Alison Jutta (pseudoniem en bandnaam van zangeres Jutta Daems) presenteerde donderdag 25 januari haar eerste EP ‘For Two’. De Antwerpse woont nu drie jaar in Rotterdam en kon op een vrijwel volle V11 rekenen bij haar cd-presentatie. Ze speelde een set met persoonlijk geladen, jazzy nummers afgewisseld met opzwepend materiaal.

“Dit is best spannend. Voor het eerst in mijn leven presenteer ik een EP”, vertelt Jutta Daems wat onwennig, nadat ze de eerste twee nummers van de set zonder onderbreking heeft gespeeld. Als ze haar zenuwen niet zou benoemen, heeft niemand het in de gaten. Zo zelfverzekerd staan zij en de muzikanten om haar heen te spelen.

Intieme setting

Het ruim van de rode boot in de Wilhelminahaven is goed gevuld. Zeker een kleine honderd gasten zijn komen opdagen. Het publiek bestaat vrijwel uitsluitend uit vrienden en familie. Vader Daems heeft een barkruk gepikt en zit dicht op het podium. Vanwege wat fysieke kwaaltjes lukt het niet om de hele avond op de benen te staan, maar dat weerhoudt hem er niet van zijn dochter te zien stralen in het knusse poppodium.

Ondanks de intieme setting, weet Alison Jutta die grote groep mensen in de V11 aan het dansen te krijgen. “U kunt toch niet stil blijven staan op zo’n groovy basslijn”, spreekt ze haar publiek toe met een charmant Vlaams accent. Op het verzoek wordt gewillig gereageerd, de voetjes gaan hier en daar even van de vloer.

Kwetsbaar en emotioneel

Vroeg in de setlist, tijdens 'Let Me In', laat Jutta Daems zien dat ze zich kwetsbaar durft op te stellen. Ze lijkt zich emotioneel - mede ook door de songtekst - haast bloot te geven. Dapper. Daems doet dat live met een enorm vertrouwen, maar weet met haar verhalende songs toch de subtiele emoties en onzekerheden over te brengen. Dat geldt zeker wanneer Daems met 'I'll Come Home' de plek van toetsenist Govert Lippens overneemt. Zichzelf begeleidend, ondersteund door slechts haar backing zangeressen, zet ze een prachtig klein liedje neer.

Daems heeft het publiek om haar vingers gewonden. Ze kijkt met een glimlach de zaal in en hoeft slechts één keer met haar vingers te knippen om iedereen ritmisch haar voorbeeld te laten volgen. De bezoekers hangen aan haar lippen en willen haar verhaal horen. Het nummer dooft uit, iedereen houdt nog een seconde de adem in waarna een luid applaus klinkt.

Geslaagd experiment

Tijdens twee nummers in de set proberen ze iets nieuws. Drummer Emilio de Temmerman heeft een koptelefoon op en speelt vanaf de MacBook naast hem extra backing tracks af. Zo worden er plots elektronische drum beats toegevoegd aan het laatste, meest swingende nummer. “Dit experiment is best wel geslaagd al zeg ik het zelf”, zegt Jutta Daems met een grijns van oor tot oor.

De muziek en het optreden staan als een huis. De elementen die de backing tracks van De Temmerman toevoegen, leveren een muur van geluid op. Als dit slechts het begin is, gaan we de naam Alison Jutta nog vaak horen. Het is niet te hopen dat die bombastische, uitbundigere sound de ingetogen liedjes op den duur vervangt. Want juist wanneer Daems het klein houdt en de kans krijgt de essentie van haar teksten over te dragen, is ze betoverend goed.