Zie je tussen 17 en 19 april de Lowlands-namen van de toekomst? Het zou zomaar kunnen. Fijnproeversfestival Motel Mozaique in Rotterdam is altijd een mooie plek om spannende acts voor het eerst te zien. Antony Szmierek is zelfs al geboekt in Biddinghuizen. Hij kon natuurlijk niet ontbreken in onze tiplijst met tien opkomende acts en indie-darlings die je dit weekend echt niet mag missen.

Ugly

Vrijdag 18-04 vanaf 19.00 in Rotown

Eerder imponeerde dit zestal uit Cambridge al op Left of the Dial en Eurosonic als een soort schattige highschoolmusicalversie van Black Country, New Road. Verwacht daarom heel veel lieve samenzang en kampvuurmuziek, maar schrik ook niet van de switch naar grillige noisepop vol tegendraadse gitaarlijnen. 

Geordie Greep

Zaterdag 19-04 vanaf 21.00 in Theater Rotterdam

Deze ex-frontman van de progrockband black midi ging vorig jaar solo en probeerde zijn muziek nóg excentrieker te laten klinken. Gelukt! Met gemak, zelfs. Het is een soort black midi-meets-musical muziek, waarbij de zang klinkt alsof Bugs Bunny aan het prediken is, aangevuld met een hele dikke portie Latijns-Amerikaanse jazz. Hij noemt het The New Sound, en dat klopt. 

Anna B Savage

Vrijdag 18-04 vanaf 22.00 in de Waalse Kerk

De Londense liedjesschrijver Anna B Savage neemt in haar intieme folk heel wat ontregelende en opvallende afslagen. Het ene moment klinkt haar gitaar zo zacht dat je de vogeltjes buiten kan horen fluiten, het volgende moment klinkt zomaar bonzende triphop of barokpop. In april neemt ze de afslag naar Rotterdam, en dat is eentje die je niet wil missen. 

Antony Szmierek

Vrijdag 18-04 vanaf 21.30 in Perron

Probeer niet verliefd te worden op deze übervrolijke en charismatische snorremans uit Manchester, die graag een knipoogje uitdeelt aan zijn bezoekers. Zijn mompelpoëzie op houseproducties zou perfect werken in de buitenlucht op een warme zomerdag, maar zelfs in het donkere Perron kan Antony Szmierek moeiteloos het zonnetje laten schijnen. 

Keenan Mundane

Zaterdag 19-04 vanaf 20.00 op het Schouwburgplein

Het hiphophoogtepunt van Motel Mozaïque gaat ongetwijfeld komen van Keenan Mundane, het alias van Tape Toy-gitarist Wesley Fransen. Zijn goofball versie van hiphop, met excentrieke stemvervormers en left-field samplegebruik, bereikt live altijd een kookpunt. Sinds kort vergezeld door drummer Guy Pek, die de hele boel nog effe extra ophitst.

The Pill

Zaterdag 19-04 vanaf 21.00 in Rotown

Lollige punk uit Isle of Wight, gemaakt door twee lacherige vrouwen, waar kennen we dat van? Al is The Pill een stuk punkier dan eilandgenoten Wet Leg, met snelle liedjes die wat vaker ontsporen en meer naar de keel grijpen. Twee minuten, drie akkoorden. Dat (en een hele aanstekelijke energie) is alles wat ze nodig hebben om de draak te steken met clichés over vrouwen. 

Master Peace

Zaterdag 19-04 vanaf 22.00 in Perron

Over aanstekelijke energie gesproken… Was je erbij afgelopen Lowlands, toen Master Peace de X-ray liet ontploffen? Deze Britse artiest heeft een pioniersrol in de indie-sleazerevival met zijn vette mix van electropop en rock. Overal waar hij komt geeft-ie honderd procent, ook in Rotterdam.

Parker Fans

Vrijdag 18-04 vanaf 20.00 op het Schouwburgplein

De ultieme partystarter: de vrolijke indieboogie van het Amsterdamse trio Parker Fans. Gitaarmuziek is dood, zeggen ze zelf. Voor Parker Fans is het plug-in en gaan. Het liefst in de nacht, waar hun zinderende indieboogie, drum ‘n bass en aanstekelijke energie garant staan voor een good time. 

Emma-Jean Thackray

Zaterdag 19-04 vanaf 19.00 in Theater Rotterdam

Motel Mozaïque is al jaren een plek om mooie jazz te ontdekken. Dit jaar is het de beurt aan de Londense Emma-Jean Thackray om indruk te maken. Een ware muziekvirtuoos, die op haar komende album Weirdo werkelijk alles zelf doet. Ze bespeelt ieder instrument, schrijft en zingt alle teksten, arrangeert alle composities en produceert het ook nog eens zelf. Het resultaat? Een unieke en dansvloerwaardige mix van grunge, pop, soul en jazz. 

Squid

Vrijdag 18-04 vanaf 22.30 in Theater Rotterdam

Vanwege de gelijktijdige opkomst in de Windmill wordt Squid vaak in één adem genoemd met bands als Black Country, New Road en black midi. In ieder geval delen ze met deze bands een experimentele aard. Deze mannen uit Brighton maken namelijk niet langer energieke en schreeuwerige postpunk, ze slaan hun tentakels met het album Cowards meer richting kunstige krautrock met zware baslijnen en opvallende bliep-bloeps.