Danny van Drongelen is geboren in Maastricht, 34 jaar oud en historicus van beroep. Hij is werkzaam als booker middels Bidi Bookings, officieel gestart in 2002 maar sinds 2000 verricht hij hand- en spandiensten voor diverse bands. Hoe ben je in de in de muziekbizniz terechtgekomen? "Ik ben al sinds mijn 15e erg actief in het bezoeken van concerten en vanaf mijn 18e was ik een tijdje zelf actief als 'schreeuwlelijk' bij een thrash-band (Myriad). Via dat pad ben ik in contact gekomen met andere mensen in de muziek, zoals leden van The Gathering en Gorefest. Zodoende heb ik altijd veel in het muzikantenmilieu verkeerd. Zo is het dus ook gekomen dat ik in 1999, na een aantal jaren niet actief te zijn geweest als muzikant, via Ron van Herpen van ASTROSONIQ er weer ingerold ben. ASTROSONIQ is eigenlijk ontstaan als project met gastmuzikanten. Op een gegeven moment vroeg Ron mij een nummer in te zingen. Ik kende Ron via concertbezoek en later via het spelen van adventure-games. Dit schiep een band. Het project ASTROSONIQ groeide uit tot een volwaardige band en Ron vroeg mij om het management en de boekingen van de band te gaan doen. Daarna werd ik ook nog eens volwaardig live bandlid waarbij ik de Astromizer (een weird effectapparaat) bedien en achtergrondzang verzorg." "Ik ben nu zo'n twee jaar (parttime) professioneel met Bidi Bookings bezig en het is de bedoeling dat ik hier in de toekomst fulltime mee bezig ben. Ik heb zat bands onder mijn hoede waaronder de Tilburgse bands Nuc, Majestic Scene, Sk;rl en AnumberOne. Maar waar de bands ook vandaan komen, ik heb immers ook internationale bands in de 'stal'; het zijn allemaal bands die zich op een eigen manier willen onderscheiden. Dat vind ik belangrijk." Wat vind je van de Tilburgse muziekscene? ""Ik weet niet of je van een Tilburgse scene kunt spreken. Tilburg heeft een gezond pop-rock klimaat, met ontzettend veel bands, ik geloof op het moment zo'n 360, met zeer uiteenlopende stijlen. Ik geloof echter niet dat er zo veel contact is tussen al die bands. Ik denk wel dat het in de metalhoek hechter is mede door de Metal-Matinee in de Batcave. Dat is een goede manier om ervaringen uit te wisselen. Maar buiten dat merk ik niet echt een scene op in die zin. Talent loopt er genoeg rond." Is er een groot verschil met het toneel van het begin van de negentiger jaren? "Ja, dat denk ik wel. De mens is niet alleen in de muziek wat individualistischer geworden. Neem nu alleen al het mobieltje dat mensen de gelegenheid geeft om selectief contact te hebben met de mensen om zich heen. E-mail versterkt dat alleen nog maar. Hoewel ik denk dat er meer mogelijkheden zijn om in contact te komen met andere mensen, die contacten moeilijker fysiek tot stand komen. Bovendien waren er in de late eighties/ early nineties er duidelijkere groepen van gelijkgestemden die elkaars gezelschap opzochten. Je had meer substromingen met een eigen smoel, terwijl nu een meisje dat een R&B-party bezoekt er niet echt anders uitziet dan een meisje dat naar een stonerrockoptreden gaat kijken. Het modebeeld is heel anders dan toen. Het was de tijd dat bijvoorbeeld metalheads een eigen dresscode hadden en zodoende een eigen groep vormden. Buiten de blackmetal fanaten zie je dat tegenwoordig niet meer zo duidelijk. Door bepaalde sociaal-maatschappelijke factoren krijg je dus een minder duidelijke scene." Heb je zelf de intentie om iets aan die hechtheid te verbeteren? "Zeker, ik denk dat je een groep van gelijkgestemden wat meer met elkaar in contact kunt brengen door ze de gelegenheid te geven wat vaker met elkaar te