DNA: Feng Suave in een mix van jaren 70 en koude gevoelens DNA: Feng Suave in een mix van jaren 70 en koude gevoelens

Voor hun eerste album hebben ze de lat hoog gelegd. Elk nummer moet op zichzelf staan en voelen als een classic. Ze willen geen fillers. “Eigenlijk willen we een album met alleen maar singles. We proberen ons geluid zo vintage mogelijk te laten zijn. Het moet analoog klinken, voelen en horen als een live optreden,” legt De Jong verder uit. Elvis: “We werken heel erg aan doorbreken. We zitten eigenlijk te wachten op een goede ingeving, maar we weten nog niet hoe we dat kunnen oproepen.”

Naast de naam, een perfectionistische instelling, een slecht gevoel voor humor en de shag, delen de twee goede vrienden ook hun muzieksmaak. Ruzie over welke plaat op moet, hebben ze niet vaak. “We luisteren veel oude muziek,” bekennen ze allebei. Hieronder een lijstje.

Rockers Original Soundtrack (1979)

Elvis: “Bijna alle grote reggae-sterren spelen in deze film, Rockers. Dit is eigenlijk een perfecte compilatie van alles dat wij vet vinden binnen reggae. De film zelf is ook fantastisch, niet perse supergoed acteerwerk, maar het is wel een toffe film.”

De Jong: “En als je van die artiesten houdt is het leuk om ze zo te zien.”

Elvis: “Het is heel makkelijk om een geromantiseerd beeld van Jamaica te krijgen op basis van deze film.”

De Jong: “Er staan zoveel artiesten op die we echt tof vinden.”

Elvis: “Reggae is een religieuze muziekstijl, dat hoor je ook heel erg. Wij zijn zelf niet religieus, maar wat we heel erg waarderen is dat ze met volle overtuiging hun muziek maken. Ze doen het niet om entertainment, dat overstijgen ze. Ze hebben een soort goddelijke missie om hun muziek de wereld in te krijgen.”

De Jong: “Dat hebben wij niet. We maken wel kunst, maar we zijn niet op een heilige missie.”

Elvis: “We zijn wel op zoek naar die overtuiging,

De Jong: “Reggae artiesten zijn bijna een soort spreekbuis. Vooral als je dat zelf niet kan, is het heel mooi om het te horen. Iedereen heeft zijn eigen kleine stukje, en als dat dan samen komt… We hebben zelf weleens geprobeerd een reggae nummer te maken en zijn er toen achter gekomen hoe achterlijk moeilijk dat is.”

Elvis: “En, de geluiden. De geluiden die ze gebruiken zijn echt prachtig.”

De Jong: “We hebben het wel over reggae van vóór 1981, dat is de reggae die we vet vinden. Na 1982 speelden ze met allemaal nieuwe gear en namen ze met nieuwe apparatuur op...”

Funkadelic – Maggot Brain (1971)

De Jong: “Deze albumhoes zegt het eigenlijk al. Het is heel representatief voor de plaat. Dit is een van de eerste bands die funk met rock fuseerde en dat goed deed.”

Elvis: “Een beetje een griezelige, macabere vibe, deze hoes.”

De Jong: “Ja, ze hebben veel geluiden gepakt die populair waren in de popmuziek, maar het is wel een donkere plaat. Er staan ook weer hele goede muzikanten op. Wij willen ook deze kant op, met dat gevoel van een live plaat, dat maakt het heel echt.”

Timber Timbre – Hot Dreams (2014)

Elvis: “Oh, ja, deze. Als je het hebt over geluiden…”

De Jong: “Ja. This is it.”

Elvis: “Het is een nieuwere plaat, uitgebracht in 2014, maar het klinkt heel erg 1987.”

De Jong: “Het toffe aan deze band is ook… Ik vind het heel vies om te zeggen ‘ze hebben iets in een nieuw jasje gestoken’, maar met deze plaat is het wel zo. Ze maken veel liefdesnummers, en Taylor Kirk, de zanger, die schrijft dan vooral nummers die een beetje op een David Lynch-achtige manier dan gaan over hoe bedrieglijk zijn liefde dan is, in plaats van hoe mooi de liefde is. Je krijgt er een heel psychopathisch gevoel van.”

Elvis: “Het is ook een beetje griezelig. Je zou het ook gewoon kunnen gebruiken als een soort van psychedelische americana voor een enge film.”

De Jong: “Maar als je het luistert is het super logisch dat ze het zo hebben gedaan. Toen ik dit voor het eerst luisterde had ik het idee dat het speciaal voor mij gemaakt was. Er is geen enkele band die het op deze manier doet. En: geen fillers op deze plaat! Wat moet ik er verder over zeggen? Het zou echt een droom zijn om ooit iets met deze mensen te doen.”

Curtis Mayfield – Roots (1971)

Elvis: “Dit is ook een classic. De opening track klinkt zo organisch en live, je hoort zelfs mensen hijgen, net alsof je daar in de studio staat.”

