Megin 3VOOR12Rotterdam: Leuk dat je donderdag ook komt spelen! Heb je er zin in? “Ik heb vaak wel zin, maar soms ook wel eens niet. Dat kan verschillen. Op dit moment heb ik niet zo'n zin, maar hoogstwaarschijnlijk op donderdagavond wel. Het belangrijkste is dat ik geen keelpijn heb, zoals tijdens de laatste twee optredens in Bordeaux.” Heb je nog iets bijzonders in petto? En welke bands wil je zelf heel graag zien spelen op de avond zelf? “Ik heb mezelf in petto maar of ik iets bijzonders ben is niet aan mij om te oordelen, maar aan de lezers van dit interview en anderen die mij met een kritische blik aanschouwen. Wel zou ik "Jailbird, Keep Your Hands Off Miss Hilton!" als een bijzondere song willen aanmerken, al is het alleen maar omdat de tijdslengte ervan meer dan zes minuten bedraagt. De andere Must-leden zijn ook vrij bijzonder al zeg ik het zelf. Ik zou graag The Beatles en The Rolling Stones willen zien spelen op deze avond in het Waterfront. Maar omdat The Beatles helaas uit elkaar zijn blijven alleen The Stones over om onze hoop op te vestigen. Dat geldt helaas ook voor de hitparade. Maar van de groepen die zeker wel gaan optreden ben ik vooral heel benieuwd naar het optreden van mijn geachte collega's The Riplets. Elle Bandita is een goede kameraad en ik heb een paar van haar uitmuntende optredens bijgewoond, maar The Riplets waar Miss Elle deel van uit maakt ga ik die avond voor het eerst zien. Janneke Riplet is een Dee-Jay voor de VPRO-radio. Ik wil ook graag af en toe gaan Dee-Jay'en met Italiaanse jaren zeventig-muziek.” Je albumrelease is niet ver weg meer, kun je daar iets over vertellen? Is er misschien ook al nieuws over het compilatie album, daar stond een bericht over op je website? “Ik verheug me erop het eindresultaat van onze groepsarbeid te kunnen beluisteren. We hebben jaren geoefend en geëxperimenteerd. Het idee om deze groep te formeren kwam van meneer Wally Slot, de zanger van Lemming, een Rotterdamse Glamrock-band uit de jaren zeventig. Ik sprak hem een aantal keren aan de telefoon en hij raadde me heel erg aan om met een band te spelen zodat mijn muziek dan wat voller, completer en gevarieerder klinkt. Dit advies heb ik ter harte genomen, maar dan wel als een meerjarenplan onder het motto "Rustig aan, dan breekt het lijntje niet!" De opnames van de zes nieuwe songs verliepen heel gesmeerd met behulp van Ed, de producer. De opnames van de vier andere oudere songs verliepen wat stroever met behulp van Tony McAdam, een producer uit Londen, maar zijn uiteindelijk toch wel het aanhoren waard ook omdat Tony een perfectionist is. Maar dat is Ed ook op een andere manier. In ieder geval willen de anderen nooit meer met Tony werken, maar dat was te verwachten. Tony heeft nou eenmaal een brainwash-effect en sommigen kunnen daar beter tegen dan anderen. Ik kan je pas nieuws geven over het compilatie-album wanneer er genoeg hits zijn om uit te kiezen en dat is na drie albums helaas nog niet het geval. Maar het komt er tezijnertijd zeker aan en dan zal het ook een groot feest worden. Als het maar in Amsterdam gebeurt.” Op dezelfde website is een flink aantal optredens terug te vinden, en natuurlijk vooral die in the usa vallen op. Je reist behoorlijk de wereld over! Hoe bevalt het touren tot nu toe? Heb je bijzondere ervaringen? Hoe denk je over de tour in Amerika? “Het begint voornamelijk met stress dat ik weer mijn bagage moet inpakken en alles moet voorbereiden terwijl ik eigenlijk helemaal niet wil gaan. Gewoonlijk vergeet ik ook allemaal belangrijke dingen zoals laatst mijn mobiele telefoon. En dan komt het toch echt op improviseren aan. Tijdens het toeren zit ik voornamelijk urenlang in een Eurolines-bus over het leven na te denken en toekomstplannen te maken. Ook probeer ik wat te componeren of te lezen. Om te kunnen toeren moet ik ook veel e-mailen en overleggen. Soms overleg ik niet genoeg en kom ik met te weinig geld terug. Maar gelukkig