Band: Astrosoniq CD: 'Made in Oss' (Space Jam records/ Suburban 2004) We zijn een beetje laat met deze recensie van de derde release van het Osse Astrosoniq. Sterker nog, de eerste persing van deze heftige dubbele 10 inch vinyllangspeler is op dit moment zo goed als uitverkocht. Het spacerockgezelschap heeft zijn oorsprong in de Osse grond maar is toch ook deels Tilburgs middels Bidi, die de Astromizer bestuurt en de managementkant van de band voor zijn rekening neemt. De band komt steeds weer met eigenaardige rockplaten op de proppen. Neem nu alleen al het openingsnummer van 'Made in Oss'. In ruim 13 minuten laat Astrosoniq horen dat tijd een ongrijpbaar iets is en als 'Black Chasm' over is, realiseer je je niet dat dit bijna een kwartier is. Het jammende karakter is bij deze band altijd al iets geweest wat elke show weer een frisse belevenis maakt. Zo is het al niet veel anders op deze schitterende vinyluitgave, iets waar menig stonerrocker en ik vooraan al tijden reikhalzend naar uitkeek. Maar dat is natuurlijk iets waardoor je je publiek een beperking oplegt. Ook daar heeft Astrosoniq aan gedacht en opgelost door in de hoes een cd bij te voegen zodat ook mensen zonder grammofoon kunnen genieten van deze trippy hardrock. Mijn verbazing steeg na het beluisteren van de vinylversie want deze klinkt namelijk nog vetter en nostalgischer dan de cd-versie. Wat ook een pluspuntje is als je een platenspeler bezit, is dat je een extra track kunt beluisteren want de gerestylde versie van 'Pegasus' staat niet op de cd. Zoals gezegd klokt 'Black Chasm' ruim 13 minuten maar blijkt toch nog compact zoals we van ze gewend zijn. Bij 'Soul Searcher' begint het echte jamwerk en laat een Astrosoniq horen zoals zij live is; een trippy spektakel waarin het goed toeven is. Astrosoniq beweegt zich door meer dan 3 decennia rockgeschiedenis en vlecht dit samen tot een spannend geheel waar voor iedere rockfanaat wel iets te beleven valt. Qua benadering kan je zelfs wel eens op het woord jazz stoten. Neem nou het 'Space Amazons' waarin een draaikolk van riffs naar een spacetunnel toe werkt waar zelfs Hawkwind een puntje aan kan zuigen. In het relatief korte 'Solar Machine' hoor je Astrosoniq zoals we ze kennen, gewoon een sterk nummer. Maar toch kan je niet zeggen dat dit nummer een vullertje is want juist bij dit nummer valt op hoe Astrosoniq gegroeid is. Er zitten zoveel lagen in deze plaat. Het bewerkte 'Pegasus' wat ook op de eerste plaat te bewonderen is, laat ook weer horen dat deze band een ferme afdruk heeft achtergelaten in de woestijn die zo typerend is voor deze muziek. Dat hebben ze ook buiten Nederland door, sterker nog, de populariteit buiten onze grens is veel groter dan er binnen. Ik stuitte op een Amerikaans radiostation wat naast grootheden als Kyuss, Hawkwind en Black Sabbath vooral veel Nederlandse acts draait zoals Nuc, 7 Zuma 7, 35007, en natuurlijk Astrosoniq. De afsluiter van deze meer dan 50 minuten durende spacepannenkoek, doet je teruggrijpen naar platen van Funkadelic, Sly and the family Stone en Hawkwind. Hier wordt zonder regelrecht te kopiëren een tijdscapsule geopend waarin je deze grootheden gereflecteerd hoort. Zoals een bierfabrikant al eens wijselijk aangaf; "je hebt janken en je hebt janken" Astrosoniq laat met 'Made in Oss' zien en horen dat je door heel hard in je idealen te geloven eigenlijk helemaal geen concessies hoeft te doen. Zonder daarmee stuurloos of onnavolgbaar te worden staat Astrosoniq in 2004 er sterk voor. Alles aan deze release straalt een eigen gezicht uit waarbij het is gelukt om te zeggen "zo en niet anders". En daarom houd ik een trotse grijns op mijn smoel nadat ik voor de vierde keer de eindgroef hoor tikken en besluit om die platenspeler voorlopig nog niet naar de zolder te verbannen.