, studente Music Management. 13:00 – HIGHWAY TO HELL Een soepele rit naar Zwolle, waarin bestuurder Eelko enthousiast vertelt over toekomstplannen, zoals toeren buiten de Nederlandse grenzen. Chris, gezeteld op de achterbank, volgt het nog niet half. De Duitse drummer van de band is nog bezig de Nederlandse taal onder de knie te krijgen, en de voertaal in de band is dan ook regelmatig Engels. Daarnaast gaat het over films en komen er korte anekdotes langs. Een veelbelovende dag vol Nederlandse bands in België bijvoorbeeld, waar welgeteld twee betalende bezoekers op af kwamen. Of een optreden waar Eelko in al zijn enthousiasme een bezoeker met zijn microfoon raakte en het slachtoffer daarmee blij en trots maakte met een flink bloedende neus. 15:00 - HEDON Rond de klok van drie arriveert de band als eerste bij de Zwolse popzaal Hedon. Een moderne, compacte zaal waar de geluidstechnici al druk bezig zijn met opbouwen. Gitarist Jeroen kijkt afwachtend rond. “Best spannend. Ik heb nog nooit een bandwedstrijd gedaan en ik ben verrast over de uitslag van vorige week.” Eelko vult aan. “Inderdaad. Liftid eindigde laatste, terwijl we die kennen als erg strakke band. Ook van Wyatt en Pimpersticker had ik veel verwacht.” Het schept enige spanning en onzekerheid, maar dat geeft niemand van de band toe. Eelko: Het maakt me niet zenuwachtig. We gaan een strakke set neerzetten en zullen moeten overtuigen met ook een goede show, omdat we toch niet de gebruikelijke pop/rock spelen.” 15:30 - SOUNDCHECK Omdat er nog geen andere bands zijn en F.R.E.U.D.’s spullen uitgeladen zijn, mogen ze de eerste soundcheck doen. Het veelzijdige nieuwe nummer ‘Cowboy Plastic Doll’ wordt ingezet. Hoewel het zaalgeluid nog niet overtuigend is, gaat het op het podium van een leien dakje en is de band snel klaar met een tevreden soundcheck. “Een mooi podium en het geluid gaat goedkomen denk ik” zegt Eelko. 16:00 – VERVELING Wat doet een band de hele tijd voor een optreden die nog meer dan zes uur op zich laat wachten? Hedon biedt een relaxte kleedkamer die oogt als huiskamer waar alle zes bands vandaag zich zoet kunnen houden. Gitarist Nick ontdekt de videocollectie en stopt Woody Woodpecker in de videospeler. Inhoud gaat ook in de dialogen verloren. Nick: “Vrouwen in tekenfilms zijn altijd sloeries.” Eelko: “En ze hebben geen tieten.” Al snel is de band de video’s zat en zet buiten zinloze gesprekken voort aan de waterkant, tegenover het podium. Schaamteloos drummer Chris uitlachen om zijn matige Nederlands, zeuren over wie er nuchter terugrijdt en roddelen over andere bands. Een deel van de band gaat de stad in om op een terras wat te drinken. 17:30 - ETENSTIJD Terug in Hedon zit inmiddels de kleedkamer vol met leden van andere bands. En niks rock ’n roll; iedereen zit zoet de Silly Walks van Monthy Python te kijken. En alleen enkele Tilburgers lachen hardop. Rond zeven uur is er eten. Een plastic bordje rijst met kip in zoetzure saus in een wel erg neutrale smaak. Eelko eet zijn bord nog niet half leeg. “Anders komt er land mee” oftewel als hij teveel eet komt het er weer uit. Dat maakte hij mee bij een optreden in Horst. “Toen heb ik het maar achter een monitor gekwakt.” 20:00 – STILTE VOOR DE STORM Na het eten kan iedereen zich verder vervelen in de huiselijke kleedkamer of concertzaal. Wat met elkaar praten, maar dan wel intern. Er is geen vonk te bekennen met andere bands vanavond en gezellig netwerken zit er niet in. De zangeres van pEp maakt nog haastig een merchandiseaffiche en vraagt haar collega’s in paniek hoe je ook alweer het woord ‘shirt’ schrijft. De F.R.E.U.D.-crew kijkt elkaar glimlachend aan. 20:30 – SPEELTIJD Het is inmiddels redelijk druk in de popzaal en ook de muzikanten wachten af wat de concurrentie vanavond gaat klaarspelen. Bob Fosko presenteert de avond en kondigt als eerste Drive Cooler aan. Melancholisch afgewisseld met goedgestemde luchtigheid in prima gespeelde popsongs. Van show heeft Drive Cooler nog geen kaas gegeten net als originaliteit. Chris is na het twintig minuten durende optreden de enige in de kleedkamer en slaat met zijn drumstokken op het een en ander. “Ik vraag me af hoe de jury een band als deze, die goed speelt, vergelijkt met onze band. Als er alleen rock zou staan blijf je in een ‘rockmood’, nu wisselen de stijlen