2005: Een roerig Tilburgs popjaar

Een terugblik op afgelopen jaar

Bas Verbeek, ,

Het is heel wat om als fervent popliefhebber in Tilburg te leven. Oké, als je recensent bent is het wat makkelijker om overzicht te hebben op het poplandschap en de drempel lager om hier en daar binnen te stappen. Dus zag de hoofdredacteur van deze site talloze concerten, hoorde nieuw werk van bands en hield het nieuws in de gaten. 2005 had teveel om op te sommen, toch probeert hij een selectie te maken in zijn terugblik op het jaar.

Een terugblik op afgelopen jaar

Het lijkt niet alleen alsof de popscene in Tilburg meer leeft, het is een feit. Steeds meer mensen zijn bezig iets te realiseren, vooral in het concertcircuit. In 2005 zagen een hoop nieuwe initiatieven het licht. Bijvoorbeeld een nieuw bevrijdingsfestival, een nieuw undergroundfestival (ZXZW) en ook de popbusiness is groeiende met wilde plannen voor een cultureel cluster en de opening van het begin daarvan: het gebouw V39 waar verschillende (pop)instanties zitten. Maar het afgelopen jaar was toch vooral een goed jaar te noemen vanwege de vele goede concerten, iets waar we op 3VOOR12/Tilburg veel aandacht aan besteed hebben. En natuurlijk de Tilburgse bands die vooral erg actief waren. De hoofdredacteur blikt terug op 2005. DE SPLITS Ik kan wel vol lof beginnen over Tilburg als groeiende popstad, maar er zijn ook een aantal bands geweest die er dit jaar genoeg van hadden. Het begon met danceformatie 9 Days’ Wonder die in januari er de brui aan gaf. Na de zomer stopte een van de bekendste Tilburgse bands Wealthy Beggar en ook metalband Conquestador en Soundsurfer zagen het niet meer zitten om samen verder te gaan. Er zijn ook een hoop bands waar muzikanten uit stapten en het wel overleefden als One In A Million (twee keer drummer weg), Krezip, F.R.E.U.D, 2nd Place Driver, Awaiting Seasons, Intwine, Chillburn en Awaiting Seasons (twee keer bassist weg). DE WEDSTRIJDEN Een van de grootse bandwedstrijden die in Tilburg altijd plaatsvond was de Wraak van Brabant. Brabantpop kondigde aan om die dit jaar te schrappen om na te denken over iets nieuws. Strijdlustige bands hadden echter genoeg alternatieven, niet allemaal even prestigieus, maar vaak wel goed voor leuke avonden. BomblB spant de kroon. Deze band stuurde regelmatig een mail met het bericht dat ze weer een wedstrijd hadden gewonnen. De Valkenswaardse Popprijs, de kleine prijs van de Meierij en pas nog Sneeuwpop. Allemaal buiten Tilburg, behalve Lucas Dec, die de band nét verloor van Germaphonics. Dus trof ik de funkmannen totaal gedesillusioneerd aan de bar wegens het verlies. Toch heeft de band niks te klagen met telkens weer spetterende funkoptredens. Iets grootser is de Grote Prijs van Nederland, waar F.R.E.U.D. helaas in de halve finales er al uit lag. Ook Darker en Liesbet haalden de finales in de categorie singer/songwriter niet. Wel was er winst voor 2nd Place Driver, die een Essent Award won en op Lowlands speelde. DE CONCERTEN Als redacteur van 3VOOR12/Tilburg bezocht ik alleen binnen Tilburg al meer dan 125 concerten, een avond en festival als één geteld; dat zijn dus meer dan 300 bands. Een hele hoop inderdaad. Regelmatig saaie vertoningen, soms slecht, vaak gewoontjes, maar gelukkig ook veel speciale avonden. Het jaar startte erg goed met spetterende optredens van crossoverbands Senser en Stuck Mojo, maar echt een onvergetelijke vertoning was op 26 januari in Paradox waar de Britse elektronicaknutselaar V/VM optrad. Een klein publiek keek rustig toe toen hij playbackend en karaokend over de vloer rolde, ruis over discohits plakte en aanrommelde met van alles en nog wat. Belachelijk en bizar, maar uniek en bijzonder. Ik heb het concert opgenomen en hoe vaker ik het terug hoor, hoe droger en genialer het wordt. Als eindejaarsextraatje is het concert nu via deze site te horen, klik rechts om te luisteren. Een andere Britse elektronicaknutselaar die op een andere manier opviel in hetzelfde Paradox was Jamie Lidell, die later dit jaar bekender werd en zelfs op Lowlands belandde. Maar het mooiste vind ik toch altijd de concerten die een ram voor je gemoedstoestand geven; die een emotionele beleving geven. En die waren er genoeg. Amen Ra in de Bat Cave van 013 kwam met zware postmetal en was meedogenloos hard en zwaar te verteren. Een band die daar in de buurt kwam was The Locust, die in een klein half uurtje een toetakeling gaf vergelijkbaar met de afmatting van Wile E Coyote in een heel tv-seizoen. Een van de grootste psychofuckers die dit jaar optrad is toch wel Fantomas, maar door de focus op timing en precisie werd dat vooral een muziekfreakshow waar het genot uit de techniek kwam. Als het om Tilburgse bands gaat staat toch wel de bijzondere metalavond in de Uitstad, RubyQ en de cd-presentatie van Forcefeed bovenaan de lijst. De Uitstad ging in maart helemaal los op onder andere F.R.E.U.D., Static Noise en Encircled. Meer dan een half jaar later valt m’n mond open als Forcefeed zijn tweede album in de