Dit was het Popcentrale Verjaardagsfestival Dit was het Popcentrale Verjaardagsfestival

De vierkoppige posthardcore band Sleepertown stond vorig jaar nog in één van de kleinere oefenruimtes met My Chemical Romance covers, maar bewees dat ze goed tot hun recht komen op de Talent Stage. De energie spat er vanaf en de heren spelen een zeer strakke set, die soms wel wat stil valt tussen de nummers door. Heel erg is dat niet, want dan is er wel ruimte om nog een verbetering aan te kondigen: de T-shirts die vandaag worden verkocht kunnen in tegenstelling tot de vorige wél worden gewassen.

De Dordtse rapper viert vandaag samen met de Popcentrale feest: hij is namelijk ook jarig. En feest wil hij maken, maar of het publiek de gehele set lang evenveel zin heeft om los te gaan, valt te betwijfelen. Aan Oussi en zijn meegenomen mensen ligt het in ieder geval niet: er wordt regelmatig gevraagd of het publiek evenveel energie terug wil geven. En ja hoor, een sit down kan er wel even mee door, maar voor de rest blijft het aanwezige publiek toch liever wat afwachtend en ja-knikkend luisteren naar zijn set.

De Dordtse DJ en producer is weer even in het land, tot groot genoegen van de vrij volle zaal. Haar lofi-hiphop, afgewisseld met trapdrops trakteert het publiek op een half uur lange kalmerende trip, die nog veel langer had mogen duren. Met gesloten ogen staat het publiek vol overgave te luisteren en te wensen dat het nog een uur of tien langer mag duren. Het is op geen moment saai of slaapverwekkend, maar wel zo relaxed dat je er mee zou kunnen slapen om weer wakker te moeten worden uit een te lekkere droom.

Voor de jongens van Vokatus lijkt elk podium te klein te zijn; Met hun gitaren in de hand vliegen ze elkaar om de oren en ook achter de piano en drums is veel beweging. Met een zuivere sound weet Vokatus het hele publiek omver te blazen. De lyrics zijn on point en met meerdere spectaculaire gitaarsolo’s in hun muziekstukken krijg je de neiging om in de lucht mee te spelen. Tijdens dit optreden laat Vokatus de rustige liedjes achterwege en wordt er keihard door gebeukt. Wellicht leuk om mee te pakken is de show die ze begin december in Dolhuis geven: "Drie euro voor een trio". De band bestaat uit 4 leden, dus je hebt het geluk om te mogen kiezen.

We zijn gewend dat elke fan van The Great Hurricane Escape met kramp in zijn nek het optreden verlaat, maar vanavond lijkt het allemaal net iets te rustig in het publiek. Dus wat doe je als het publiek niet genoeg beweegt? Precies: gratis whisky uitdelen! Frontman Timothy heeft onze oeroude Hollandse grabbelgenen tot zijn voordeel weten te benutten en zorgt er voor dat ieders glas is gevuld met een flinke scheut Jack Daniels. Een aantal nummers verder in het optreden lijkt Timothy nog steeds niet helemaal tevreden te zijn met de sfeer in het publiek. Als reactie hierop besluit hij enig gecoördineerde agressie op te wekken bij zijn trouwe fans. Na een paar mensen flink door elkaar te hebben geschud ontstaat er een moshpit waar hij zo duidelijk op had gehoopt. Dat kan ook bijna niet anders met al die whisky achter de kiezen. Misschien was dit deel van het complot? We zullen het nooit weten… De show verloopt verder zonder kleerscheuren of blauwe plekken, maar waarschijnlijk heeft het enkelen een flinke kater opgeleverd de dag erna.

Na het scoren van een internethit heeft deze opkomende Dordtse hiphopparel zichzelf als waardige deelnemer bewezen voor het verjaardagsfeestje van de Popcentrale. In een kleurrijke kamer naast het technotoilet brengt zij haar poëtische boodschap over aan het publiek.  Met teksten zoals: ‘Ik koester je oester’ en ‘OV chipkaart, check me uit’ onderscheidt Lil Zjans zich van de rest. Met een frisse blik op de manier waarop hedendaagse songteksten worden geschreven weet zij het publiek helemaal los te laten gaan. Aan het eind van haar nummer ‘Check me uit’ reageren de fans zelfs zo positief dat ze hem een tweede keer laat horen. Maar wat mogen we in de toekomst van Lil Zjans verwachten? Een collab met Rapper Sjors? Een nummer over een natte boterham? Wij kijken in elk geval uit naar de volgende hit.

De veteranen van de Popcentrale, The Artificial, zijn voor de gelegenheid passend omgedoopt tot The Artifeestlift, en we kunnen wel zeggen dat liftmuziek nog nooit zo leuk is geweest.  Ze brengen de gezelligheid op enkele vierkante meter naar nieuwe hoogten met het intieme, maar uitbundige liftconcert. Naast de klassieke meezing-covers, is hun eigen originele indiegeluid natuurlijk ook te horen. Het onderscheid tussen band en publiek is nauwelijks te merken in deze mobiele magnetron, maar dat mag de pret niet drukken. Dat de jongens nog ruimte vinden om de instrumenten te bespelen is een wonder.