John Doe, alias John Machielsen, is één van de drie jongens van de FCKN WCKD* crew. Zij voorzien Tilburg om de twee maanden van haar portie drum & bass in 013. Hoewel veel mensen denken dat drum & bass dood en begraven is, trekken de avonden in 013 behoorlijk volle zalen. Ook het vooroordeel dat drum & bass avonden alleen mannen aan zouden trekken, wordt bij FCKN WCKD* om zeep geholpen. Op de laatste editie was de verdeling mannen:vrouwen ongeveer fifty-fifty. Toch zijn de drum & bass-vakjes in platenwinkels behoorlijk uitgedund en wordt er op radio en tv nog maar weinig aandacht aan besteed. John Machielsen over zijn passie voor drum & bass. Is het oprichten van een drum & bass-label, nota bene in Tilburg, niet zoiets als een kamikazeactie? “De eerste plaat die ik uitbracht, was bij de distributeur binnen twee dagen uitverkocht. En dan hebben we het over 1000 stuks. Zo’n 50% daarvan is in Engeland – nog steeds drum & bass-land nummer één – verkocht, de rest is de hele wereld overgegaan. Ik heb enorm goeie feedback vanuit verschillende hoeken gehad. De plaat is in Engeland op de radio gedraaid door populaire DJ’s als Flight en Bailey. Voor de tweede plaat, die deze maand uitkomt, loopt de promomachine al volop. Ook daarop heb ik al enthousiaste reacties gekregen. Van een DJ als Utah Jazz, die uit de jazzy drum & bass-hoek komt, maar ook van Mayhem, een Amerikaanse DJ die vooral harde techno draait.” Hoe kwam je op het idee voor een eigen label? "Het idee voor mijn label, Counter Intelligence Recordings, is ontstaan uit onvrede. Ik wist dat er goeie drum & bass in omloop was, maar ik kon het nergens vinden. Op party’s heerst vaak een sfeer van: alleen de laatste nieuwe platen draaien. Als drum & bass-DJ hangt je coolheid af van het aantal dubplates dat je hebt. (Promotie-exemplaren, die producers onder bevriende DJ’s verspreiden vóór de officiële release red.) Of de betreffende platen ook aanslaan of anderszins de moeite waard zijn, is minder belangrijk. Onder DJ’s en bezoekers van zulke feesten heerst vaak de overtuiging dat drum & bass vooral geen massamuziek mag worden. Het mag dus niet te catchy zijn. Iemand die een hit draait, is al gauw een sell-out. Deze navelstaarderij kan mij gestolen worden. Ik wil met mijn label de eenzijdigheid doorbreken en een tegenwicht bieden tegen de elitaire crap die ons door de nog steeds toonaangevende, maar doodgebloede labels van weleer door de strot wordt geduwd. Het zijn al jaren dezelfde dertig DJ’s die bepalen wat hot is.” Via internetfora en optredens vindt John de muziek én de producers die hij zoekt. In 2003 tekent hij zijn eerste act. Ook de naam voor zijn label vindt hij snel. Maar hij besluit zich grondig voor te bereiden. Hij wint adviezen in en maakt gebruik van zijn werkervaring in sales en marketing en zijn studie informatiedienstverlening en –management. “Toen ik links en rechts begon te vragen wat er bij komt kijken om een label op te richten, bleek eens te meer hoe gesloten de scene is. Ik kreeg voortdurend nul op request. Ik moest het zelf maar uitzoeken. Daar heb ik me zó kwaad over gemaakt. Maar via enkele forumcontacten heb ik uiteindelijk de adviezen gekregen die ik nodig had. Over contracten en distributie bijvoorbeeld. Online blijkt er een enorme goodwill te heersen, die je verder maar weinig tegenkomt.” Het duurt uiteindelijk nog zo’n anderhalf jaar voordat John z'n ideeën zijn gerijpt en hij zijn marketingplan klaar heeft. Maar in februari ziet dan eindelijk Counter Intelligence 01 het licht: Circular Structure van Resound, met op de B-kant een Paradox remix. De plaat verkoopt, zoals gezegd, in no-time uit. “Het pakt beter uit dan ik hoopte, maar er valt nog veel te leren. Ik heb in ieder geval al geleerd om flexibel en geduldig te zijn. Ik heb alweer zat nieuwe ideeën, maar ik probeer voorlopig niet meer dan één plaat per twee maanden uit te brengen. Counter