Debuut Flesh Made Sin uit

Thrash zoals in de jaren '80 bedoeld

Pauline van der Vlugt, ,

Zoals ieder zichzelf respecterende thrashmetalband betaamd, heeft ook Flesh Made Sin een gezonde belangstelling voor de dood en het occulte. Daar zijn ze heel serieus in. Het leverde de Tilburgers in ieder geval een deal met het Karmageddon label op.

Thrash zoals in de jaren '80 bedoeld

Na de demo ‘Scenery of Death’ (2000) en de mini-cd ‘Masterwork in Blood’ (2002) ligt op de valreep van 2004 dan ook het eerste echte debuutalbum ‘Dawn of the Stillborn’ van de Tilburgse thrashmetalband Flesh Made Sin in de schappen. Gitarist Bjorn Hamond voorziet 3voor12/Tilburg van toelichting. Flash Made Sin in het kort? “Na onze oprichting in 1999 ging het vrij snel. Eind dat jaar speelden we al shows. Die werden erg goed ontvangen, net als de demo en de mini. Ondertussen deden we een paar kleine tours: in 2002 met Hypnosia en vorig jaar met Dismember. Dit jaar hebben we het wat rustiger aan gedaan qua optredens en zijn we ons gaan richten op het nieuwe album. Toen de eerste demo erg goed aansloeg en onze naamsbekendheid begon te groeien, verwachtten we dat we snel bij een label konden tekenen. We kregen ook wat aanbiedingen, maar dat was niet veelzeggend. ‘Masterwork…’ brachten we daarom zelf uit. We hebben onze kans afgewacht.” Geen ijdele hoop. ‘Dawn…’ is verschenen onder de vlag van het Nederlandse Karmageddon Media (Dismember, Occult). Hamond: “In eerste instantie benaderde sublabel New Aeon Media ons, maar doordat dit werd opgeheven en men toch méér in ons zag, tekende Karmageddon ons. We zijn erg blij dat ze achter ons staan. De promotie is nu in volle gang en ze doen veel voor ons, al moet nog maar blijken of we de verwachtingen waar maken. Ik denk dat we een net visitekaartje hebben afgeleverd. We gaan altijd voor het maximaal haalbare.” Je speelde eerder met onder andere zanger/gitarist Twan van Geel in de metalgroepen Splatter en Goreformore, wat heb je daar van geleerd? “Grappig dat je die bands kent. (Ik kan me ook nog iets herinneren van gewonnen luchtgitaarwedstrijden in 013 - red.) We hebben vooral geleerd hoe het níet moet, ha ha. We hebben erg veel plezier gehad. Toch namen we alles wél serieus. De gedrevenheid was toen al aanwezig. We zijn zeker gegroeid als muzikant en hebben met vallen en opstaan een hoop geleerd. Twan en ik hadden het er altijd al over een thrashband te beginnen. Toen we met een toenmalige groep kapten, gingen we met Flesh Made Sin verder. We wilden thrash maken zoals het in jaren ‘80 bedoeld is en dat doen we, simpelweg.“ Welke platen staan daar voor jou voor model? “Onder andere ‘Pleasure to Kill’ van Kreator en ‘Consuming Impulse’ van Pestilence, maar als je het me morgen vraagt, kan ik goed twee andere titels noemen. Belangrijke andere bands zijn Slayer, Sadus, Sepultura, Destruction, Dark Angel…” Is het na al die jaren makkelijker geworden om een nummer te schrijven? “Dat kan ik niet zeggen. We zijn wel anders gaan schrijven. We hebben de lat nu veel hoger liggen en werken nieuw materiaal veel meer uit. Dat is in ieder geval intensiever en tijdrovender.” Jullie steken ook veel werk in artwork. “Ik denk dat het erg belangrijk is om professionalisme uit te stralen. Het geeft toch een eerste indruk af. Zie het maar als de Flesh Made Sin huisstijl.“ En tekstueel? “Daar is Twan verantwoordelijk voor. Hij heeft een diepgaande interesse voor het occulte. De dood in al zijn hoedanigheden is dan ook veelbezongen. Twan is erg creatief en beschikt bovenal over een rijke fantasie. We staan telkens weer te kijken van de teksten die die jongen uit de pen tovert.” Wat gaat 2005 Flesh Made Sin brengen? “We zijn een echte live band en we willen dan ook het liefst op tour, hopelijk met een toffe package. In ieder geval in Europa, daarna zien we wel verder. Ook hopen we in de zomer wat grotere festivals te doen in binnen- en met name buitenland.” Tot slot: is dit waarom je gitaar bent gaan spelen in een metalband? “Ik kwam al jong in aanraking met muziek. Ik zag gitaristen als Ace Frehley van Kiss en dacht: dat wil ik ook. Pas jaren later ging ik echt spelen. Ik was behoorlijk fanatiek en had een duidelijk doel voor ogen zoals elke kleine jongen: beroemd worden! Ik heb altijd van metal gehouden, je zou kunnen zeggen dat het in mijn bloed zit. Ik heb brede interesses, ook qua muziek, maar de kern blijft toch altijd metal.”