Kleine Zaal van 013 presenteert. Zwaar en strak met een heerlijke groove en daarmee één van de betere metalconcerten van het jaar. RubyQ trad vaak op, het concert in het warm aangeklede Paradox was een van de hoogtepunten met veel kippenvel. Verrassend goed was ook Good Charlotte, misschien wel een van de grootste bands op het moment die in Tilburg kwam. Natuurlijk kan je dan een hoop kritiek uiten van top-40 dit en commercieel dat, maar het was een feit dat deze band uiterst professioneel een show weggaf die de fans niet zullen vergeten. Enthousiasme, strak spel en een goed gedoseerde interactie maakte het tot een rockend feestje voor jong en oud. Hoog in de lijst staan ook Jon Oliva en Steve Vai. Bij Oliva, frontman van Savatage, liet het publiek het massaal afweten. Onterecht bleek, want zelfs zonder volle zaal was het een muzikaal Savatagefeestje. Ook Vai was erg onderhoudend tijdens zijn urenlange concert. Veel mensen die niet komen geven het excuus dat het ‘gepiel’ is. Nogmaals wil ik tegen diegene zeggen dat Vai veel meer is dan dat. Hij vertelde verhalen zonder zijn mond open te doen (ook met mond trouwens), toonde bizarre technieken en had een rockende band die ruim de kans kreeg iets toe te voegen aan het concert. Het is lastig te selecteren uit al die concerten, maar ten slotte verdient Sigur Ros die 013 muisstil kreeg en het concert van White Cowbell Oklahoma een vermelding. De laatstgenoemde gaf een southern rockshow met zagen en zelfs een blote piemel (zie recensie met foto’s op deze site) DE FESTIVAL(LETJES) De festivals. Het begon met het goede doel, want er moest geld komen voor de Tsunamiramp. Dus kregen we in januari al een gezellig festival voorgeschoteld met bekenden en onbekenden. En festivals in 013 pakken wel vaker sfeervol uit, wisten we al van de bijvoorbeeld de metalfests en Fret a Live, dat helaas dit jaar is wegbezuinigd. No Sleep is er ook zo een die dit jaar onder andere podium gaf aan enkele bijzondere nieuwkomers die niet ontsnapt zijn aan 3VOOR12/Tilburg. …and Martin on Drums kon met gevoelige postrock al van begin af aan rekenen op lof. Ook Encircled, de jongste band van het festival verdiende lof. De tieners spelen zodanig strak metal op een open podium op het begin van het jaar dat het balletje gaat rollen, met als hoogtepunt dus het grote podium in 013. Over een tijdje komt als het goed is dan ook een cd uit van de jonge metalheads. Twee festivals dit jaar hadden hun eerste editie dat niet de laatste zal zijn. In mei was het Bevrijdingsfestival een succes. Een stampvol Koningsplein voor Guus Meeuwis, maar ook Ruby Q, een opvallende verschijning in 2005, F.R.E.U.D. en Liesbet speelde onder andere op het geslaagde dagje. Soms wordt het bijna vervelend om zo lovend aan een stuk door te schrijven, maar het moet: Zuid bij Zuidwest was eveneens erg geslaagd. Een erg interessante programmering die de brede popliefhebber op zijn wenken bediend met bijzondere bands en acts uit binnen- en buitenland. Tot slot nog een geslaagd feestje: ‘onze’ verjaardag. In Cul de Sac vierden we het éénjarig bestaan van 3VOOR12/Tilburg met bands als RubyQ, Sofa, Darker en een debuterend Frame; avondjes die we vaker moeten gaan doen. Totaal niet boeiend was dan weer Korte Heuvel Live, waar kroegen op de Korte Heuvel bands programmeerden. Er was geen samenhang, uitstraling en zelfs amper goede bands. DE SCHIJFJES Veel volledige albums kwamen niet uit dit jaar. Een van de bijzonderste was die van The Original Soundtrack. Een tijdelijk project gerealiseerd door Muzieklab, waarin leden uit Wealthy Beggar, Green Lizard en Krezip Tom Sikkers’ ideeën waarmaakten. Maar de kekste schijf komt van Tilburgs meest actieve muzikant/organisator Vincent Koreman, namelijk die van The House of Destructo waarop alles kapot lijkt te moeten. Schijt aan alles in de zwaarste rockvorm met ook een scheut zware elektronica en zelfs wat hiphop. Een schijf die niet gaat vervelen en functioneel is op destructieve momenten van de dag. Dit jaar kwam ook het debuut van 2nd Place Driver uit, een verzameling van werk van demo’s en nieuw werk. Voor het eerst kreeg de band zowaar kritiek door een ietwat andere inslag van productie. Net als Forcefeed (die Stainless uitbracht) is 2nd Place Driver altijd nog wat overtuigender op het podium 2006 Het mag duidelijk zijn dat er, voor mij althans, genoeg viel te genieten. Veel ervan is terug te lezen op deze site, die pas zijn tweede jaar is ingegaan. In 2006 gaan we proberen om weer de Tilburgse scene leesbaar te maken. Een hele kluif hebben we in ieder geval aan de internationale bandwedstrijd Emergenza, waar zowat half popmuziekspelend Tilburg zich voor heeft ingeschreven. 2005 was een relatief rustig jaar als het gaat om uitgaven van bands, voor het komende jaar staan een hoop albums van bands gepland zoals van Linked, Green Lizard, F.R.E.U.D., Sofa en RubyQ. Nog iets wat gaat gebeuren in 2006 is de webradio van Fontys (Fontys Campus Radio), waar ook 3VOOR12/Tilburg een rol zal gaan spelen.