Deze keer zijn het vele trappen omhoog, namelijk naar vlak onder het dak. De ramen staan wijd open en aan de voorkant zie je de bloeiende kastanjebomen. Aan de achterkant is een balkon, via de slaapkamer te bereiken. De gastvrijheid van mensen die hun huis beschikbaar stellen voor dit soort concerten kent weinig grenzen. Je mag op hun bank zitten, naar hun toilet gaan, op hun stoelen, kussens en kleden zitten en iets te drinken pakken uit hun koelkast. De sponsor verzorgt naast een biertap tegenwoordig ook nog wat extra kratten, dus het kan niet op. Het huis is perfect voor dit soort gelegenheden: goed ruim, en met veel wit en planten vormt het een mooi decor. Het is nog lekker licht, mede door grote ramen in het dak, en met de kruidenplantjes die er in de vensterbank staan heeft de gastheer verse kruidenboter gemaakt voor op de speciaal voor de gelegenheid gebakken stokbroden. Floor en Jan Willem, de hosts van de avond, zijn geen onbekenden voor de 'vaste' huiskamerconcertganger. Ze waren er de afgelopen edities ook, maar dan als bezoeker. Ook andere mensen herkennen elkaar van eerdere keren; die concerten werken verslavend. En het is altijd leuk, eigenlijk. Maar er zijn natuurlijk ook mensen die gewoon voor het eerst een kaartje hebben gekocht, ouders en vrienden van de hosts, de artiesten en de organisatie. De artiesten van deze avond zijn twee solomannen met gitaar, en één gezelschap van drie personen uit België: Mark Lotterman, Erny Green en The Golden Glows. Mark Lotterman, solo na jarenlang in een band: Bomb-Shelter, bijt de spits af met een set vol droevige nummers die hij vlot aan elkaar praat met grapjes en serieuzere anekdotes. Pain & Entertainment heet zijn eerste album en die titel dekt de lading. Teksten vol met ellende en toch is het ook vrolijkmakend, op de één of andere manier. De onderwerpen zijn divers en worden, hoe triest ook, vol humor gebracht. Automutilatie, scheten, ontmoetingen met bijzondere mensen zoals Johnny Dowd (die ook bijdroeg aan zijn album en met wie hij onlangs optrad), de dood van een (zijn?) vader, eenzaamheid. En als één van de hoogtepunten ook een prachtige cover van Lou Reed's Satellite Of Love. De tweede set is niet minder droevig dan de eerste, wat wel grappig is op een vrolijke zomeravond als deze. Een motje dat van bezoeker naar bezoeker vliegt maakt het beeld compleet. Erny Green is ook alleen en zingt ook droevige teksten, maar het is toch weer totaal anders. Met zijn blote voeten op de houten vloer geeft hij stevig zijn ritme aan, en op gitaar begeleidt hij zijn nummers die vooral verhalen zijn. Geïnspireerd door zijn reizen, onder meer in voormalige oorlogsgebied, en door schrijvers zoals hij noemt Slauerhoff, hebben zijn teksten een diepte en sfeer die goed past bij zijn doorleefde stem. Een man met een boodschap, en die heet melancholie. Het wordt toch weer wat luchtiger als hij de lachers op zijn hand krijgt door het vragen naar een biertje tijdens het optreden. De gebruinde man op blote voeten past mooi bij het publiek dat na verloop van de avond ook veelal op blote voeten loopt. The Golden Glows uit Antwerpen treden voor het eerst in Nederland op. Stijlvol gekleed en gekapt geven ze in de eerste set een verrassend kijkje in de schatkamer van oude folk. Zeemannen, liefde, duivels en geesten, tuinen en begrafenissen passeren de revue. En degene die er op let hoort buiten in de kastanjebomen de merels meezingen. Ook zij, twee dames en een heer - zo te zien nog vrij jong - putten uit de rijke bronnen van de literatuur. Zo hebben ze een gedicht van Thomas Moore, Echo, naar muziek vertaald en het is één van de nummers die ze spelen. De tweede set is luchtiger, met opzwepende Amerikaanse muziek uit de jaren twintig van de vorige eeuw. Mooi dat er mensen zijn die dit soort muziek aan de vergetelheid onttrekken, en ze doen het op een geslaagde manier. Van beide soorten muziek hebben ze een EP, en er zijn er nog meer op komst. Heel apart was een intermezzo waarbij de beide dames Siamese katten voorstelden, en ook erg leuk was een solo met een miniatuurviool. Als er nog eens een kans komt: gaat dat zien! En of het aan het zwoele zomeravondgevoel ligt, aan de muziek, de gastvrijheid, aan de interessante gesprekken met leuke mensen inclusief de artiesten, of toch gewoon aan het bier: voor velen wordt het nog laat die vrijdagavond. Binnenkort is er weer een Rotterdamse LIYLR. Artiesten, locatie en datum zijn momenteel nog onbekend, dus houd het nieuws in de gaten als je het zelf eens wilt meemaken, of nog eens. En Mark Lotterman speelt aanstaande donderdag ook op 3VOOR12's gratis verjaardagsfeest in Waterfront.