heeft verder niemand daar last van. Het publiek blijft een brede glimlach zien. Ik ben nou eenmaal een vakman. Het is altijd een bijzondere ervaring om Ariel Pink te ontmoeten. Hij is ook een vakman die de kneepjes van het vak verstaat. En hij snuift speed. Dat maakt zijn muziek ook zo goed, vrees ik. Ik heb veel vrienden gemaakt in Amerika, vooral onder de Latijnse bevolking. Er worden veel toffe hippe feesten gegeven waar ik graag een kijkje neem. Amerika is heel gevarieerd. Ik reed ook veel door de woestijn. En ik had heel vaak een Mexicaans ontbijt. Na een maand kon ik geen Mexicaans voedsel meer zien. Het gaat dan immers allemaal hetzelfde smaken. Het is trouwens moeilijk om een Amerikaans ontbijt helemaal op te eten. Vooral dat ene gerecht dat luistert naar de naam "American Slam". Dan heb je gelijk genoeg gehad voor twee dagen. Eén hele bijzondere ervaring was dat ik in hetzelfde café heb ontbeten waar een groot deel van "Twin Peaks" gefilmd is. Een andere is dat ik in Beverly Hills in een winkel een paar schoenen van 1000 Dollar heb zien liggen. En dat ik Brian Wilson in levende lijve heb gezien toen er een ster in Hollywood werd geplaatst voor de fameuze Dee-Jay Rodney Bingenheimer.” Wat ligt er nog in de toekomst van Harry Merry, The Must? En hoe is het eigenlijk om met jou in een band te zitten? En om met jou op tour te zijn? “In de verre toekomst hoop ik in een schommelstoel voor de open haard te kunnen zitten om pijprokend verhaaltjes te kunnen vertellen aan mijn kleinkinderen. En als ik geen kleinkinderen heb, dan leen ik wel die van iemand anders. Soms kan ik niet wachten en wil ik dat nu al gaan doen. Maar ik ben nog even te jong. Niettemin is het een mooi vooruitzicht. Verder zou ik graag nog een door Wim T. Schippers geregiseerde film willen maken met The Must. Ik denk dat er nog veel albums gaan komen als ik snel genoeg werk en niet teveel word afgeleid. Het compilatie-album zal dan als kroon op mijn/ons werk kunnen gaan fungeren. Het is vrij relaxed om met mij in een band te zitten. Ik ben niet de anderen mijn wil aan het opleggen. We zetten echt iets neer als groep. Bovendien hoeft het niet altijd zo te zijn dat ik de beste ideeën heb over hoe bepaalde partijen gespeeld moeten worden. Meestal weten ze dat zelf beter. Ik sta volledig open voor ideeën van de andere groepsleden en pas ze zoveel mogelijk toe. Ook komt Michael Jackson af en toe even langs met een idee. Als je met mij op toernee bent, dan word je heel gemotiveerd om boeken te lezen, te componeren en te klessebessen, want dat doe ik dan graag. Jammer genoeg is het met mannen wat moeilijker om te klessebessen. Dus ik hoop dat mijn vriendin mee gaat. Of iemand anders z'n vriendin; dat is ook goed. Als we maar kunnen klessebessen.” Heb je zelf misschien nog nieuws/mededelingen/opmerkingen? “Wij hopen met onze muziek zoveel mogelijk macho's van deze wereld aan te spreken omdat we vinden dat de macho's teveel onderbelicht worden in de underground-scene. We willen zodoende ons licht op ze laten schijnen zodat ze weten dat er aan ze gedacht wordt. Daarom zal er ook een artikel over ons verschijnen in een blad dat het woord "Macho" in de titel heeft. Zelf zijn we echter geen macho's. Je hebt het of je hebt het niet. Maar we zullen ze nooit vergeten. Ze hebben immers de Euro groot gemaakt.... Op 7 juni is de CD-presentatie van ons eerste album en we zijn een race tegen de klok aan het houden om de CD op tijd af te krijgen. Daartussendoor ga ik een week op vakantie naar Italie om daar op het strand te liggen. Dat is heel hard nodig om meer energie voor die race tegen de klok te kweken. En als het niet op tijd af is, dan kunnen we altijd nog een CDR in de hoes stoppen met wat tot dan toe af is en de goede CD een paar weken later met de post versturen. Wij kunnen niet heksen, maar wij blijven het proberen.” “Dan heb ik verder nog een laatste mededeling: Je bent een rund als je met vuurwerk stunt!”