De lijstjes met favoriete albums/tracks van de 3VOOR12/Overijssel redactieleden: Jeroen van den Bogert 1. Utabi - Manchurian Candy Een interessante japanse artiest die een heel scala aan instrumenten bespeelt. Van gameboy tot 303 en traditioneel japanse instrumenten. De muziek varieert net zo, van wat snellere dansbare gameboy-electro tot uitgesponnen electronics in de stijl van “aoki takamasa” of “tujiko noriko” maar ook gewoon knetterende breakcore. Fijne erg gevariëerde plaat en alle 15 nummers goed. 2. Tarbox Ramblers - A Fix Back East Fijne country-blues uit de V.S. zoals ze die daar toch het beste maken. Een bevlogen zanger en een goede band wat wil je nog meer, bij vlagen doet het aan “Sixteen Horsepower” denken. Zeker ook een aanrader voor iedereen die van blues houdt. Mindere nummers zijn die waar ze wat meer traditionele country spelen, maar dat blijft gelukkig beperkt. 3. V.A. - New York/New Wave Een fijne oude plaat die bij toeval in mijn bezit kwam, eigenlijk niet echt new wave maar meer no wave. Sluit uitstekend aan bij de bandjes die tegenwoordig uit New York komen. Met onder andere “Bloodless Pharaohs” (eerste bandje van Brian Setzer van de Straycats), “Comateens” en “Fleshtones”. Fijne plaat die een goed perspectief brengt op de huidige muziek. 4. Lo-Bat - Game Boy TM Brusselse Gameboy virtuoos maakte een zeer kunstige mini-cd. Vijf noisy electro/breakbeat nummers verpakt in een kartonnen gameboy. Briljante muziek verpakt in een kunstwerk zoals het retinascan label dit vaker doet. Aan de voorzijde bevat de gameboy zes verwisselbare schermpjes! Bert Bennink 1. Voicst – 11-11 De Amsterdamse band Voicst had ik al eens gezien op Noorderslag, in de 3voor12-zaal nog wel. Toen maakten ze niet echt indruk op me. Een jaar geleden zag ik ze per ongeluk op een feestje van Popwaarts in Nijmegen. Een verpletterend optreden was dat. Al het cd- en demomateriaal heb ik daarna verzameld, materiaal met overigens wisselende kwaliteit maar altijd helemaal Voicst. Echt een band waar je af en toe helemaal geen zin in hebt en dat vind ik zeer oké. Maar op andere momenten kan je er geen genoeg van krijgen. Die momenten komen steeds vaker voor nu de eerste volledige cd van Voicst ’11-11’ uit is. De cd is opgenomen in New York, hun ervaringen zijn onlangs mooi weergegeven in een verslag in de Volkskrant. De titel slaat op het feit dat ze na twee weken afzien in de studio het klokje rond moesten werken om het op tijd af te krijgen. Het geld was op dat moment al een week op. Op één of andere manier wordt van zulke verhalen zo’n cd nog leuker. Heel veel energie, knappe gitaararrangementen, een heldere productie leuke geluidseffecten maar vooral alleen maar pakkende nummers. Ga ze zien als je kunt op de tour met Bettie Serveert (27 november in Hedon). 2. Blues Brother Castro – Moneymakerme Wat nieuw Nederlands talent betreft is Blues Brother Castro ook zo’n band waarvan je blij bent dat ze ontdekt worden. BBC zou aanvankelijk op het eerder genoemde Popwaarts-feestje spelen, maar hadden te elfder ure afgezegd, Voicst was hun waardige vervanger hoorden we. Wist ik allemaal veel op dat moment. Om ook maar even aan te geven hoe bijzonder de programmering is van de Popronde elk jaar. Goeie tip: mis het niet, de Popronde op 29 oktober in Enschede. Blues Brother Castro speelt om 0.00u. in de Kater, dat wordt lachen. Maar je kunt het beste gewoon beginnen om 20.30u in het Vestzak met Marike Jager, dat zal je niet licht vergeten. Maar goed, op Dollypop, nog zo’n talentengoudmijn wat Nederlandse bands betreft, zag ik BBC voor het eerst optreden. Ik was flink onder de indruk, heb ter plekke een cd-tje van ze gekocht en van die beslissing geen moment spijt gehad. Energieke rocknummers met pakkende refreintjes, heerlijk scherp gitaarwerk, een zanger die door de duivel bezeten lijkt, ondersteund door de lieflijke stem van de bassiste: vuige rock’nroll zoals het bedoeld is en gegoten in 2004-vorm. Ik heb de twee maanden nadat ik de cd in bezit had volgens mij niks anders gedraaid. 