Bluebirds
De openingsact van de maandag zijn de Bluebirds. Rachel Louise, een van de drie zangeressen, noemt de Bluebirds een uit de hand gelopen hobby. ‘We wilde met drie chicks muziek maken waar we van houden, en dat is country. Na een clubtour komt er nu zelfs een hele plaat aan!’
Dat het muziek is waar ze van houden kan je zien, de hele band heeft er plezier in. ‘Zullen we verder kijken?’ vraagt een moeder aan een meisje bij haar vader op de schouders. ‘Nee!’ schreeuwt het meisje. Ze weten het hele publiek van jong te oud te vermaken met hun mooie samenzang. Een erg lekkere opener van de dag!
Ribs&Blues is een ouderwets festival met ouderwetse acts. Niks autotune, DJ-Sets, drumcomputers of vegetarische zeewierburgers. Het draait tijdens het hele Pinksterweekend om echte muziek (en vlees). Muziek met een ziel, muziek met een randje. Niet alle muziek is blues, er is ook volop country, soul en rock and roll. Wat ze gemeen hebben? Deze muziekstijlen zijn niet populair. Maar wel erg lekker. 3voor12 Overijssel is de laatste dag van het festival langs geweest bij Ribs&Blues in Raalte.
©
Annabel Essink
Bluebirds
Ten Years After
Op de mainstage is ondertussen Ten Years After begonnen. Een stel legendes die op Woodstock hebben gespeeld. Alleen de zanger behoort niet tot de originele bezetting.
De toetsenist heeft qua uiterlijk en nonchalance wat weg van Maarten van Rossem. Hij zit naar de zanger te staren van ‘Wat ben jij overdreven raar aan het dansen’. Ondertussen zit hij relaxed om zich heen te kijken terwijl hij zijn toetsen aanslaat.
Het is indrukwekkend om deze legendes aan het werk te zien, en ze kunnen ook nog goed spelen!
Barrence Whitfield
Aan het begin van het optreden vertelt hij dat nooit overdag optreedt, ‘Meestal beginnen we rond een uur of elf ’s avonds.’ Vandaag speelt hij al om half drie ’s middags. De band speelt erg goed, maar ze zijn vergeten hoe je moet lachen. Barrence zelf heeft enorm veel energie, hij danst en schreeuwt de longen uit zijn lijf. Als je goed naar de foto kijkt zie je ook dat hij flink aan het zweten is.
Barrence Whitfield krijgt de hele Delta aan het dansen met zijn rock ’n Blues.
Tim Knol
Tim Knol is de koning van de mooie liedjes. De host van het podium vertelt bij de aankondiging dat hij fan is. ‘Het grote talent van Tim Knol is dat hij in een 3,5 minuut een mooi verhaal kan vertellen, en dat in een liedje.’
Ik kan mij voorstellen dat sommige mensen het optreden van Tim Knol wat saai vonden, maar wanneer je goed luistert naar de muziek hoor je dat het fantastisch in elkaar zit. De band van Tim Knol heeft er zin in en speelt goed. Het hoogtepunt is het nummer Bury the Ocean, Tim Knol en gitarist Anne Soldaat gaan helemaal op in hun gitaar, met hun ogen dicht en moeilijke gezichten spelen ze prachtig. Mocht je hem na zijn optreden zoeken, dan staat hij spareribs te eten.
Ronnie Baker Brooks
Naast de vele rock en country van vandaag is er op Ribs&Blues ook nog echte blues! Deze komt onder andere van Ronnie. Zijn nieuwe album is geïnspireerd door blues helden Otis Redding en Johnny Guitar Watson. Hijzelf is trouwens de zoon van een bluesheld, Lonnie Brooks.
Met een dijk van een stem vermaakt hij het publiek.
Douwe Bob
De afsluiter van het festival is Douwe Bob. Douwe Bob is al langere tijd op het festivalterrein want hij stond onder andere bij Tim Knol te kijken. Halverwege de show gaat het Hammondorgel kapot, precies op het moment dat de organist een solo zou moeten geven. De andere toetsenist wenkt hem en samen achter een piano spelen en zingen ze samen verder.
Douwe Bob heeft een andere organist dan anders. Zijn organist Thijs Boontjes is met zijn dans- en show orkest de huisband van M, met Margriet van der Linden op NPO1. Blijkbaar heeft Boontjes geen tijd meer om met Douwe Bob op pad te gaan.
Douwe Bob heeft aardig wat hits op zak, maar zijn songfestival hit Slow Down kan iedereen meezingen. Los van technische ongemakken is het een prima show en is Douwe Bob een leuke afsluiter van Ribs&Blues 2018.
©
Annabel Essink
Douwe Bob
Het Publiek
De muziek van Ribs&Blues is niet hip, net als een deel van het publiek. Je ziet bijvoorbeeld veel verschillende hoofddeksels die niet meer hip zijn: Giel Beelen petjes, bandana’s, cowboyhoeden en piratenhoofddoekjes. Ook zie je veel mannen met staartjes (niet hipster), sikjes, een Schotse rok en vrouwen met cowboylaarzen.
Ook worden er opvallend veel bandshirts gedragen. Een kwart van de mensen heeft een tourschema op hun rug. Walter Trout, Johnny Cash, De Dijk en Robert Plant doen het goed op shirts, wat deze artiesten gemeen hebben? Ze maken geen hippe muziek, maar wel erg lekkere!