De Jong: “Mayfield is, samen met Al Green, waarom ik het zo vet vind om zelf veel falsetto te zingen. Dit is waar ik mijn heil zoek als ik inspiratie nodig heb.”

Elvis: “Er gaat heel veel muzikaliteit schuil in de nummers, maar het zijn geen ingewikkelde composities. De baslijnen zijn vaak heel straight forward en ritmisch. Maar het heeft zo’n tijdloze allure… Dat is iets wat we zelf ook zouden willen maken, maar het is veel moeilijker dan het lijkt.”

De Jong: “En om Curtis Mayfield na te doen, moet je ook een super goede percussionist hebben. En strijkers. Maar we willen wel dat onze volgende plaat een stuk sjieker wordt.”

Elvis: “Ja, met van die aanzwellende strijkers die opkomen. Wat je heel goed hoort op deze plaat is dat niemand overdreven pronkt. Iedereen doet op hun eigen manier eer aan de nummers, ongeacht hun talent.”

Madvillain – Madvillainy (2004)

De Jong: “Wij luisteren ook veel hiphop, al heb ik iets meer met hiphop dan Daniel (Elvis). Dit is een plaat van mijn favoriete producer. Eigenlijk alles wat die man doet verandert in goud. Hij gaat naar platenwinkels en daar koopt hij platen met gave covers, dan knipt hij de plaat in stukjes en maakt er een super vette hiphop beat van. Hij lijkt soms niet eens meer op het origineel. MF Doom is de gekste rapper die ik ken. Zijn flow is onnavolgbaar. Maar het is geen traditionele rapper. Hij is wel gangster, maar rapt ook over zijn eigen smetvrees, dus ook persoonlijke dingen, zoals op deze plaat. Dit is het best gemaakte underground hiphop album. Elk nummer vind ik vet en wederom geen fillers! Heel divers en met een goede flow.”

Elvis: “Ik vind het zo vet met dat soort producers dat het van die audio-encyclopedieën zijn. Daar kan je echt tegenop kijken.”

King Gizzard & The Wizard Lizard - Paper Mâché Dream Balloon

Elvis: “Dit vind ik een van de meest bewonderenswaardige artiesten. Ze brengen heel veel uit, wat soms maakt dat kwaniteit boven kwaliteit gaat. Maar de momenten waarop ze shinen, is het echt fantastisch. Dit is de enige plaat die ik helemaal geweldig vind, ik kan deze oneindig blijven luisteren.”

De Jong: “Zij doen precies het tegenovergestelde van wat wij doen. Ze gooien alles er gewoon uit.”

Elvis: “Ja. Denken: wij zijn King Gizzard, omdat wij het hebben gemaakt verdient het om uitgebracht te worden. Zij zetten gewoon hun tanden er in. Ze doen ook hele gekke dingen, zoals met Trap Door, dat is te gek. Heel vet is ook dat ze voor deze plaat alleen maar akoestische instrumenten hebben gebruikt, maar dat hoor je bijna niet, het klinkt heel spacey.”

Radiohead – Amnesiac (2001)

De Jong: “Radiohead is denk ik wel mijn favoriete band. Ik vind het allervetste aan hen dat zij, als een van de weinige bands die ik ken, elke keer zichzelf blijven vernieuwen. Elk album dat ze uitbrengen is op een bepaalde manier beter dan de vorige, het is elke keer weer anders. Soms klinkt Radiohead een beetje afstandelijk, een beetje koud. Maar op dit album hebben ze weer een compleet andere sound. De plaat wordt ook wel Kid B genoemd, omdat naar verluid de nummers die niet op het album Kid A zijn uitgekomen, op deze plaat staan. Alleen klinken ze dan een beetje jazzy. ‘Pyramid Song’ is misschien wel mijn favoriete track allertijden. Daar zit zo’n rare groove in, te gek, maar ik kan dat nog steeds niet nadoen.”

Elvis: “Is dat het nummer waarvan jij, toen we een van de eerste keren gingen chillen, zei: ‘Hey, ik heb hier een nummer van Radiohead, ik snap die beat niet maar jij misschien wel?’”

De Jong: “Ja.”

Elvis: “Ja, ik snapte die beat ook niet.”

De Jong: “Ik zou die warme sound van ’70er jaren zwarte muziek meer willen laten rijmen met koudere gevoelens. Dat is heel lastig. Ik denk dat we maar gewoon zo dicht mogelijk bij onszelf moeten blijven.”

Elvis: “Wat wij nodig hebben is een recordlabel dat op een gegeven moment de stekker eruit trekt. Dat zegt: ‘Ja, nu is het klaar’.”

De Jong: “We hebben in het begin ook wel een arrogante houding gehad. We wilden eigenlijk de hele Nederlandse muziekscene skippen en gelijk internationaal gaan. Maar dat lijkt ons nu ook wel aardig te lukken, met die West-Europese tour.”

De Jong en Elvis zitten voorlopig op hun slaapkamer om hun debuut album af te maken. Daarnaast spelen ze als eerste band ooit op het nieuwe strand podium van Into The Great Wide Open op Vlieland en is het hopen op een West-Europese tour.