Daarna was het (na een vrij lange changeover) tijd voor The Deaf. Een bandje uit Den Haag met de gitarist van Di-rect. The Deaf maakt heerlijke punkrock. Ze maken er een heerlijk feestje van, ze zetten een energieke show neer waarbij het volume de bandnaam eer aan doet. Spike doet lekker gek, en Mau voert vervaarlijke capriolen uit met en op zijn orgel.
Je moet van goede huize komen om hele concert uit je dak te gaan; ook tussen de nummers door heb je weinig tijd om tot rust te komen. Spike grapt met het publiek, zweept ze op, deelt whiskey uit aan een fan 'die voor de 334ste keer bij een concert is', en springt van het podium om tussen het publiek een solo weg te geven.

Na ruim 3 kwartier en een toegift waarbij ze de Haagse band Q65 coverden, was het jammerlijk genoeg afgelopen; met een simpel 'hoi' verlaat Spike het podium.
Na het concert en een signeersessie bij het podium kwam de band nog een biertje drinken in het Burgerweeshuis-café, waarbij Spike brutaalweg de dj aan de kant zette en zelf plaatjes ging draaien. Zo wild als in de zaal werd het daarbij niet meer; het cafépubliek was de dag al rustig aan het afronden en liet zich niet meer gek maken.