De fijne plaatjes en de dartcompetitie in het Waterfrontcafé waren onderdeel van de Thunderdays-avond. Deze nieuwe avond wordt georganiseerd door Stefan Stardumb en Joe Caine. Elke keer is er iets heel anders te zien en te beleven. Het café is leuk behangen met posters en de sfeer was knus. Omdat de meeste mensen eerst naar de bands in de grote zaal gingen kijken, werd met de dartcompetitie gewacht tot later op de avond. Ik heb niet meer kunnen zien wie de winnaar werd, maar naar horen zeggen had de Skokie, de toetsenist van de de Travoltas, erg goed geoefend had van tevoren... De grote zaal was voor iets minder dan de helft gevuld, maar dat zijn we in Rotterdam gewend bij een rockconcert zonder grote namen of hype. Dat kan gelukkig de pret niet drukken. Al helemaal niet na een paar minuten Spider Rico: de meeste mensen waren inmiddels voorzien van een biertje en een glimlach. Deze Haagse Rock ’n’ Rollers met een vleugje Beat bewezen met een goeie show en een rete strakke set dat ze er voor tweehonderd procent voor gaan. Dankzij de energie van de band was het publiek opgeladen genoeg om Lost Sounds met een lekker gevoel te bekijken. Lost Sounds trok muzikaal de opwaardse spiraal verder omhoog. De vier bandleden keken daarbij wel alsof ze de ergste baan op deze aardkloot hadden en daar moet je als publiek tegen kunnen. Hun introverte houding en daardoor de uitstraling van de band klopte wel met de muziek: af en toe erg depri. De nummers deden mij denken aan de fantastische Murder City Devils met een beetje new wave. Het was tof om te zien dat dame in de band goed kon zingen, keyboard- en gitaarspelen. Ik had geld voor de plaat bij me maar moet er nog een nachtje over slapen of het nou wel leuk genoeg was...