Yasmine mogen de avond openen. Kevin van Moorsel (gitaar en zang), Milan Hartsuiker (bass) en Dan Huijser (drums en vocals) beginnen zonder waarschuwing hun wat garagepop te spelen. De riffs en drum beats zijn poppy en makkelijk op te pakken. Het ritme van de muziek en de lucht ertussen klinkt onbezorgd. Wanneer de distortion met mate wordt gebruikt is het alsof surfrock pop ontmoet. Mensen die niet zeker weten hoe te dansen kunnen spieken bij de schuifelende moves van Milan.
Een avond waar bands en fans naar hebben uitgekeken. De release van 'Down The Rabbit Hole', de kersverse EP van Certain Animals. Het is ook nog eens in Rotown. Een trots moment dus.
Yasmine
De zangstem van Kevin is diep met een wat hij ook zingt verdrietige ondertoon. Wanneer hij zachtjes zingt doet hij dat met veel adem. Luide coupletten en subtielere melodieuze refreinen gaan hem even goed af. Zinnen als “I’m on my own but I am not alone” of “I‘m really not over you, but that’s alright”, worden vaak genoeg herhaald om ze snel mee te kunnen zingen. Kevin laat ook regelmatig weten hoe lief de band het publiek vindt door naast woorden een hartje met zijn handen te maken. Voor het lied ‘I’ll Stay’ moeten de mannen voor het eerst de toetsen zelf doen. Er zit nu zoveel elektronica overheen dat een foutje moeilijk opvalt. Dat gaat prima. Op het moment dat gitaren en de zang gaan galmen, is het meer psychedelische rock geworden. Het is een goede brug naar Certain Animals.
Certain Animals
Certain Animals openen hun fantastische release show van 'Down The Rabbit Hole' met de kort en krachtige nieuwe single ‘Shoot Me Tomorrow‘. Deze is overigens vandaag uitgekomen. Ze stampen het publiek door de coupletten heen. De passie die er in zit maakt nieuwsgierig naar het verhaal. Het plots versnellende drumgeluid van Kees Braam is de meest duidelijke inleiding van het refrein. Het minimalistische refrein is heel zuiver gezongen, wat het lekker effectief maakt. De mannen hebben veel vrolijk oogcontact met elkaar. Mooi, het is zeker een single om trots op te zijn.
‘Down The Rabbit Hole’ is voor velen een favoriet. Niet verbazend dus, dat Rotown het ontvangt met gejuich. Het eerste echte dansen van de avond begint nu ook. De gitaren gieren. Lange uithalen in zang worden gemaakt. De oooeh’s geven het nummer iets teder tussen anders vieze (Vieze rock blijft een van de beste manieren om Certain Animals te beschrijven) muziek en haast haat geladen zang.
In het nummer ‘Image’ zijn de oehooe’s van Niels-Jan (Bas en zang) juist heel plagend. Het is een nummer wat verleidelijk klinkt. Dit is te danken aan sommige teksten en blues invloeden. Het refrein klinkt meer rock ’n roll en gevaarlijker. Certain Animals nemen de tijd om ‘I Don’t Wanna Be Your Friend’ een spannende lange intro te geven. Rotown is stiller van vervormd gitaargeluid en opbouwende drums. Niels-Jan en Thijs van Leeuwen (zang/giraar) gaan tegenover elkaar staan om goed te genieten van elkaars partijen. Om de avond spectaculair af te sluiten springen ze ook even samen het publiek in voor de laatste noten. Dat moet wel motiveren om het EP te kopen bij de merchtafel.
Karakteristiek aan Certain Animals zijn hun interacties onder elkaar. Tongen uitsteken naar elkaar. Niels-Jan die Kees even over zijn hoofd aait. Het vele oogcontact. Gelukkig is er een shout-out gedaan naar Kees Braam tijdens het optreden. Hij is een sterke ruggengraat voor zijn band, die de hele set vol energie heeft gedrumd. Inclusief gekke bekken. Zeer geslaagde release show dus, het blijft nog lang gezellig in Rotown.
Fotogalerij
©
Ad Baauw
Certain Animals in Rotown
©
Ad Baauw
Certain Animals in Rotown
©
Ad Baauw
Certain Animals in Rotown
©
Ad Baauw
Certain Animals in Rotown
©
Ad Baauw
Certain Animals tijdens hun EP release in Rotown