De muzikale vrijheidsbeweging die Scram C Baby heet De muzikale vrijheidsbeweging die Scram C Baby heet

Het doet te kort om te stellen, dat de band slechts een lekker avondje rock-’n-roll op de mat heeft gelegd. Het was een energiek optreden, zoals natuurlijk bij r&r past, maar meer nog, zag je aan de artiesten dat zij geloofden in hun nummers. Nummers die onderscheidend zijn van elkaar, dus elk liedje met een eigen smoel. In dit voor elkaar te krijgen ligt direct het excuus besloten, waarom het zo lang heeft geduurd een nieuwe plaat uit te brengen. In hun interviews spraken zij uit dat de muziek moet ontstaan, zonder druk van buitenaf. Niet afhankelijk van formats en geen druk van platenmaatschappijen. Het moet leiden tot een ‘muzikale vrijheidsbeweging’ met als resultaat een ‘uniek document’ als plaat. En daarin zijn zij geslaagd. Gevarieerd, strak en wat minimalistisch (herhalend) in ritme zoals bij Blade Dream, rustig zoals in Half Speed en met een pareltje als Elephant op de plaat.

De muzikanten voelen zich thuis op het podium thuis en kennen elk hun ritmische bewegingen, dat is goed om te zien. In het toegift wordt telkens in overleg een reut nummers gespeeld, gewoon omdat ze er zin in hadden.