Feest 3YR3VOOR12Rotterdam: Mark Lotterman

De overschatte begrippen van Mark Lotterman

Rivka de Jonge, ,

Vanavond alweer vind het verjaardagsfeestje van 3VOOR12Rotterdam in Waterfront plaats.
Een van de optredende artiesten is Mark Lotterman. Een interview.

De overschatte begrippen van Mark Lotterman

Rivka 3VOOR12Rotterdam: Hoe gaat het met je? Mark: “Muzikaal gaat het lekker. Heb net mijn album uit en heb zowaar 1 goede recensie gekregen. Verder heb ik de Grote Prijs van Zuid Holland genadeloos verloren, ik ben afgeslacht, werkelijk waar! Ik deed mee in de categorie singer/songwriter; ze vonden alleen mijn zang en liedjes slecht. Verder heb ik vorige week met Johnny Dowd opgetreden in EXIT en het is altijd heerlijk om met die man te spelen.” En wat heb je in het vooruitzicht staan? “Er staan eventuele optredens in Parijs gepland, een eventueel tourtje met het Canadese Wax Mannequin en het eventueel opnemen van mijn volgende album, wat hoop ik begin 2009 het levenslicht zal zien. Zekerheid is een overschat begrip. Ik ben weer een hoop liedjes aan het schrijven en ik had gehoopt dat ze wat vrolijker van aard zouden zijn, maar helaas. Ook vrolijkheid is een overschat begrip.” De landelijke 3voor12 bestaat 10 jaar en daarom vieren we een feestje, wat is/zijn jouw hoogtepunt(en) uit de afgelopen tien jaar? “10 jaar geleden was ik 14... Hoogtepunten? Mijn optredens met Simon Vinkenoog heb ik altijd als zeer plezierig ervaren. Ook de eerste show die ik met Johnny Dowd speelde in Nighttown in 2006 doet mij nog immer glimlachen. Verder ben ik niet zo’n hoogtepuntenmens, in principe vind ik elk optreden een hoogtepunt. Behalve dan die keer dat voor Groen Links moesten spelen. Groen Links is een overschat begrip. Misschien is het uitbrengen van "Pain & Entertainment" toch wel een hoogtepunt: eindelijk een album. Verschillende mensen haten het album intens, anderen haten het wat minder, maar de presentatie was geweldig. Een volgepakte EXIT en Arthur Ebeling als voorprogramma, wat wil je nog meer? Alleen jammer dat Giel Beelen op het laatste moment afzegde voor de presentatie..” Wat hoop je de komende tien jaar te bereiken? “Over tien jaar ben ik 34, ik hoop dat ik dan terugkijken op een geslaagde 16 jaar in de muziek. Misschien kan ik touren in het buitenland, en ik wil zeker nog vier albums uitbrengen. Ik hoop dat ik de komende jaren nog net zoveel liedjes uitpoep als ik nu doe. Ik schrijf er nu gemiddeld 1 per week, ze zeggen dat het minder wordt, dat ik nu in de creatieve bloei van mijn leven ben en dat alles zal verdorren. Ik geloof daar niet echt in, het hele begrip writersblock is mij eigenlijk vreemd. Ooit zat ik op een bank in een huis in Rotterdam-Zuid, moest ik oppassen op 2 katten en ineens dacht ik dat ik een writersblock had. Toen heb ik daar maar een liedje over geschreven. Uiteindelijk zal ik al blij zijn als de muziek me geld opbrengt en ik er van kan leven. Misschien kan ik me dan een huis veroorloven met een bubbelbad, dat is eigenlijk het enige wat ik nastreef.” Wat betekent 3voor12 voor jou als muzikant? “Ik moet eerlijk zeggen dat 3voor12 altijd goed voor mij en mijn band is geweest, jullie hebben nooit een slecht woord over ons geschreven. Aan de ene kant is dat zeer vlijend, aan de andere kant ook beangstigend; soms zoek jullie site af om te zoeken naar een slechte recensie over iemand, gelukkig heb ik er laatst een paar gevonden, blijkbaar hebben ze toch een lading, waarvoor dank dus. Ik heb 3voor12 wel altijd als integer beschouwd. Ik ben niet zo'n fan van mensen die iets over muziek schrijven, maar van iedereen die het doet vind ik 3voor12 en Kindamuzik toch wel de beste. Ook het hele concept van het streamen van video over het internet vind ik wel tof. Jullie doen tenminste wat met jullie leven.” Wat vind je van de andere bands die op het 3voor12 feestje komen spelen? “Oeh, hier begin ik me een beetje te schamen. De meeste acts ken ik dus alleen van naam. Het merendeel van mijn tijd spendeer ik toch het liefts op een bank achter een tv of een stoel achter de computer. Ik vind het vaak te druk, als ik ergens speel kan ik nooit de aandacht opbrengen om geconcentreerd naar andere bands te kijken. Niet uit arrogantie, maar puur uit het feit dat ik geconcentreerd met mijn eigen ding bezig ben. Harry Merry ken ik vanzelfsprekend wel, ik heb hem nooit live gezien, maar ik heb een van zijn albums ooit van Sander Carree gekregen. Ik vind hem een briljante muzikant. Ik liet het album vorige week aan Johnny Dowd horen en die vatte het mooi samen: "That guy pushes the happy thing so far, that it makes me wanna kill myself". Ook La Grace ken ik. Het is niet mijn muziek, maar zeker een goeie band met hitpotentie. Die zie ik nog wel op 3fm gedraaid worden. Fuck the Writer ken ik niet, maar heeft wel een briljante naam. Ik neem aan dat ze Ronald Giphart bedoelen. Wie anders? Ik ben zeer zeker benieuwd daar de muziek van alle acts en neem me ook nu weer voor er zeker naar te gaan luisteren op 15 mei.”