laten optreden. Zo ontstaat er een soort van 'boost' omdat je samen sterker staat en zo misschien weer een stapje verder komt. Tilburg heeft een hele goede infrastructuur met opleidingen waarmee je je zelfstandig zou kunnen handhaven in de muziekwereld. Ook uit de Rock Academy komen zeer getalenteerde muzikanten maar het ontbreekt hier wat aan de ontmoetingsmogelijkheden. Hier is niet hetzelfde gaande als bijvoorbeeld in Rotterdam waar een zeer hechte emocore scene is. In Tilburg is iets dergelijks nog niet aan het opkomen maar wie weet hoe we er over een paar jaar naar kijken. Ik speel graag een rol in dat opzicht. Zonder dat de bands waarmee ik werk echt onder één noemer vallen, komen ze wel in contact met elkaar en zijn ze wel gelijkgestemde muziekfreaks." Welke bands moeten we in Tilburg in de gaten houden? "Ik zie in Tilburg een aantal bands die 'coming' zijn. Zoals een Weathy Beggar die in staat moet worden geacht een landelijke subtop status te kunnen behalen. Maar ook nieuwere kandidaten zoals AnumberOne en Woost dat onlangs nog op Noorderslag in Groningen wist te overtuigen. Dan zijn er bands als Majestic Scene die al zo'n 13 jaar hun eigenzinnige ding doen, maar die telkens weten te verrassen met een nieuwe plaat. Een band als Sk;rl is een goed voorbeeld van vernieuwingsdrang. Avontuurlijk en niet aan een stijl gebonden. Als je dat hoort overweldigt het feit dat zij van de complexe structuren van King Crimson of Tool en de emo van Fugazi of Boy Sets Fire een frisse combinatie samenstellen. In deze hoek zit nog veel rek en kunnen we nog veel goeds verwachten. Toch is Tilburg als muziekstad gek genoeg niet echt alternatief te noemen." Is alternatieve muziek niet moeilijk aan de man te brengen? "Misschien wel, maar qua boekingen absoluut niet. Momenteel loopt de 'Dutch Angry Metal Movement Tour'. Een package waar dit soort eigenzinnige bands op 10 kernpodia in het land spelen. Naast Kink FM die deze tour via radio-uitzendingen ondersteunt, zijn bands in deze hoek zelf erg hands-on bezig. Zo is er een eigen website opgesteld alleen om deze tour te promoten, flashy fullcolourposters en flyers die de muziek onder de aandacht brengen en een interview bij Kink Fm waar we 2 uur over de tour mochten vertellen. Dat soort enthousiasme verkoopt zichzelf in zekere mate." Hebben bands anno 2004 meer mogelijkheden dan bands die in de tachtiger of negentiger jaren aan de weg timmerden? "Zeker, er is meer media, er zijn meer mogelijkheden. Van alles is er meer mogelijk, je ziet links en rechts ook bandjes als paddestoelen uit de grond schieten. Anderzijds had je in de tachtiger jaren het obscure gebeuren. Bands hadden geen website en waren niet zo snel geregistreerd bij een popkoepel. Daartegenover was er een sterkere underground die zich op een onbewerkte manier profileerde. En eigen ideeën uiteindelijk op een puurdere manier bij de luisteraar terechtkwamen. In die tijd waren underground optredens beter bezocht dan in het heden. Een nadeel van de hoeveelheid mogelijkheden van vandaag is dat er te veel op je af komt. Te veel releases waardoor je door de bomen het bos niet meer ziet. En hetgeen dat wel blijft hangen, is daar gekomen door de hoeveelheid reclame die er aan besteed wordt. Grote bedragen worden gespendeerd, maar buiten die mainstream is het moeilijk om opgemerkt te worden." De maatschappij is harder geworden en er is bijna een soort van oorlog gaande in de muziek. Bands houden het steeds minder lang uit. Ook internationale namen brengen nu nog een plaat of drie uit en verdwijnen dan weer in de vergetelheid. Bands die