3. Saybia – These are the days Mooie cd, prachtige band, geweldige sfeer, een lekker breed geluid en liedjes die ontzettend blijven hangen. Wel een heel andere stijl dan Blues Brother Castro, maar na twee maanden BBC was ik misschien ook wel toe aan Saybia. Nadat ik deze cd op me in had laten werken, was die óók niet meer uit m’n cd speler te branden. Helemaal natuurlijk nadat ik het concert van ze in het Burgerweeshuis had meegemaakt. Deze cd vond cd ik aanvankelijk ook veel beter dan hun vorige cd. 4. Saybia – The second you sleep En deze had ik dus al, de eerste cd van Saybia, maar dit was uiteraard een prachtig moment om hem te herontdekken. En dat heb ik gedaan, nu ben ik niet meer zo zeker welke van de twee beter is. Kent iemand nog meer cd’s van deze band? 5. Auf der Maur – Auf der Maur Deze heb ik ook eens in het voorjaar aangeschaft maar raakte me een paar weken geleden opeens pas echt. Goeie nummers, veel afwisseling, samen met mooie stem van Melissa tegenover de rauwe rockmuziek. Prachtplaat. Meer vrouwen in de rockmuziek! Luc Tiehatten 1. Absynthe Minded – Acquired Tase Ik zag deze Belgische band optreden tijdens het Rockarty Festival in Atak. En dat was vreselijk goed. De cd is bìjna net zo goed, ze swingen en ze rocken live wel net iets meer. Absynthe minded speelt een soort jazz vermengd met de bekende Belgische sound van bands als dEUS en Zita Swoon. Beste nummer: In her head. 2. Diverse Artiesten – Songs for the Silver Surfer Zondag 17 oktober werd in het Burgerweeshuis in Deventer een herdenkingsconcert gehouden voor de overleden drummer van de Cords en Telefunk, Arnoudt Pieters. Op deze cd vind je nummers van een aantal bands die die middag optraden maar ook van andere bevriende muzikanten. De opbrengst van de plaat gaat naar de vrouw en kinderen van Arnoudt. Er staan prachtige songs op van o.a. Willard grand conspiracy, Lawn, Blimey!, Bettie Serveert (een remake van Kid’s Allright) en the Gathering. 3. Solo – Songs ’n Sounds Een succesvolle Excelsior plaat! De single Mind wordt regelmatig gedraaid op de radio, ik hoorde hem daar zelfs de eerste keer en pas later hoorde ik van wie dat leuke liedje toch was. De rest van de plaat mag er ook zijn; Rustige gitaarpop van Nederlandse bodem. 4. EHBO – Enske Metaal Laatst kreeg ik bij het radioprogramma “Podiumzweet” (EnschedeFM) Heavy metal-les van Chielant de Wit van de Enschedese Headbangers Organisatie (EHBO). De volgende dag vond ik deze cd ergens in de tweedehands bakken. De cd is van 2002 en geeft een doorsnee van wat Enschede op het gebied van Metal te bieden geeft. Mooi studiemateriaal voor mij dus. Deel 2 is trouwens in de maak! 5. Kings of Leon – Holy Roller Novocaine Bij de op één na fijnste platenzaak van Enschede kon je onlangs gratis LP’s ophalen! (Nee, niet de free record shop) Deze prachtige 10 ” op rood vinyl kreeg ik ook gratis mee. Drie lekkere rock & roll nummers van de langharige familie uit de States. Vraag niet hoe het kan, maar geniet er van! Helaas voor jullie is alles inmiddels vergeven en moet je voor de rest gewoon weer betalen. Patric Dikkers 1. Devendra Banhart – Nino Rojo Wat een fijne plaat. 45 minuten acoustisch gitaargepingel met een licht psychedelisch sausje. Goed voor elk moment van de dag. Het enige minpunt is dat Devendra een ontzettende hippie is (getuige de videoclips op het cd-tje), hij ziet er niet uit met zijn vettige haar en dito baardje. Alsof hij met de tijdmachine rechtstreeks uit de jaren zestig is komen vliegen. Muzikaal gezien is dat zeker geen schande, maar ik zou zeggen doe wat aan je uiterlijk, neem een bad! 2. The Bees – Free The Bees Ondanks dat ik het debuut (sunshine hit me) positief opvallend vond een paar jaar geleden, konden ze me destijds op lowlands toch niet helemaal overtuigen. Ik vond het allemaal wat te wisselvallig, ik miste een beetje de richting waar ze met hun muziek heen wilden. Want is het nou jazz, reggae, pop? Twijfels dus. Die zijn inmiddels helemaal weggenomen door het fantastische Free the Bees. Prachtige jaren zestig-liedjes, erg melodieus en erg relaxed. We maken altijd dansjes op chicken shakedown en wash in the rain. 3. Motorpsycho – The International Tussler Society Het is wel jammer dat Motorpsycho er wat tijd voor nodig heeft om weer eens een stevig rockalbum te maken. Maar ondertussen is dit tussendoortje erg smakelijk. Het grootste pluspunt van dit album is dat het vol, warm en als een geheel klinkt. Country-rock in de stijl van de Allman brothers. Je hoort het spelplezier er aan af en het zijn gewoon gezellige liedjes. Als je een beetje van country houdt tenminste.