Het einde van The Original Soundtrack? Dat is wel de bedoeling, maar misschien dat grote festivals de band nog kunnen verleiden. In ieder geval werd afgelopen zondag het project van Muzieklab Brabant afgesloten met een denderend optreden tijdens No Sleep ‘Til Burg in 013. Het droomproject van een tevreden Tom Sikkers (gitarist Wealthy Beggar) is verwezenlijkt. Tegelijkertijd is Muzieklab Brabant trots op het resultaat. "Het is een droom die dubbel en dwars is uitgekomen", zo vertelt Tom Sikkers. De champagnekurken knalden dan ook in de kleedkamers, direct na het optreden in de grote zaal van 013. “Het was één grote ontlading voor iedereen. Het optreden was echt iets waar we die driekwart jaar naar toe hadden gewerkt. Ook het uitkomen van de single was trouwens een ontlading, en dat zal straks bij de release van de EP ook zo zijn. Het zijn allemaal stappen in een kortstondige periode. Het kortstondige zorgt voor een ander soort spanning vergeleken met een band waar je lange tijd hebt om alles op te bouwen.” Het is het derde Vers project van Muzieklab Brabant. De opzet is simpel: een muzikant stelt zijn of haar droombezetting samen en gaat daarmee muziek maken. The Original Soundtrack kreeg een hoop media-aandacht en daarmee kreeg het Muzieklab-concept pas echt bekendheid. En daardoor werd er wellicht ook behoorlijk wat verwacht van het bekende muzikantengroepje. Sikkers: “We waren zelfverzekerd over het materiaal. Eventuele hoge verwachtingen vanwege onze CV heeft geen extra spanningen opgewekt. We waren daar ook helemaal niet mee bezig.” Toch was er opluchting dat het zo goed werd ontvangen afgelopen zondag. Sikkers: “We zijn erg blij geweest dat het zo druk was. Er was duidelijk een wisselwerking met het publiek tijdens het optreden.” Joost Heijthuijsen van Muzieklab, die het project begeleidt: “Dat is ook zo speciaal. Binnen de popmuziek is het bijzonder dat je in zo’n grote zaal repertoire speelt dat niemand kent.” Sikkers: ”Mensen kennen over het algemeen geen enkel nummer, op de single na. Bij andere nummers kwam er ook een reactie.” Heijthuijsen verklaart: “Dat waren de nummers, die we ook hebben gespeeld in Club 3VOOR12. 3VOOR12 heeft lef getoond door hier aandacht aan te geven. Ze bewijzen dat ze niet achter de hype aanlopen, maar zelf goede tentakels hebben om te signaleren.” Het project was behalve een muzikale productie ook een voorbeeld voor anderen. Heijthuijsen: “Het werkt inspirerend. Met het project hebben we laten zien dat er iets bijzonders kán worden opgezet. One In A Million liet zondag weten ook enthousiast te zijn voor een dergelijk project. Het laat ook zien dat de Tilburgse scene heel open is. Dat bands samenwerken. Dat vind ik belangrijk.” Sikkers: “Als je maar wílt. Dat de gelegenheid ervoor is hebben we nu laten zien.” Voor zo'n project is echter wel subsidie nodig. Iets waar kritische geluiden over uit de muziekwereld kwamen. De subsidie is volgens Sikkers totaal gerechtvaardigd. Heijthuijsen legt uit: “In een ideale wereld koopt iedereen Nederlandse bands, gaat naar concerten van die bands en wordt het zo gefinancierd. Maar dat is nou eenmaal niet zo. Snelwegen zijn ook gesubsidieerd. Over een bospaadje lopen kan ook, maar dat gaat een stuk langzamer. Dat is voor de band zo belangrijk: die snelheid. Zo is het overzichtelijk, er is gelegenheid om te oefenen en te reizen. Zonder subsidie hadden ze niet de middelen gehad om deze samenwerking in de praktijk te brengen.” Het oorspronkelijke plan was om in drie kleine zalen te spelen. Heijthuijsen: "Maar langzamerhand merkte ik dat dit muziek was die veel grootschaliger aanspreekt dan we gewend zijn bij Muzieklab. Bovendien werkt een Kiss of Rammstein in de Cul De Sac ook niet, omdat je een bepaald volume en podiumgrootte nodig hebt. Zo voelde ik dat ook bij The Original Soundtrack.” Sikkers: “Dat is zo. In mijn plan schreef ik ook dat ik graag het grote podium op wilde. Dikke lichtshow, perfect geluid. Zoals een rockband behoort te klinken. Het is tenslotte een droomplan. Een groot podium geeft ook een motivatie om ergens naar toe te werken.” De muziek is zoals Heijthuijsen al aanvoelde inderdaad toegankelijk. “Het zijn popnummers. Ik pretendeer niet origineel te zijn” zo reageert Sikkers op de kritieken waarin gesteld wordt dat de band niet origineel is. Dat soort verwachtingen komt vooral door het imago van Muzieklab, waar projecten meestal resulteren in moeilijke, aparte muziek. “Het is een misverstand dat een gewone vierkwartsmaat verboden is bij Muzieklab” zegt Heijthuijsen. Maar welke muziek is The Original Soundtrack nou eigenlijk? Gebruikte termen als nu-metal en wave metal lijken niet erg op zijn plaats. Sikkers: “Een rockband met een euforische inslag, in plaats van donker en depressief. Ik wil met deze band liever mensen blij maken met muziek, dan dat ik ze met negatieve dingen confronteer” . Dat was het idee waarmee hij aan de slag wilde, voordat hij er mee naar de muzikanten ging, die hij in gedachten had. The Original Soundtrack had op Lowlands mogen spelen. Maar dat gaat niet vanwege de plannen van ieder zijn eigen band. Sikkers: “Dat is jammer. Je hebt met z’n vijven iets opgezet wat je helemaal door zou kunnen zetten, als je zou willen. Maar we hebben echt besloten het hierbij te houden.” Als Pinkpop wél in de agenda past kan Sikkers dat toch moeilijk afslaan: “Daar zou ik niet gauw nee tegen zeggen en de rest van de band denk ik ook niet. Dat is wel een overtreffende trap van wat we hebben gedaan tot nu toe. Voor nu gaat The Original Soundtrack in de ijskast.”