Polderpatriotten: De Zwarte Olifant wil de popcultuur in Hoorn verdiepen

"Hoorn heeft een initiatief als De Zwarte Olifant nodig."

Marnix Vinkenborg ,

Met middelen zoals het wereldwijde web en crowdfunding is het tegenwoordig minder moeilijk om eigen dromen en ideeën tot leven te laten komen. Lokale, culturele initiatieven kunnen zorgen voor nieuwe vormen van creativiteit en mogen in een tijd waarin de overheid op subsidies kort best in het zonnetje gezet worden. In de rubriek Polderpatriotten kijken we hoe het staat met de lokale initiatieven op muziekgebied in Noord-Holland. Dit keer spreken we met Daphne Koopman die met de Zwarte Olifant een verdieping van de Hoornse popcultuur voor haar ziet.

De Zwarte Olifant is een reguliere horecagelegenheid, maar daarnaast ook een onafhankelijke culturele ontmoetingsplaats in de binnenstad van Hoorn. Volgens Daphne Koopman, eigenaresse van de Zwarte Olifant, spelen er bijzondere projecten: 'Een samenwerking tussen muziektechnologen en kunstenaars, Marokkaanse muzikanten, een eigen internationaal filmfestival... De Zwarte Olifant is de verdieping van de Hoornse popcultuur.'

Wat voor verdieping is dat?
'Een goed voorbeeld is ons project 'Projector' met de editie Foto Muziek. Willem Boon, fotograaf, projecteerde hier de door hem gemaakte sferische zwart-wit foto's van allerlei stadsbewoners en plekken in Hoorn. Op deze projecties reageerde gitarist Timber Povee live met muziek. Dit was deel 1 van het project, vorig jaar. Een idee ter verdieping van het project kwam van de Hoornse kunstschilder Arno van der Pol en Willem Boon. Ze wilden een kunstenaar mee laten schilderen. Dat vond ik te vlak: de fotograaf moet dan ook weer invloed hebben op het schilderproces. Dus besloten we kunstenaar Rob Visje uit Amsterdam uit te nodigen en hebben we samen een idee bedacht hoe de fotograaf live ook weer invloed uit kon oefenen op het schilderproces van beide kunstenaars. Dit soort projecten geeft de verdieping weer die de Zwarte Olifant biedt: wij geven ruimte voor projecten en verbreden dat. Het tweede deel van het project, met de kunstschilders erbij, gaat plaatsvinden in april of mei en is een live event.  

Wat is de Zwarte Olifant en waar staat het voor?
De Zwarte Olifant is een netwerk van nieuwe ideeën en geeft ruimte voor processen ter verdieping van cultuur. Er zijn hier de hele dag door creatieve processen aan de gang, opgestart door onze bezoekers: het is een soort hotel zonder kamers. Samen met Wouter Hakhoff probeer ik een zo interessant mogelijk programma van kunst en muziek aan te bieden. De meeste artiesten bieden zichzelf aan: Wouter en ik bepalen dan of ze bij de Zwarte Olifant passen.

Hoe hou je een hotel zonder kamers draaiende?
Het geld dat wordt gegenereerd uit de horeca van de Zwarte Olifant en onze zusterzaak Loft der Zotheid, wordt meteen geïnvesteerd in nieuwe culturele en kunstzinnige processen. Die investering is oneindig omdat we zoveel mogelijk processen lopende willen houden.

Welk proces houd je momenteel het meeste bezig?
Ik ben heel trots op ons "TechLab @ ZO" proces. TechLab biedt een platform voor meerdere disciplines, waar kunstenaars, muzikanten, aan individuele en gezamenlijke projecten werken. We organiseren TechLab samen met 'Heartsnatcher' Jos van Tol. Dit proces kan leiden naar een eindproduct: een performance tussen kunstenaars en muzikanten met een gezamenlijke fascinatie voor technologie. Er loopt tijdens de maandelijkse bijeenkomst van alles rond: effectenbouwers, installatiekunstenaars... iedereen met een zekere belangstelling mag deelnemen. Het project is vooralsnog een soort denktank en werkplek, dat is dus het proces naar het eindproject dat de deelnemers zelf verzorgen. Want dat is wat de Zwarte Olifant eigenlijk de Zwarte Olifant maakt: het proces boven het eindresultaat. Het pand is ons lege canvas en de bezoekers de kunstenaars: samen verbreden we de Hoornse culturele horizon.

Vanwaar de liefde voor Hoorn?
Begrijp me niet verkeerd - door Amsterdam dwalen vind ik heerlijk - maar in Hoorn ligt meer uitdaging. Hoorn is een beperking vergeleken Amsterdam, maar juist door die beperking kun je mooiere dingen maken. In Hoorn is een noodzaak voor de Zwarte Olifant: er zijn hier te weinig culturele ontmoetingsplaatsen vergeleken met Amsterdam.

Wie is de Zwarte Olifant als persoon?
Bijna iedereen die in de Zwarte Olifant werkt bespeelt een muziekinstrument, net als in mijn familie. Ik niet. Ik ben geen muzikant en dat vind ik heel jammer, dat had ik namelijk wel graag willen zijn. Toch komen de muzikale disciplines terug in mijn installaties en concepten. Ik ben wel het meeste van iedereen bezig met het bedenken van concepten waar muziek en kunst een groot onderdeel van zijn. De bevrediging van de Zwarte Olifant zit hem voor mij in mijn multidisciplinariteit; in het ondersteunen van een proces in plaats van het direct leveren van een eindresultaat.