Wie iets te verkopen heeft, zoekt de media op. En afgaand op de hoeveelheid Ted Langenbach die de afgelopen weken in de landelijke media opdook heeft de Rotterdamse feestorganisator van ondermeer Now&Wow heel wat op stapel staan. Er verschijnt een fotoboek over de geschiedenis van de danceclub. Daarnaast heeft Langenbach een nieuwe, kleinschalige clubavond onder de noemer Semtex. En hij gaat ook nog eens de grens over: het Now&Wow gevoel moet ook in Berlijn en Barcelona tot leven komen. “Maar het liefst zou ik gewoon Rotterdam revitaliseren,” zegt Langenbach. Want als hij wel iets te verkopen heeft, is het wel een visie op het uitgaansleven in de havenstad.
Stel Ted Langenbach een vraag over het Rotterdamse nachtleven en als een mitrailleur vuurt hij zijn repliek op je af: uitgebreid en in rap tempo. Zijn stokpaardjes zijn zaken als opkomende monocultuur, subsidieputten waar onnodig veel geld in verdwijnt en Amsterdamse ondernemers die incashen op de Rotterdamse creativiteit. Het zit hem duidelijk niet lekker. Als reactie zoekt Langenbach het tegenwoordig in kleinschaliger feesten. Semtex heet zijn avond in de Exit, waar slechts plek is voor 150 man. Hij heeft even genoeg van de grootschaligheid van de Maassilo: “Kleine, intieme feesten gaan het helemaal worden. Kijk ook maar naar de Flex Bar en Club 8 in Amsterdam.”
Aanleiding voor de koerswissel van Langenbach waren de gevolgen van een schietpartij tijdens een urbanfeest van Partypeeps in de Maassilo, vlak voor de jaarwisseling. Hierdoor moest de silo twee weken dicht, waardoor het oud en nieuw feest van Now&Wow niet door kon gaan. “Als organisator ben je daar niet tegen verzekerd. Uiteindelijk heeft dat mij een ton gekost.” Naast de kleinschalige feestjes zoekt Langenbach mogelijkheden voor mooie feesten over de landsgrenzen in Barcelona en Berlijn: “Ik wil heel graag resideren in Club Razzmatazz in Barcelona. Maar het kan ook Reykjavik zijn.”
Maar feesten in kleine clubs en andere grote steden van Europa is niet meer dan een tijdelijke uitvlucht voor Langenbach: “Het liefst blijf ik in Rotterdam om hier het nachtleven te revitaliseren. Op het ogenblik worden we teveel overgenomen door horecapatjepeeërs. Er wordt veel geld verdiend in Rotterdam dankzij de creatieve industrie. Helaas verdwijnt dat allemaal in de zakken van de horeca en projectontwikkelaars. Rotterdamse promotors worden inmiddels gewoon aan de kant gezet in Rotterdam en maken plaats voor commerciële Amsterdammers die vooral oog voor urban hebben. De horeca zegt dat Rotterdammers te creatief willen zijn.”
Stel Ted Langenbach een vraag over het Rotterdamse nachtleven en als een mitrailleur vuurt hij zijn repliek op je af: uitgebreid en in rap tempo. Zijn stokpaardjes zijn zaken als opkomende monocultuur, subsidieputten waar onnodig veel geld in verdwijnt en Amsterdamse ondernemers die incashen op de Rotterdamse creativiteit. Het zit hem duidelijk niet lekker. Als reactie zoekt Langenbach het tegenwoordig in kleinschaliger feesten. Semtex heet zijn avond in de Exit, waar slechts plek is voor 150 man. Hij heeft even genoeg van de grootschaligheid van de Maassilo: “Kleine, intieme feesten gaan het helemaal worden. Kijk ook maar naar de Flex Bar en Club 8 in Amsterdam.”
Aanleiding voor de koerswissel van Langenbach waren de gevolgen van een schietpartij tijdens een urbanfeest van Partypeeps in de Maassilo, vlak voor de jaarwisseling. Hierdoor moest de silo twee weken dicht, waardoor het oud en nieuw feest van Now&Wow niet door kon gaan. “Als organisator ben je daar niet tegen verzekerd. Uiteindelijk heeft dat mij een ton gekost.” Naast de kleinschalige feestjes zoekt Langenbach mogelijkheden voor mooie feesten over de landsgrenzen in Barcelona en Berlijn: “Ik wil heel graag resideren in Club Razzmatazz in Barcelona. Maar het kan ook Reykjavik zijn.”
Maar feesten in kleine clubs en andere grote steden van Europa is niet meer dan een tijdelijke uitvlucht voor Langenbach: “Het liefst blijf ik in Rotterdam om hier het nachtleven te revitaliseren. Op het ogenblik worden we teveel overgenomen door horecapatjepeeërs. Er wordt veel geld verdiend in Rotterdam dankzij de creatieve industrie. Helaas verdwijnt dat allemaal in de zakken van de horeca en projectontwikkelaars. Rotterdamse promotors worden inmiddels gewoon aan de kant gezet in Rotterdam en maken plaats voor commerciële Amsterdammers die vooral oog voor urban hebben. De horeca zegt dat Rotterdammers te creatief willen zijn.”