Bulderende albumrelease van The Arthurs
En lekker spacen met Dion & The Magic Chords
Dat The Arthurs vrijdag 23 juni een sterke platen gingen lanceren op de V11 hadden we al gehoord. Het was alleen even de vraag hoe de nummers live zouden gaan klinken. Frontman Robin den Drijver nam ‘When I’m Sane’ voor het overgrote deel namelijk in zijn eentje in de woonkamer op.
Tijdens de releaseparty op het Rotterdamse lichtschip wordt hij bijgestaan door de Engelse bassist Paul Williams en de Noord-Ierse lead leadgitarist Neil Granleese. Achter de drumkit zit Jetske Blonk, die ook de drumpartijen op het album inspeelde. Het is pas de tweede keer dat The Arthurs in deze bezetting het podium betreden.
Maar eerst krijgt de bemanning van deze avond Dion & The Magic Chords voorgeschoteld. Dion is (ex-Arthur) Dion Woestenburg. Magic Chords tovert hij uit een hele batterij keyboardklassiekers. Griffin Stuip weeft er zijn drumpatronen doorheen. Laagje voor laagje worden de nummers opgebouwd, de luisteraar ongemerkt meevoerend naar hogere regionen. De muziek van Dion & Co is een boeiende luisterervaring, een prettig experimentele mix van elektro, pop en jazz. De nummers op de opvolger van debuutalbum Curiosa (aanrader!) worden dansbaarder, horen we deze avond. Laat die plaat maar doorkomen.
Dan The Arthurs. Die laten het meteen vanaf opener Into Nothing flink bulderen op de V11. Samen met de overzeese gitaarinbreng wordt een stevige muur van geluid opgetrokken. Met name de inbreng van Granleese, die qua uiterlijk en type gitaar rechtstreeks lijkt te zijn overgekomen uit een metalband, geeft de nummers een rauw rock ‘n’ roll-randje. Dat werkt prima bij de meeste nummers, maar heeft ook een nadeel: de nuance die de nummers op ‘When I’m Sane’ wel hebben, gaat live ietwat verloren. Zonde, want Den Drijver schreef en maakte een album vol met sterke liedjes en heeft bovendien een stem om zuinig op te zijn. Die moet nu over die muur heen zingen.
Conclusie: het album een 8,5, het optreden een 7+. Maar dat laatste gaat ongetwijfeld stijgen als het kwartet meer meters heeft gemaakt.
(Door Kees-jan Visser)