De Kleine Duyck is een klein poppodium in het Cpunt cultureel centrum van Hoofddorp. Voortgedreven door vrijwilligers weten ze hier boven hun gewichtsklasse uit te stijgen. Zowel op het gebied van licht als geluid wordt een hoog niveau bereikt. In de woorden van de barmedewerkers: “een mini-rocktempel”. Vanavond wordt deze rocktempel bestierd door drie bands die druk aan de weg timmeren. Wat deze bands met elkaar gemeen hebben? Elk van hen heeft een vrouwelijke leadzangeres die over persoonlijke en kwetsbare onderwerpen durft te zingen. En elk van deze zangeressen straalt daarbij kracht uit.

Guusje Walstra

Guusje Walstra

Emotionele rollercoaster

Guusje Walstra heeft een duidelijk beeld voor ogen met haar muziek: groot, groter, grootst. Nummers stijgen op tot grote hoogten dankzij een overvloed aan reverb en zelfgeproduceerde backing tracks. Daarnaast zorgt het enorme bereik van Guusjes’ stem ervoor dat er altijd nog uit een extra vaatje getapt kan worden. Dit geheel verheft elk nummer tot een overweldigende ervaring.

Guusje wordt bijgestaan door een gitarist die met typische rockakkoorden de muziek nog meer kracht bijzet. Terwijl nummers langzaam ter aarde dalen, zit de drummer al klaar om de volgende track te starten vanaf de laptop. Hierna begint de emotionele rollercoaster opnieuw, ondersteund door elektronische elementen.

De act eindigt met twee eerder uitgebrachte singles: Een Reden en Haya. Het publiek lijkt op deze nummers te hebben gewacht, en ze voegen een luchtiger element toe aan het optreden. De release van de EP laat hopelijk niet lang meer op zich wachten. Eén ding is zeker: het wordt groots.

Send Me Flowers

Send Me Flowers

Ware invasie op podium

Een ware invasie van het podium lijkt plaats te vinden. Het podium van de Kleine Duyck wordt opgevuld door een groot aantal muzikanten die zangeres Iris ondersteunen. Send Me Flowers creëert toegankelijke muziek met duidelijke invloeden van Folk en Americana. Door de persoonlijke teksten (zoals in het nummer 2020) voelt de muziek desalniettemin intiem.

Bij Send Me Flowers draait het duidelijk om het geheel. Achtergrondzangeressen zingen gedisciplineerd hun teksten, ondersteund door een subtiele choreografie. De toetsenist wisselt tussen zijn twee synthesizers en weet steeds het juiste geluid te vinden. Als een muzikant even niet nodig is, gaat deze zitten of verdwijnt kortstondig uit beeld. Geen enkele artiest op dit podium heeft de neiging zichzelf te overschreeuwen. Dit alles leidt tot een goed gebalanceerde act. Misschien dien je deze groep dan ook geen band te noemen, maar een geoliede machine.

Fabienne Julie

Fabienne Julie

Spelen in je ‘hometown’

Als laatste staat Fabienne Julie op het programma. Deze band laat niks aan het toeval over. Voordat ze van start gaat, warmt Fabienne haar stembanden goed op door te bubbelen. De band voert bovendien een uitgebreide soundcheck out zodat elk detail klopt. Als alles in orde is, gaat de band van start voor een thuispubliek – Hoofddorp is immers Fabiennes ‘hometown’.

Fabienne is een veelzijdig zangeres. Ze legt haar gevoelens bloot in haar nummers en weet deze op verschillende manieren te uiten. Haar emoties variëren van groot en meeslepend tot klein en ingetogen. Ze kan zichzelf uitstekend begeleiden, maar haar band neemt die rol ook moeiteloos op zich.

De shout-out naar haar gitarist is dan ook volledig terecht. Zij weet volledige soundscapes te creëren door gebruik te maken van handige gadgets zoals de bottleneck en de E-bow. Samen met de opzwepende drums en opzwellende synths wordt het geheel tot een hoger niveau getild.

Fabienne Julie en haar band zorgt al met al voor een waardige afsluiting van deze avond. Haar meer ingetogen en persoonlijke nummers raakt het publiek en liet hen verlangen naar meer.