Mooneye
West Vlaming Michiel Libberecht, ofwel Mooneye opent het nieuwe vrijdagavondprogramma van STECK. Met muziek die herkenbaar klinkt, melodieus en toch eigen, met een prettige stem. Het is een intiem concert en Mooneye treedt vanavond solo op.
Fijn om het bekende ‘Thinking about leaving’, dat Mooneye op de kaart heeft gezet te horen, maar ook het ritmische ‘This thing’.
Sarah MacDouggall
Dit is waarschijnlijk de langste titel van een album ‘All The Hours I Have Left To Tell You Anything’, introduceert Sarah MacDouggall haar optreden. Zweedse van origine, maar wonend in Canada. Van meet af aan wordt ingezet met een stevig ritme en klinkt haar kenmerkende stem. Ze speelt repertoire van hoofdzakelijk haar nieuwe plaat, maar ook van The greatest ones Alive en van haar vorige Grand Canyon. Ze heeft tegelijk een goede regie over haar Europese gelegenheids formatie.
Het is muziek, waarin folk herkenbaar is, maar ook regelmatig uitmondt in een rockende afsluiting. Hoewel ze zingt met veelal een hese stem, klinkt deze als het nodig is zuiver op momenten dat een krachtiger of hogere stem is vereist in de liedjes.
In STECK kent zij haar laatste optreden van een Europese toer.
De nummers kennen de thema’s uit het leven van elke sterveling. Zoals, verteld ze in herinnering over haar grootmoeder, waaraan zij dacht toen ze het nummer ‘We’re All Gonny Blow away’ schreef. Haar grootmoeder die op dezelfde dag jarig was en die ervan hield om op tafels te dansen. Of ‘Sleep little queen’, geschreven voor haar pas geboren nichtje. En ‘We are fire’ voor iedereen die niet in een ‘box’ past.
Ze is aimabel en op zoek naar contact met het publiek, dat maakt het aantrekkelijk voor de toehoorders. Muziek waar je soms ademloos naar luistert en op andere momenten lekker meebeweegt.
Ze kondigt aan af te sluiten met haar enige Zweedse nummer (Malmö i mitt hjarta). Maar er volgt nog een nummer, en nog een op verzoek. Het was een fijn optreden.