“Ik vind het leuk om af en toe heel veel onzin te lullen”

Een nadere kennismaking met De Likt

Tekst: Jerôme Kolste ,

De Likt is te groot voor het servet. In Rotterdam en omgeving wordt elke zaal plat gespeeld en is een grote schare fans opgebouwd. In 2016 gaat de band het land in. Er is opgetreden op Eurosonic/Noorderslag en vervolgens volgt een uitgebreide clubtour door de rest van het land. Dat moet uitwijzen of De Likt niet te klein is voor het tafellaken. Wij spraken Giorgi, John en Jordy; de drie leden van de band over verleden, heden en toekomst.

Hoe is De Likt ontstaan?

Giorgi: “We kennen elkaar via school, de Popacademie in Rotterdam. Ik zat bij John in hetzelfde jaar en Jordy kwam een jaartje later bij ons op de opleiding. Ik ging sowieso met John best wel goed om. Qua stijlen lagen we niet echt in hetzelfde straatje maar we konden het goed met elkaar vinden. We waren allebei producers. En omdat John en Jordy vaak uitgingen op dezelfde plekken als ik dachten we: "laten we de muziek maken die we zelf graag ook willen horen als we uitgaan."

Waar komt de naam De Likt vandaan?

John: “Dat was een docent op de Popacademie die daar mee kwam. We hebben vervolgens weken over die naam zitten denken en toen kwamen we opeens bij de Grote Prijs. We noemden ons toen nog Simon maar later werd het toch De Likt. Soort van Gelikt en dat criminele dingentje van delict ” 

Hoezo Simon?

Jordy: “Rond mij 18e ging ik veel naar Sparta. Ik vond het gezellig hoe het er in het stadion aan toe ging en reisde vaak mee naar uitwedstrijden. In die periode was ik ook vrij corpulent. Er was een grote brede kale gast die Simon heette en omdat ik er ook zo uitzag noemden ze mij mini-simon.” 

Waardoor zijn jullie geïnspireerd?

John: “Gorgio Moroder. Daarnaast verdiep ik mij soms een paar maanden helemaal in een bepaald tijdsvak of genre. Nu luister ik vooral naar minimal techno.
Jordy: “Ik heb veel nederhop geluisterd. Opgezwolle en Zo Moeilijk vond ik tof. Wat nu in Amerika populair is, dat Young Zee, Rick Ross en dergelijke, dat boeit mij niet zo. Die laatste van Action Bronson vind ik dan wel weer geweldig. Iemand die mij tekstueel inspireert is de schrijver Charles Bukowski. Ik las vroeger echt veel van hem. Zijn hoofdpersonages irriteren zich vaak en ik kan mij goed voorstellen waar hij die irritaties vandaan haalt. Hij schrijft niet met een grote boog er om heen. Wat hem irriteert dat schrijft hij op. Dat is iets wat mij bevalt. Eén van zijn boeken heb ik nu in de studio gelegd.”

Je teksten zorgen nog wel eens voor opschudding?

Jordy: “Ik vind het leuk om af en toe heel veel onzin te lullen. In ‘Ja dat bedoel ik’ zit bijvoorbeeld echt veel onzin.  Maar ik vind het ook leuk om 1 oneliner er in te zetten die echt waar is.  Met ‘Zo Diep En In De Duisternis’ vind ik het ook gewoon leuk om mensen te shockeren.” 

En de vergelijking met Auschwitz?

Jordy: “Die zin wordt er uitgehaald ze en vervolgens proppen ze het in de krant. Dan lijkt het natuurlijk heel wat. Maar op moment van schrijven was ik kwaad en het nummer dealt over de foute vrouw. Dan scheer ik iedereen even over één kam. Ik denk op dat moment: "alle vrouwen zijn zo en krijg nu allemaal maar het lazarus en gooi al die vrouwen daar (in Auschwitz)." Maar dat is toch juist het mooie van muziek: dat je op dat moment je frustratie kwijt kunt. 

Zou je ook willen schockeren wat terrorisme betreft?

Jordy: “Ik zou het niet durven. Ik heb ook niet de behoefte om op dat onderwerp bewust te shockeren. Ik vind wel dat je over bepaalde situaties een grapje moet kunnen maken. Nu laten mensen zich allemaal leiden door angst en ik vind het juist goed om je er toch een beetje van af te zetten en je af te weren en dat je jezelf niet laat kennen. Dat is volgens mij wat ze willen bereiken: dat we ons laten leiden door angst en dat moet je zeker niet willen.” 

Jullie worden vaak vergeleken met ‘De Jeugd van Tegenwoordig’. Stoort dat jullie?

Giorgi: “Ik snap het wel omdat mensen het toch ergens mee willen vergelijken en het is natuurlijk ook een heel groot compliment. Wat zij doen, doen ze ook heel goed. Ik heb vroeger ook wel veel naar de Jeugd geluisterd. Bas Bron is zeker wel een held. Als je kijkt naar onze live-performance dan heeft het weer weinig met elkaar te maken. Bij de Jeugd één producer die de muziek regelt en je hebt 3 frontmannen die bezig zijn. Het is bijna de rollen omgedraaid. Wij hebben 2 producers en je hebt Jordy die in zijn eentje staat en die gewoon één brok energie is alles geeft op het podium. 

Terugkijkend naar het debuutalbum; wat is jullie favo-track?

Giorgi: “Rotterdam; productioneel ben ik er echt trots op en de track staat ook lekker helemaal onderaan op het album. Maar ondanks dat ‘Rotterdam’ een beetje verstopt zit doet die het altijd nog goed. Tekstueel is die ook gewoon lekker.”

John: ‘Zo Diep En In De Duisternis’. Die vond ik qua productieproces heel leuk. Tijdens het opnemen hebben we gekke dingen gedaan. Over de versterkers heen halen en rare dingen met de stem van Jordy doen.”

Jordy: ‘Zo Diep En In De Duisternis’.

Wat moet 2016 voor jullie gaan brengen?

Jordy: “Heel veel optreden en een nieuw album maken. Met het eerste album hebben we mensen bereikt maar album twee moet gewoon kloppen. We weten gewoon waar we mee bezig zijn en we moeten onze koppen erbij houden. Ik zou het ook niet eerlijk vinden als ik me nu als een idioot zou gedragen in de stad. Dat heb ik voorheen echt gedaan. Ik verander echt op een niet leuke manier als ik bier op heb. Heel vervelend word ik er van. Daar ben ik nu mee gekapt! Ik droom hier al vanaf mijn jeugd van en dit is wat ik graag wil doen! En eindelijk heb ik twee normale toffe gasten leren kennen. In de rap heb je zoveel ego’s maar zij zijn niet zo. Zij laten me uitpraten waardoor we echt met zijn drieën die nummers maken. Op zondag is het ook gewoon lekkerder. Normaal lag ik de hele zondag brak in bed en nu zit ik om 12u in de studio.” 

Gaan de nieuwe nummers anders klinken?

Giorgi: “We zijn iets meer aan het experimenteren. Een beetje aan het kijken hoe ver je kan gaan en dat het dan toch binnen het hokje ‘De Likt’ past. De laatste tijd ben ik veel jazz-achtige dingetjes aan het luisteren en dat probeer ik er een beetje in te verwerken. Er zitten ook wel een paar nummertjes in de sound van het eerste album. Maar we zijn nu vooral aan het uitproberen en aan het kijken hoever we zelf kunnen gaan. Het volgende album gaat daardoor ook wel volwassener klinken qua sound in zijn geheel.”

https://www.facebook.com/plaatsdelikt/