Tom Beemster (Dr. Joe) relateert eigen geluid aan zijn drumhelden

‘Ik leer via Facebook van toffe drummer van Rival Sons’

Frank Wagemaker ,

In de rubriek 'muzikaal DNA' kijken we in de platenkast van nauw betrokkenen bij de alternatieve popcultuur in Noord-Holland. Tom Beemster drumt en zingt in Dr. Joe. De jeugdige driekoppige formatie uit Heerhugowaard timmert behoorlijk aan de weg. Zo speelden ze al in het Patronaat, de Melkweg en op Bevrijdingspop Haarlem. Beemster (19) heeft voor de opnamen van hun debuutalbum dertien nummers van op riffs gebaseerde bluesrock klaarliggen. Horen we dat geluid terug in zijn eigen platenkast?

Led Zeppelin – Led Zeppelin (1969)
‘Drummer John Bonham en bassist John Paul Jones van Led Zeppelin zijn de perfecte ritmesectie. Bonham is zelfs mijn grootste inspiratiebron als drummer. Ik let op de patroontjes die hij speelt en hoe hij grooves timet. Door veel naar deze Britten te luisteren ben ik – als ik dat mag zeggen – een creatieve drummer geworden. Het mooie van muziek uit die tijd is dat het niet is plat geproduceerd. Bij veel rockbandjes van nu denk ik dat er veel winst valt te behalen door de clicktrack weg te gooien, door het rauwer en minder gelikt te laten klinken. Onze band Dr. Joe zit nu in de fase waarin we een eerste plaat gaan opnemen. Het is nu belangrijk voor ons om te bedenken hoe we op een cd willen klinken. Eerlijk is eerlijk: in eerste instantie gebruiken wij ook een clicktrack voor de timing, alleen al omdat het makkelijker mixen is voor de producer. Wij gaan bewijzen dat je op die manier toch organisch kunt blijven klinken, net als Led Zeppelin.’

Black Sabbath – Black Sabbath (1970)
‘Ik begon serieus naar muziek te luisteren toen mijn vader een Black Sabbath tributeband begon. Ik moet een jaar of 6 geweest zijn en wilde alle optredens zien. Dan zat ik met zo’n grote koptelefoon op het podium. Als klein mannetje kon ik ook stukjes meedrummen. Later ben ik de partijen gaan analyseren en kwam ik erachter dat de drummer – net als bij Cream en Led Zeppelin – uit de jazz komt. Op een bepaalde manier spelen dat soort muzikanten heel makkelijk en dat kun je horen.’

Priestess – Hello Master (2005)
‘Hello Master is een gigantische beukplaat die mijn kijk op drums veranderde. Drummers spelen vaak volgens een vastliggend patroon, maar het kan ook anders. Deze plaat deed me dat beseffen en maakte van mij de drummer die ik nu ben. En dan is er nog zanger Mikey Heppner die me indirect leerde gewoon mijn strot open te gooien. Ik was altijd aan het zingen, maar was bang om dat op een podium te doen. Tot ik hem los hoorde gaan en zag dat hij er schijt aan had. Gek genoeg kwam ik er laatst pas achter dat Priestess verantwoordelijk is voor die verandering bij mij. Ineens viel het kwartje en kon ik mijn eigen geluid relateren aan Heppner.’

Rival Sons – Before the Fire (2009)
‘Rival Sons uit Californië maakt net als ons riff-based bluesrock, maar dan minder rechtdoorzee. Omdat wij muziek maken in een vergelijkbaar genre luister ik met een analyserend oor naar deze cd. Conclusie: een belachelijk goede zanger. Toen we eind 2012 met de band begonnen hadden we geen zanger. De eerste demootjes waren instrumentaal, tot ik bij een repetitie de microfoon pakte. Toch zie ik mezelf in eerste instantie als drummer.

Deze jongens werken er hard voor. In vijf jaar tijd brachten ze vier albums uit en in 2013 toerden ze drie keer door Europa! Ik vind dat een mooie mentaliteit, ergens volledig voor gaan. Dat maakt deze band voor mij een bron van inspiratie. Met drummer Michael Miley heb ik regelmatig contact op Facebook. Dan stel ik hem bijvoorbeeld vragen over zijn materiaal. Ook houd ik hem met filmpjes op de hoogte van onze verrichtingen. Van zo’n toffe gast kan ik genoeg leren.’

Deep Purple – Shades of Deep Purple (1968)
‘Ha, alweer een debuutplaat! Misschien komt het omdat ik van originele bezettingen houd. Meestal is de muziek uit beginperiodes de eerlijkste muziek die een band maakt. Deep Purple is iets uit mijn jeugd. Bij ons thuis was er altijd muziek via mijn vader en de saxofoon van mijn moeder. Daar ben ik erg dankbaar voor. Drummer Ian Paice komt oorspronkelijk ook weer uit de jazz. Zijn fills klinken vrijer dan bij anderen. Het is hetzelfde als een Engelsman die op zijn dertigste in Nederland komt wonen, want zijn afkomst blijf je altijd horen aan het accent. Over Engeland gesproken, de muziek waar ik van houd begon veelal in Camden Town, Londen in de jaren zestig. Ik ben er nu twee keer geweest – noem het een bedevaart – en dacht: dus hier komt alles vandaan. Het is een inspirerende omgeving.’

The Jimi Hendrix Experience – Are You Experienced (1967)
'The Jimi Hendrix Experience is het perfecte voorbeeld van een band waar niets aan klopte en toch tof was. Het was een gekke samenstelling met een bluesgitarist, jazzdrummer en dan nog een willekeurige bassist. Als Hendrix live speelde was zijn gitaar negen van de tien keer vals. Maar het klonk zó intens en werd met veel emotie gebracht. En muziek is voor mij emotie. In die tijd werd beleving boven geld verdienen gekozen. Dat vinden wij met Dr. Joe nu ook belangrijk. Daarom werkt de muziek van eind jaren ‘60 zo inspirerend voor ons. Gewoon zonder al te veel middelen, zoals lichten, een totaalbeleving proberen te creëren.’

Dr. Joe staat zaterdag 24 mei in Winston Kingdom, Amsterdam als voorprogramma van het Amerikaanse The End Men.

Donderdag 29 mei verzorgt de band de support van DeWolff in Victorie Alkmaar.