Al direct aan het begin van de avond was er één ding duidelijk. Het maakt niet uit wie er optreedt. Zo ongeveer iedereen behalve Van Velzen gaat hier met kop en schouders bovenuit steken. De gemiddelde leeftijd van het publiek lag laag, heel erg laag. Dio komt zelf uit '88 maar het merendeel van het publiek mag hem gerust met U aanspreken.

Voor Dio het publiek met hits mocht bombarderen kwam Gers het podium op. De lokale rapper (toch alweer vijf jaar Rotterdammer, herhaalt hij zelf) met de zachte G is op het moment vooral bekend van z'n samenwerking met The Opposites en het nummer Broodje Bakpao wat daar uit voort gekomen is. Helaas, dat was te merken. Hoe zeer hij het ook probeerde, verkouden en met sjaal, het publiek werd niet zo warm als zijn magnetronmaaltijden. Er werd wat meebewogen. Er werd gereageerd als hij om reactie vroeg. Maar onbekend maakt onbemind en dat maakt lastig meedoen. Pas bij het afsluiten met zijn enige hit tot nu toe kwam het publiek echt los. Wel jammer, want zijn teksten waren in de voorgaande nummers stukken beter.

Na een korte pauze was het tijd voor vier mannen uit Amsterdam. Met recente hits Als zij Langsloopt en Wolken was er duidelijk meer herkenning. Dit leek alleen veel minder belangrijk dan in het voorprogramma. Flinke Namen had een show in elkaar gestoken die technisch en muzikaal heel goed in elkaar zat. Op het podium werd een feestje gebouwd en het publiek was dom als het niet meedeed. De heren herhaalden niet alleen simpelweg de tracks van hun album, elke uitvoering voegde iets toe aan het origineel. Dat zien en horen we natuurlijk graag bij een live-optreden. Nummers als Next Level Shit en Hakemdoordemidde werden net zo enthousiast gebracht en ontvangen als hun hits. De nummers waren gevarieerd maar er zat een goede flow door het hele programma, mede dankzij de onuitwisbare indruk dat er hard geoefend en gerepeteerd was. Flinke Namen maakt hun naam waar.

Dan was er natuurlijk nog Dio. Ondertussen heeft deze jongeman al weer een hit of zes op zijn naam staan. Het werd dan ook een feest van herkenning. Het ene na het andere bekende nummer knalde van het podium af om het jeugdige publiek duidelijk te maken dat het nog lang geen bedtijd was. En als je dan een programma hebt met meerdere artiesten, dan kun je bijna niet anders dan vergelijken. Waar Flinke Namen muzikaal wat toevoegde aan hun albumtracks, daar bracht Dio de nummers vooral opdezelfde manier... maar dan iets harder. Natuurlijk, het publiek had ook niet veel meer nodig. Dio had de zaal absoluut op z'n hand. Maar moet ik nog een keer kiezen tussen Dio óf Flinke Namen, dan kies ik wel voor optie twee.