Intelligence 02, met tracks van Macc en Polska, komt deze maand uit, 03 (met twee tracks van Alpha Omega) en 04 staan voor later dit jaar gepland. Over 04 wil ik nog niet al te veel kwijt, maar dat zou wel eens een doorbraak kunnen worden. Het zijn in ieder geval twee behoorlijk vernieuwende tracks van twee vrij nieuwe namen.” Voorzie je een comeback van drum & bass als genre, bijvoorbeeld ook op radio en tv? “Er gebeurt veel interessants. Oudgedienden als Danny Breaks en Alpha Omega, die ooit gestopt zijn met drum & bass, pakken de draad weer op. Seba & Paradox hebben op dit moment in Engeland een hit met het catchy ‘Move On’. Drum & bass kan best weer groot worden. Voor de buitenwereld zal het lijken alsof het terugkomt, maar het is eigenlijk nooit weggeweest. Het is alleen te lang underground geweest. Drum & bass op de radio zou helpen, maar ook zonder die aandacht slaat het aan. De jeugd van tegenwoordig houdt enerzijds van rave en anderzijds van urban. Drum & bass bevat elementen uit allebei. Daarbij zijn onze FCKN WCKD* avonden, maar ook die van bijvoorbeeld IchiOne (Amsterdam) en Red Zone (Eindhoven) betaalbaar en op locaties waar jongeren zich meer op hun gemak voelen en vanaf 16 binnen kunnen. Dat zijn randvoorwaarden die helpen.” Wat voor ambities heb je verder nog? “Een tweede ambitie is het om deze doelgroep ook met mijn releases te bereiken. Helaas heeft maar zo’n 10% een draaitafel thuis staan. Daarom wil ik ook graag cd’s gaan uitbrengen. De vraag is alleen of dat via dezelfde kanalen kan als mijn vinyl. Wie geen platenspeler heeft, komt immers ook niet gauw in de speciaalzaken, want daar draait het toch vooral om vinyl. Ik hoop daarom veel te leren van de metal-scene, waar men veel succes heeft met mailorder en verkoop tijdens optredens. Ik ben ook aan het experimenteren met internet als distributiekanaal, vooralsnog met gratis downloads. De eerste die ik op de site heb gezet, twee exclusieve tracks van de Finse producer Dak, zijn inmiddels al zo’n 700 keer gedownload. Dat loopt dus erg goed.” Wat vind je van het muzikale klimaat in Tilburg waarover zoveel geklaagd wordt? “Het is er wel, maar het is niet te vinden. Er gebeurt van alles, het gonst van de ideeën, maar het wordt zo gefragmenteerd gecommuniceerd. In de Uitloper vind je de leuke feesten niet. Zo draaiden we tijdens de opening van de Hall of Fame, de oude suikerfabriek aan de Spoorlaan. Er waren maar zo’n 100 tot 150 man, maar het was erg tof. Later hoor ik dan van mensen dat ze wel gehoord hebben dat daar iets gebeurt. Ze weten alleen niet wát en wanneer. Veel feesten zijn niet structureel. Een gekopieerd undergroundblaadje met toffe dingen in Tilburg zou helpen. Maar zo’n samenwerking komt maar niet van de grond. Daarnaast heeft Tilburg te lijden onder het ontbreken van een aansluiting op het NS-nachtnet. Alle studenten zijn naar pa en moe in het weekend. Mensen die naar Tilburg willen komen, moeten óf met de auto komen of tot fckn 9 uur ’s ochtends op het station zitten. Als 013 slim is, besteedt ze de nieuwe subsidies die ze krijgt aan een lobby bij de NS voor aansluiting op het nachtnet. Dan doen ze ook iets voor Tilburg. Verder is in Tilburg amper nog een podium voor ‘serieuze’ DJ’s. 013 moet productie draaien, de Batcave is uitgehold tot een bijzaaltje. Geen hangplek meer waar muzikanten elkaar vinden, dat geldt ook voor de Muzikantenwinkel. Cafés hebben allemaal een DJ om de laatste hitjes aan de eeuwige skihutfavorieten te plakken. Erg conservatief. Een uitzondering was de Vasquesz, waar recentelijk nog enkele Jungle Therapy-avonden werden georganiseerd, maar die kroeg is pas weer verkocht en verbouwd, dus dat ligt nu stil. Ook wat dat betreft kunnen we een voorbeeld nemen aan de metal-scene, want een relatief nieuwe kroeg als de Little Devil is in korte tijd uitgegroeid tot een belangrijk podium voor nieuwe, lokale metalbands.”