vandaag de dag echt groot zijn bestaan bijna altijd al zo'n jaar of twintig of nog langer. Jongere bands kunnen soms groot worden maar behalen de status van de 'dinosauriërs' zelden. Zelfs een fenomeen als Oasis was geen lang leven beschoren. Muziek is industrie geworden en bands proberen zich te onderscheiden en op te vallen maar niet iedereen is in de gelegenheid om zich te profileren of te laten horen. Hoe kom je aan de informatie? Er is meer organisatie nodig maar dat schaaft wel de ruwe randjes van het product. Numetal is een goed voorbeeld waar bands bewust voor een bepaalde stroming kiezen maar daardoor wel opgaan in de massa. Als muzikant geef ik meer de voorkeur aan mijn eigen ding. Ik laat me niet graag dwingen om al te grote concessies te doen. Tenslotte doe ik dit wel voor mijn plezier. Ik prefereer dan ook bands onder mijn hoede te nemen die zowel talentvol zijn maar enig avontuur niet schuwen. Dat hoeft niet persé in te houden dat dat dan ook harde scheurende gitaren moeten zijn. Als de muziek maar puur is en de artiest er voor wil gaan. Roxxity is dus een welkome steun voor opgroeiende bands? "Zeker, als beginnende band kun je alle steun gebruiken, om zo lang mogelijk jouw idealen te kunnen blijven uiten. Er moet iemand zijn die het kaf van het koren scheidt. Er loopt genoeg talent rond dat onopgemerkt blijft. Anderzijds is een band mogelijk virtuoos in het spel maar weten de leden gewoon niet zo goed hoe je dat zakelijk organiseert." "Wat dat betreft heeft Tilburg een fantastische infrastructuur, de mogelijkheden zijn eindeloos. Ik hoop alleen dat er niet teveel eenheidsworst ontstaat. De mainstream maakt in Nederland de dienst uit waardoor we in het buitenland nauwelijks meetellen." "Hoewel de journalisten veel nieuwe interessante dingen proberen te belichten is er de laatste jaren eigenlijk alleen internationaal succes behaald in de gothicrock, door The Gathering op de kaart gezet en door Within Temptation succesvol gemaakt. Iets meer durf in de media en dan met name op radio en tv is welkom om al die interessante underground meer in het daglicht te zetten. Weer eens een ander smaakje want er zijn zat smaakjes. Je krijgt altijd de zoete maar ik lust ook wel eens een bitter of zout smaakje." Wat kun jij voor bands betekenen? "Bands kunnen altijd hun demo opsturen, maar ik stap bijna altijd zelf op een band af. Als ik iets opvang over een interessant geluid dan ga ik zo'n band bekijken. Mogelijk bezoek ik meer optredens en ontstaat er een contact. Ik vind het erg prettig als je elkaars werk kunt respecteren. Ik kan alleen goed werk verrichten als ik met de bandleden zelf ook door één deur kan. Op het artistieke en het persoonlijke vlak. En als je niet thuis bent in een bepaalde stroming moet je er ook van af blijven, vind ik. Maar als ik enthousiast over een band ben, regel ik optredens, zoek ik contact met de pers en help ze met het opzetten van een goede bio en dergelijke. Technische riders zijn dingen waar bijvoorbeeld niet iedereen kaas van heeft gegeten. Als een band nog niet zo op de hoogte is van het reilen en zeilen in het circuit speel ik een soort regelneef en zorg ik dat men in contact komt met mensen die kunnen helpen. ASTROSONIQ is daarnaast de enige band waarvoor ik ook het management op me heb genomen. Toch zijn er ook buiten mijn stal zat bands die ik een warm hart toedraag, ik kan ze alleen niet allemaal op weg helpen." Wil je weten wat het smaakje van BidiBookings is dan kun je surfen naar www.bidibookings.nl en wil je Bidi een mailtje sturen dan is dit zijn emailadres: bidi@bidibookings.com.