Stuurbaard Bakkebaard plezier in afwisselend spelen

Band voor drie concerten naar Overijssel

Rutger van den Dikkenberg, ,

Stuurbaard Bakkebaard speelt de komende anderhalve maand drie keer in Overijssel. Zaterdagavond was de kick-off van die reeks, in het Enschedese poppodium Atak. Reden voor 3voor12/overijssel om daar verslag van te doen. En de het trio aan een kort interview te onderwerpen. ‘Wij zijn vrienden, dat durf ik wel te zeggen.’

Band voor drie concerten naar Overijssel

Voor drie concerten komt de band naar Overijssel. Zaterdagavond was de eerste van die drie, in Atak: Stuurbaard Bakkebaard doet een clubtoer door Nederland, naar aanleiding van hun derde album Whistle Dixie. De band heeft zichtbaar plezier in het spelen, dat zie je aan alles. Aan de grapjes tussen de bandleden. Aan het onderlinge oogcontact. Aan de verbeten kop die zanger/bassist Onno Kortland trekt als hij zijn contrabas tot grote hoogten weet te stuwen. Aan diezelfde verbeten kop die drummer Marc Koppen trekt als hij zich vol overgave op zijn drumwerk stort. Die verbeten koppen die, volgens zanger/gitarist Timo van Veen veroorzaakt worden door de moeilijke stukken die zij wel spelen, en hij niet. Dat het trio vrienden van elkaar is, lijkt een feit. De bandleden twijfelen nog even (‘moeilijke vraag, man’), maar Kortland hakt de knoop door: ‘wij zijn vrienden, dat durf ik wel te zeggen’. ‘De interactie is goed’, zegt Van Veen. In februari komt hun derde album Whistle Dixie uit in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Het album wordt helemaal in een nieuw jasje gestoken: nieuwe vormgeving, andere volgorde enzo. Drukke tijden dus, voor de band. Ze doen alles zelf. ‘We kunnen moeilijk dingen uit handen geven’. Geen reden om, naast in het Engels, Frans, Nederlands, Spaans én Fries, in het Duits te zingen? Kortland: ‘We hebben wel Duitse nummers gezongen. Lang geleden, in onze bruiloften- en partijentijd, maar daar zijn we mee gestopt’. ‘Duitsers vinden het leuk als je uit het buitenland komt, dan heb je al een streepje voor. Wij zouden dan gebrekkig Duits moeten gaan zingen, maar dat is geen probleem.’ Koppen valt hem in: ‘We wilden het Lied van de Meeuwen vertalen in het Duits, maar de platenmaatschappij raadde dat af. Voor ons is alles nieuw, en zij hebben er verstand van. Misschien dat we het tijdens concerten gaan spelen.’ Stuurbaard Bakkebaard wil vooral afwisselen, veel dingen veranderen. Zolang er maar geen sleur ontstaat. De band is impulsief. Op het podium wijkt de muziek vaak af van die op de albums: ‘Live spelen is ontzettend anders dan in de studio. Sommige nummers voelen live veel beter als je ze anders speelt’. De reactie van het publiek is wel van belang. Kortland: ‘De impact van het publiek voel je wel.’ Maar Koppen voegt daar aan toe: ‘Op publiek kan je zo min mogelijk varen. Elk publiek is anders. De ene keer is het rumoerig, de andere keer blijft het lang stil, en daar reageer je dan op.’ Dat de band geen hits scoort, is geen belemmering. Het zou wel leuk zijn, zegt Van Veen. ‘Als wij een hit zouden scoren met een van onze nummers, zou dat fantastisch zijn. Als we een commerciële hit zouden gaan maken, zou dat een einde maken aan de vriendschap.’ Kortland is nu ook tevreden: ‘We zijn nu in Nederland niet veel op de radio, maar het publiek dat daardoor wél komt is oprecht.’ Het publiek in Enschede was niet alleen oprecht, maar ook enthousiast. De creativiteit van Stuurbaard Bakkebaard spoort het publiek aan, een enkeling waagt zelfs een dansje. De muziek is afwisselend: van zeemansliederen (Lied van de Meeuwen), naar vuige blues en countrymuziek die zo in een Tarantino-film (Kill Bill) zou kunnen (Sold My Horse For A Pound Of Gold). De instrumenten zijn ook afwisselend: gitaar, contrabas, accordeon, toetsen, tuba, mondharmonica, zelfs de microfoons worden afgewisseld. De zang van Van Veen wordt bijgestaan door die van Kortland, die tijdens de nummers schreeuwen geeft, die door merg en been gaan. Gecombineerd met zijn zielige labradorogen, zou je bijna medelijden met hem hebben. Hoeft niet. Na afloop van het concert is die trieste blik weer verdwenen. Net als die verbeten kop. Kortland: ‘Dat gaat vanzelf’. Stuurbaard Bakkebaard speelt 28 oktober in Hedon, Zwolle, en 25 november in het Burgerweeshuis in Deventer. Zie de website voor meer speeldata.