Lachend zegt Mano dat het hem wel gelukt is, die doelen van toen. “Dat durf ik wel te zeggen, zeker.”
Burgerweeshuis intern professionaliseren
“Ik kwam acht jaar geleden bij Burger binnen en schrok wel van wat dingen. Niet van de mensen, maar er waren dingen die veel beter konden. De online ticketverkoop, die er niet was, of de digitale nieuwsbrief bijvoorbeeld. Maar ook extern, zoals onze huisstijl.”
“Daarnaast hebben we ook naar onze artiesten en het publiek moeten luisteren, zij stellen hoge eisen. Professionaliseer je je niet, dan voldoe je niet aan de standaard en blijven ze weg. We werken met vrijwilligers, iets wat we heel graag willen blijven doen, maar we willen wel aan die standaard voldoen en dat betekent dat we ook veel vragen van onze vrijwilligers.”
De educatieve rol van Burgerweeshuis door ontwikkelen
Acht jaar geleden was er alleen een middelbaar scholierenproject ‘Do It’, dat overigens nog steeds bestaat. “Daarnaast zijn we veel fanatieker gaan samenwerken met de Leeuwenkuil, geven we samen workshops.”
In diezelfde tijd is het Podium Plan, nu de Burger Beurs, ontstaan. Regionale talentontwikkeling staat hierin centraal. “Samen met de drie andere poppodia in Overijssel (Hedon Zwolle/Atak Enschede/Metropool Hengelo) hebben we hier intensief op ingezet en is Overijssel een voorbeeld geworden voor de andere provincies.”
Burgerweeshuis beter zichtbaar maken in Deventer.
“Hier heb ik groot op ingezet. In de tijd dat ik begon kwam social media net op en daar ben ik op ingesprongen. Ook met postercampagnes en samenwerking met andere partners is hieraan bijgedragen.”
En dat brengt ons dan ook bij het laatste doel:
Samenwerking met instanties binnen en buiten Deventer opzoeken
“Ook daar zijn we heel intensief mee bezig geweest. Samenwerking met bijvoorbeeld Festival Havenwerk, waar we flink wat bands hebben neergezet: Kensington, Go Back Too The Zoo en Chef Special bijvoorbeeld. En Keizerrijk in Keizerslanden, een hiphop festival. Sommige projecten stopten, maar daardoor gingen andere deuren weer open (Hoogtevrees/grote KickOff).”
“Maar niet alle behaalde doelen komen op mijn conto hoor, ik heb leiding gegeven aan een team, we hebben het samen waargemaakt. En zeker op dit moment hebben we echt een topteam, dat is heel belangrijk. Je bent afhankelijk van de mensen die voor je werken. Daar moet je ook wel een beetje geluk bij hebben.”
Acht gelukkige jaren, Mano Scherpbier verlaat Burgerweeshuis
“Ik ga Burgerweeshuis enorm missen, maar het is tijd voor een volgend avontuur.”
Acht jaar geleden werd hij directeur van Burgerweeshuis en had 3voor12 ook een gesprek met Mano, het gesprek ging over zijn aanstelling als directeur. Na acht jaar is het genoeg geweest en heeft Mano besloten om er mee te stoppen.
We kijken terug op dat gesprek, de doelen die hij zich had gesteld, of ze behaald zijn en wat hij in deze acht jaar heeft meegemaakt.
Acht jaar geleden was je 29. Dat is ontzettend jong.
“Ja, ik was de jongste directeur van een poppodium en dat ben ik nu misschien nog steeds wel. Het was in het begin wel heftig en spannend. Er was veel onrust binnen Burgerweeshuis door wisselingen van directeuren, uiteindelijk heb ik hier alleen maar profijt van gehad. Iedereen hadden wel zin in mij als persoon, iemand die ze kenden. Maar… niemand kende me als directeur, ik ook niet. In het begin was dit zeker wennen, omdat je rol verandert. Maar ik vloog er vol in en heb veel dingen geleerd en gedaan.”
