Pop in je moerstaal tijdens Bandbreedte in Podium DeFlux Pop in je moerstaal tijdens Bandbreedte in Podium DeFlux

Het concept is nieuw wat DeFlux doet en Bandbreedte biedt ruimte aan bands tot singer-songwriters en DJ’s. Maar ook van jong tot oud. Wat de acts gemeen hebben op zo'n avond zijn de lokale wortels. Dit maandelijkse terugkerende evenement is nu al een groot succes en wordt goed bezocht. En ook al wordt De Flux al flink overladen met mails van Zaanse bands en muzikanten, toch is het ook voor anderen die graag het podium op willen. In deze editie kwamen er drie Nederpop/ (hard)rock  acts aan bod. Ook nu weer hebben hoofdzakelijk de vrijwilligers van DeFlux alles uit de kast gehaald om de avond prima te laten verlopen. Voor deze editie zijn De Harde Liefde, MOERSTAAL en Standaard die invulling hebben gegeven aan deze editie.

En Standaard trapt af. Het duo Philip Mouwes en Rosita Loth werkt sinds hun oprichting in 2016 aan hun repertoire. Ze beginnen met Nederlandstalige nummers met een funky en groovy sound. En daarmee vallen ze op. Vooral door de catchy mix van nu-disco, late eighties en nineties. De teksten zijn in het Nederlands waarbij het leven, liefde en relaties de rode draad vormen.

Corona en andere initiatieven kwamen tussen het duo in te staan en dat leverde een pauze van vier jaar op. En daar zijn ze dan weer: helemaal terug met een gloednieuwe nieuwe single, Lente In De Polder uitgebracht eind februari. Het geluid van het duo is herkenbaar en Standaard verwelkomt hiermee de lente en neemt je met dit vrolijke, zonnig nummer het voorjaar in, de polder in. Standaard viert de lente en dat merken de bezoekers aan deze editie.

En dan is het aan de mannen van Moerstaal. De band bestaat uit vocalist Peter Biersteker, gitarist Tim Tukker, drummer Frank Feenstra, bassist Jeroen Meier en toetsenist Jacob Wakker. Dit kwintet stapt fier het podium op en katapulteert de ene na de andere knaller het publiek in. Hatsee en aanpakken maar. De overgang van de vorige act naar deze is stevig en welkom.

Moerstaal is een Nederlandstalige hardrockband met alleen eigen werk in het repertoire. Eind 2018 is de band opgericht door François Leijenaar. ,,Als al onze favoriete artiesten gewoon in hun eigen taal zingen, waarom doen wij dat dan eigenlijk niet?”, vraagt hij zich af. Muziek in eigen taal schrijven. in je eigen moerstaal en dat is iets waar de mannen van Moerstaal voor staan en breekt daarmee op knallende wijze een lans voor zingen in het Nederlands.

Na enkele wijzigingen in de bezetting heeft Moerstaal zich tot een melodieuze en stevige hardrockband ontwikkelt. De grote kracht van Moerstaal is het onderlinge plezier en respect om samen muziek te schrijven en te spelen. En dat is te merken. De band staat en klinkt heerlijk. De ervaren muzikanten laten elkaar stralen en het dat is en lust voor het oog en oor.

En Moerstaal durft het te benoemen; Onze helden zingen in het Nederlands dus waarom wij niet? De band is hard en melodieus. De gelouterde muzikanten snijden met gemak de lastige onderwerpen aan zoals honger, drang en zucht, verlies en de dood maar ook liefde en het hunkeren daarnaar.

Met eigen songs als Rozen, Honger en Monster. Het zijn stuk voor illustere titels die met verve worden gebracht. Het zijn kleine mini vertellingen over de soms donkere kant van het leven.

De arrangementen zijn afwisselend en op een goede manier theatraal. Alsof je naar een soms duistere opera van het leven zit te kijken en te luisteren. Met lange haren en tegenlicht. Mooi en hard. Zuiver en met liefde voor muziek en de eigen taal. Frontman Peter zingt de songs naar grote hoogte. Moerstaal komt voor de zomer met hun eerste single. Welke dat wordt is nog een verrassing.

Ze staan op 26 april op Booypop met bands als Silverfox, Rauw en Teder, Rabauw, Trashwood en Permission to Land op een mooi en vol Booypop te Krommenie op Koningsdag. een evenement mat al een lange traditie in de Zaanstreek  dat al om 11 uur al van start gaat!

De Harde Liefde maakt eigenzinnige folkrock ook in het Nederlands, stevig en poëtisch. Zanger en tekstschrijver Ewout Kieft richt de band ooit op als na jaren in Engelstalige folkbands te hebben gespeeld, het besluit neemt om in het Nederlands te gaan schrijven. Naast muzikant is Kieft bekend vanwege zijn literaire werk: zijn boeken zijn genomineerd voor onder meer de AKO-Literatuurprijs, en NRC verkiest hem in 2017 tot een van de toonaangevende schrijvers. In De Harde Liefde komen muziek en literatuur samen, met zang die soms naar hiphop achtige snelheid oprukt, dan weer ingetogen en bezwerend is, in spannende verhalende folk, garagerock en psychedelica.

In november 2017 brengt de band zijn eerste EP uit en de eerste reacties zijn dan al enthousiast: ‘Een mooie mix van rock, folk en luisterlied’ (Den Haag FM), ‘Overtuigend (…) fijne plaat’ (Platomania). Oor en ook 3voor12 zelf hebben al lovend geschreven over eerdere projecten van Kieft: ‘Knappe composities vol improvisatie, rock, jazz en country’.

Op deze avond verrast Ewoud met zijn Harde Liefde weer. De blues en folkrock soms slepende en dan weer ritmische beats met een stevige gitaar en een ronkende bas. Het is een lekker vibe, van intiem naar groot en weer terug. Het is een band die op Woodstock zo meer heeft kunnen staan, want daar doet De Harde Liefde wel sterk aan denken. De stuwende grooves van bassist Thomas Geijtenbeek en drummer Zoli Soos, en het vuige, lyrische spel van gitarist Bart Schoones het komt allemaal voorbij.

De jaren zeventig herleven in een Nederlands jasje. En Kieft rockt er lekker op los met zijn vrolijke voorkomen. Het is leuk en smaakt naar meer. Het publiek leunt een beetje naar voren soms omdat de zang niet altijd goed te verstaan is. Wellicht door de soms veelheid van woorden die als een poëtische waterval over de menigte golven. En in het Nederlands zingen geeft bij het publiek vaak de neiging om te willen weten wat er gezongen wordt.

Voor wie de band nog een keer wil zien en zijn honger naar meer wil stillen, moet nog even geduld hebben. De Harde Liefde werkt inmiddels aan nieuw materiaal en dat moet in januari 2026 gaan verschijnen. Dat album gaat Over De Rand heten. Wie nu de band tijdens Bandbreedte heeft gezien, is een geluksvogel.