BAER TRAA
We lopen om 19:00 de Bierfabriek binnen en krijgen een beetje het gevoel alsof we er niet thuis horen. Overal zitten nog mensen te eten en de band staat achter halfhoge schotten verstopt, zodat je alleen hun bovenlichaam ziet. Baer Traa zelf lijkt zich bewust van de ietwat rare setting, en begint met wat rustiger werk. Ondanks het gekletter van bestek op de achtergrond komen de nummers goed tot hun recht. Drummer, bassist en gitarist (tevens zanger) weten elkaar goed te vinden. Een mooie sound die je omarmt als een dekentje!
RONDVAARTBOOT
Om 19.30 begint voor ons een avontuur op de Delftse grachten. Ook dit jaar heeft de rondvaart Delft weer een boot beschikbaar gesteld voor een Popronde sessie. Oorspronkelijk zou Lola’s Dice met ons mee varen, maar zij moesten verstek laten gaan. Gelukkig was NO WOW er om deze sessie niet in het water te laten vallen. Wij worden ontvangen met een biertje, terwijl we in spanning wachten op NO WOW. De band is niet compleet; Thomas Mestriner, de drummer die veel Delftenaren misschien wel kennen van Nieuwegrond, is nog niet naar Delft afgereisd en zal later in Cultuurlab aansluiten. Dat is ook begrijpelijk, een drumstel kun je immers moeilijk kwijt op deze rondvaartboot. Zangeres Stella Polaris en gitarist Niko Dolle missen hun maatje bij momenten wel. Niet omdat hun akoestische vertaling van de songs niet aanslaat, integendeel die werken betoverend, maar omdat tussen de songs door de Nederlandse Thomas vaak het woordje kan doen. ‘’Je kan zeker horen dat we Duits zijn?’’, verontschuldigd Stella zich nu. Daarmee stelt ze zich bescheiden op, want haar Nederlands is net als haar stem uitstekend.
Hoewel dit niet de eerste keer is dat NO WOW op een boot speelt - voor Ga Gek VOor Je Track moesten ze eens de kleine zeemeermin spelen op het water - is het onderweg af en toe passen en meten voor Niko, waar hij met z’n gitaar moet gaan zitten. De tweede kapitein weet daar wel wat op. ‘’Heb je een gitaarband nodig?’’ vraagt hij. Na instemming van Niko, springt hij op de kade en duikt zijn huis in. Terwijl Stella en Niko verder spelen, komt de kapitein al snel terug met gitaarband in de hand.
Bij het ondergaan van de zon stampen wij mee op ‘I O U NOTHING’ en is de toon voor de avond gezet.
BLACK MONSOON
De ramen van de bar van cultuurlab zijn dichtgemetseld. Wellicht is dat om de decibellen van Black Monsoon enigszins te proberen in te dammen, iets dat onbegonnen werk is. Wat een energie en wat een muur van geluid komt er op je af! De twee gitaristen herhalen de spaarzame regels tekst totdat het mantra's worden, de drums zwiept het geheel aan totdat je in een trance raakt. Een harde trance.