en als je als jurylid meer into de rustigere pop bent stem je automatisch voor die bands, ook al spelen wij goed.” 21:00 – POPULAIRE KLANKEN Onrustig en rommelig start pEp haar optreden, na aankondiging van de vader van de zangeres, Bob. Een typische meidenrockband met standaard songs en vooral rommelig speelt. Pas op het einde klinken er een stel leuke nummers die in plaats van vervelend rommelig, leuk trashy zijn. Silence is Sexy speelt vervolgens de nu zo populaire waverock en zet in met die typische herhaling van hetzelfde akkoord. Om dat visueel te bevestigen is de band uitgerust met een bassist geheel volgens de Franz Ferdinand-dresscode. Enkele sterke liedjes springen tussen de wat eentonig, donker gestemde new wave uit. Het populaire geluid kan wel eens harde concurrentie worden voor F.R.E.U.D. 22:00 - IJSBEREN De bandleden van F.R.E.U.D. zitten inmiddels in de kleedkamer. Eelko is bezig met figuren op gezichten te tekenen met verf die oplicht in blacklight. Ook de kogelvrije vesten moeten oplichten in blacklight. Het is een nieuw showelement. “Dat is een risico om te proberen” zegt Eelko. Intussen is Moskowicz als eerste band vanavond bezig met wat ruigere rock te laten horen. Ruig, maar niet vuig. Rockend, maar poppy. Als Eelko klaar is met opmaken loopt hij te ijsberen. “Dat doe ik altijd, warmlopen en wat springen. Maar het is wel de eerste keer sinds lange tijd dat ik zenuwachtig ben. Er staat bij deze wedstrijd best wat op het spel.” 22:30 - SHOWTIME Spanning stijgt. Half elf stipt mag F.R.E.U.D. het podium op. De groep aanhang van Moskovicz staat niet meer voor het podium en verder zijn er weinig metalliefhebbers te bekennen. Maar F.R.E.U.D. gaat ervoor en zet in met ‘Run’. De blacklights die volgens de lichtmensen van Hedon geregeld waren komt weinig terecht. Zowel de gezichtsbeschilderingen als de vesten missen zijn ‘coole’ uitwerking. De band speelt wel enthousiast, rockt en Eelko springt en zijn vocalen zijn op z’n best. Zo niet het geluid, want vooral in het begin zit het geheel niet strak in de zaalmix. Ook ik zie gelijk dat dit niet het strakste optreden van de band is en begin me zorgen te maken. Gelukkig knallen ‘Lies’ en ‘Nightfalls’ al beter door de zaal. Eelko heeft er een goed gevoel over. “Ik denk dat we een goede show hebben gegeven.” Nick vult aan: “Maar we hebben betere gehad.” Zowel Laurens als merchandise-girl Veerle, die later arriveerde, hebben geen goed gevoel over de kogelvrije vesten: “Dat kwam volgens mij niet over” zegt Laurens. Of ze nou eerste of laatste worden, de band weet het niet en gaat op gemak wat drinken. 23:30 - OXIDE 9 De laatste band is Oxide 9. Die klinken vol en strak met pakkende nummers. Bezoekers die de band eerder zag herkent de opzwepende elektronische nummers moeiteloos. De zware synths, opzwepende livedrums en strakke raps klinken lekker vet. Gelukkig pakt de band het beste in twintig minuten, wetende dat er ook wat eentonigere nummers zijn. 23:50 - DE UITSLAG Dan stijgt de spanning voor de uitslag. De band staat verzameld in een hoek van de zaal. De bands die als eerste drie zijn geëindigd worden bekend gemaakt. pEp, Oxide 9 en de winnaar Silence is Sexy. “Naar verwachting, omdat de score van Liftid vorige week al aangaf dat metal het niet goed doet in de Grote Prijs. Jammer, want we hebben beter verdiend denk ik.” Maar nu weten we nog niet of het vierde of zesde is. Het is zesde, laatste met tien punten. Jurylid Jacco van Lanen legt kort uit: “Het klonk niet strak en de outfits waren net niet. Doe het dan over de top of doe het niet.” 00:00 - TELEURSTELLING Een teleurstelling voor de band. Eelko heeft al zijn aanpak voor volgende keer in zijn hoofd. “Ik doe mijn gewone kloffie weer aan en we gaan hard rocken. Nu kozen we voor de meest radiovriendelijke nummers, volgende keer doen we een andere setlist en dan is het Grote Prijs-avontuur voorbij, want een metalband wint de Grote Prijs niet, dat is duidelijk” vertelt Eelko, die zijn auto richting Tilburg stuurt. Het klinkt vastberaden, maar volgende week is er kans voor wraak met een overtuigend ouderwets optreden. Niks rekening houden met wedstrijdfactoren of nieuwe showelementen, maar gaan. Het resultaat zou de band nog wel eens kunnen positief kunnen verbazen. Dat zien we zaterdag, als de band in Oss speelt.