“Het enige wat ik niet kan afmaken is de verbouwing, ik hoop dat mijn opvolger dit gaat doen en hier groots op gaat inzetten! Ik had dit zelf nog wel kunnen gaan doen, maar juist dit hele proces heeft me aan het denken gezet. Eerst de politieke verkiezingen, dan de verbouwing en dan genieten van wat je bereikt hebt, je bent snel 8 jaar verder. Dit is het moment om te zeggen: ik stop, want ik wil niet halverwege uitstappen. Nu mag iemand anders het afmaken.”
De beslissing om te stoppen en de periode die er tussen zit dat je het openbaar hebt gemaakt is heel kort. Ben je niet bang dat je spijt gaat krijgen?
“Nee! Uiteraard ga ik het wel heel erg missen. Ik heb zo’n fijn team, zulke fijne vrijwilligers en bestuur. Ik heb nog nooit een dag gehad dat ik met tegenzin naar mijn werk ging. Maar ik ga zeker geen spijt krijgen van deze keuze. Ik ga liever weg op een moment dat ik het nog heel erg leuk vind.”
Hoe beviel de leidinggevende rol?
“Vanaf het begin was het leuk, maar ook ontdekken. Ik moest het gaan doen en veel oefenen. Ik denk dat ik iemand ben die mensen kan enthousiasmeren, wat zorgt dat ze daardoor net dat stapje extra willen zetten.”
Hoe ben je als persoon gegroeid?
“In het begin wilde ik alles, ik kon geen keuzes maken, echt een jonge hond. Iedereen die met me wilde samenwerken, daar wilde ik ook wel wat mee. Vooral de afgelopen vier jaar heb ik geleerd keuzes te maken. Hoe jammer dat soms ook is, het geeft ook weer ruimte. En het besef dat je altijd terug moet keren naar je core business. Past het bij Burger? Dat heeft me geleerd te focussen.”
Wat zijn hoogte- en dieptepunten geweest?
“Het is onwijs gaaf om die grote evenementen te doen, met z’n allen! En om dan te zien dat alles klopt of om te zien dat de verbeterpunten van het jaar ervoor nu wel werken en doorgevoerd zijn. Dat geeft een kick. Dat je met z’n allen een evenement kunt organiseren.
En er waren ook muzikale hoogtepunten. Zoals een drie uur lange show van Motorpsycho, Xzibit of Jeff Mills. Eigenlijk was het die 8 jaar lang één groot hoogtepunt, ik heb veel plezier en energie gehaald uit mijn werk.”
“Er zijn genoeg dingen die beter hadden gekund. Er zijn zoveel dingen die je wilt doen, maar waar je niet aan toe komt. Of bands die je graag wil hebben, maar die net niet lukken. Dieptepunten, of lastig onderwerp voor mij is wel wanneer medewerkers ziek werden. Vooral in het begin kon ik dit moeilijk verkroppen. Ik had er ook nooit zo over nagedacht en dan word je met de neus op de feiten gedrukt.“
Zou je dingen anders hebben gedaan als je het over mocht doen?
“Nee, ik geloof van niet. Het is gegaan zoals het is gegaan en ik ben er vol in gevlogen. Het werken met alle verschillende soorten mensen, dat vind ik het leukste. Een goed team hebben is heel erg belangrijk. Maar ook de samenwerkende partijen, zoals nu VVV, of samen met Hedon de talentontwikkeling. Daar krijg ik energie van.”
Zie je jezelf uit de muziekwereld verdwijnen?
“Dat weet ik nog niet. Soms denk ik dat het goed is om iets heel anders te gaan doen. Om het bedrijfsleven te ontdekken, om niet meer afhankelijk te zijn van subsidies. Misschien is er wel een andere wereld die ik nog niet ken. Ik heb mijn hele werkende leven in de muziekwereld gezeten, 17 jaar. Ik ben wel benieuwd naar wat er nog meer is. Maar ik besef ook dat ik fantastisch werk heb. Dus het gaat nog alle kanten op.”
Mano blijft nog tot januari 2017. Het bestuur en het team hebben dus nog even de tijd om op zoek te gaan naar een nieuwe opvolger. Wie dit gaat worden, daar kan nu nog niets over gezegd worden. Mano staat hier ook helemaal buiten. “Uiteraard wil ik ze daarin wel adviseren, mocht dat nodig zijn.”