De Rotterdamse wethouder Hulman van cultuur heeft zich bereid verklaard weer in gesprek te gaan met het met schulden kampende poppodium Waterfront. Volgens Hulmans woordvoerder Lennart de Jong is het ,,nu echt de laatste keer”. Een jaar lang overlegde het podium met zijn verhuurder, het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam, en de dienst Kunst en Cultuur, maar tevergeefs: het moet 31 januari met een nieuw afbetalingsplan komen. Als daar geen overeenstemming over wordt bereikt valt alsnog het doek voor de Rotterdamse popzaal. De wethouder wijkt niet van zijn standpunt dat de schuld van 445.000 euro die Waterfront bij de gemeente heeft uitstaan, betaald moet worden. Wel wil hij praten over een soepeler terugbetaalregeling, uitgesmeerd over meerdere jaren, waardoor de huur iets lager zou worden. Toegezegd is er nog niets. Theo Cornelissen, voorzitter van de commissie Cultuur en Sport, is mild positief over het plan. Volgens hem vindt de gemeenteraad unaniem dat Waterfront moet blijven. Een jaar geleden kwam het podium veelvuldig in de media met hetzelfde probleem. Schulden konden niet worden afbetaald en het faillissement dreigde. Ook toen was de hoge huurprijs van elfduizend euro per maand een punt van conflict. Volgens de Sectorstudie Pop van het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam is die prijs marktconform, bij andere poppodia in Rotterdam is die veel lager. Het poppodium aan de Maas betaalt namelijk de dure nieuwbouw van 1999 in termijnen terug, bij wijze van huur. Het gebouw, een geluidsdichte betonnen bunker onder de Maasboulevard, werd ontworpen in de tijdgeest van eind jaren negentig: in de ‘underground’. Maar de aanname dat het zichzelf wel zou bedruipen bleek niet te kloppen. Waterfront directeur Paul van Oort: ,,De omgeving veranderde, de maatschappij veranderde, en het eens zo progressieve gebouw was niet meer aantrekkelijk.” Ondanks een vast publiek voor met name punk, pop en drum’n bass en de verhuur van studio en opnamestudioruimten – 20.000 mensen per jaar – is Waterfront moeilijk te vinden en ligt het niet op de uitgaansroutes in het centrum van de stad. De huurovereenkomst die Waterfront toen heeft getekend loopt nog steeds en was volgens Cornelissen veel te optimistisch. ,,Er komen vooral scholieren, die hebben niet veel te besteden. Het podium heeft ook geen commerciële functie.” Waterfront zit dus met een probleem uit het verleden, een afspraak die is gemaakt met toenmalig wethouder Kombrink. Theo Cornelissen (SP): ,,Er is een veel te duur gebouw neergezet dat nu verhaald wordt op de exploitant. Dat kan ook anders. In café Prachtig bijvoorbeeld, aan de voet van de Erasmusbrug, is door de gemeente eenmalig een paar miljoen geïnvesteerd, en de exploitant heeft daar niets mee te maken. Andere culturele instellingen krijgen nieuwbouwkosten, zoals bijvoorbeeld Boijmans van Beuningen, dat net 6 miljoen extra heeft gekregen om de verbouwing te financieren. Wat zijn nou een paar honderdduizend euro om een poppodium te redden? Het podium draait, apart van de schulden die sinds 2004 gelijk zijn gebleven, goed. Zowel in 2004 als in 2005 heeft Waterfront kostendekkend gedraaid. Afgelopen zomer was er volgens Van Oort bijna een doorbraak. ,,Samen met het conservatorium, de dienst Kunst en Cultuur en het OBR zouden we het bedrag ophoesten om de huurachterstand te vereffenen. Maar de wethouders werden het toen niet met elkaar eens.” Ook was er het plan om gedeeltelijk een goedkoper gebouw te betrekken, en daardoor sneller de schuld te kunnen afbetalen. Ook daar wilden de wethouders volgens van Oort niets van weten. Heel bevorderlijk voor de sfeer is het niet, al dat gepraat over geld, vooral niet voor programmeurs. Peter van der Stelt, programmeur van Waterfront, vond het moeilijk geïnspireerd te blijven en vooral om het personeel te blijven motiveren. ,,Aan de ene kant heeft de politiek gelijk, en moeten we onze eigen broek ophouden. Maar het is moeilijk om iedereen gemotiveerd te houden.” Van Oort: ,,Ik ben noodgedwongen niet meer met popmuziek bezig. Dit alles gaat ten koste van de inhoud.” Rotterdam is er bij gebaat Waterfront niet failliet te laten gaan. Van Oort: ,,Als wij omvallen, heeft de gemeente helemaal niets. We nemen als poppodium een belangrijke plek in in de stad.” Ook de wethouder denkt daar zo over. ,,als organisatie heeft het een functie” meldde zijn woordvoerder desgevraagd, ,,bovendien heeft de gemeente er in geïnvesteerd.” En een eventuele nieuwe club op die locatie zal volgens Van Oort ,,nooit akkoord gaan met zo’n hoge huur.” Een pand op die locatie kan verder alleen maar dienen als opslagruimte. Ook dat levert niet veel geld op. De Nederlandse popsector heeft het al een tijd moeilijk. In Almere ging dit jaar de gloednieuwe popzaal na drie maanden failliet, en oudere podia hebben geregeld nieuwbouwproblemen. SP-tweedekamerlid Arda Gerkens presenteerde in oktober een initiatiefnota over de popsector die op 1 februari – ook de beslissende dag voor Waterfront – in de tweede kamer besproken zal worden. Daarin blijkt dat Waterfront niet de enige is: "Veel popzalen hebben dure gebouwen gekregen en te weinig geld om die gebouwen te exploiteren.". Inmiddels is de sector een actie begonnen om meer aandacht te vragen voor popmuziek van eigen bodem. Het is dus afwachten tot 1 februari…