Stonehenge draait om muziek en gezelligheid. De live-optredens staan centraal, maar het festival is in de afgelopen twaalf jaar uitgegroeid tot een grootser feest. Een feest vol zwarte T-shirts, lange haren, brute muziek en veel bier. Door het centrum van Steenwijk struint een invasie van leren jassen, zwarte kisten en Stonehenge-polsbandjes. Op de dertiende editie is daar niets aan veranderd. En met mooi weer en een hoofdact als Napalm Death is een festival sowieso al geslaagd. Het Stonehenge-festival wordt jaarlijks in en om podium De Buze in Steenwijk gehouden. Met een binnen- en buitenpodium kan het festival in tien uur twaalf bands herbergen. Na het afzeggen van Thornar (wegens stemproblemen van de zanger) waren dat er dit jaar elf. Terwijl om 13.00 uur ’s middags het gras in de achtertuin van podium De Buze nog volop bloeide en de eerste paarhonderd bezoekers het festivalterrein opkwamen, mocht One Bullet Left het festival openen. Deze band wist het publiek aardig te bekoren, maar echt los kwam het publiek niet. Dat bleek pas halverwege de middag te gebeuren. Met bands als Kutschurft en The Lucifer Principle was daar ook alle reden toe. De organisatie vond het met circa zeshonderd man druk genoeg en legde de kaartverkoop aan banden. Ondanks dat grote aantal bezoekers op het kleine terrein, verloopt de dag zonder grote problemen. Bij het optreden van hoofdact Napalm Death staat de tuin afgeladen vol en schalt de muziek het hardst en het bruutst en mosht het publiek het wildst. Zo eindigde het grasveld ondanks het goede weer toch in een modderbende.