Richting het einde van het jaar laait de romantiek op. Dat aangevuld met een flinke dosis symfonische en progressieve rock en dat is de maand november in vogelvlucht. De romantiek komen van singer-songwriter Jacob D. Edward en de Nederlandstalige hiphopper Phil Meds en de instrumentale symfonische en progressieve rock is van Bantar.

Jacob D. Edward

Verborgen verlangen

Om met Jacob D. Edward te beginnen. In de maand oktober brengt de Volendamse songwriter de single En Route To The End uit. Jacob D. Edward heeft een enorme voorliefde voor literatuur en poëzie, en dat is op die single ook terug te horen.

Afgelopen maand heeft hij de opvolger Musings uitgebracht. De song van Jacob D. Edward gaat over verborgen verlangen. Het gaat over de miscommunicatie die kan ontstaan ​​als gevoelens niet worden geuit. Overpeinzingen is het geluid van de frustratie, afgunst. ,,De focus van het nummer ligt op hoe de instrumentaliteit aansluit bij de lyrische betekenis. Het nummer gaat over verborgen romantiek. Geheime liefdes brengen een verscheidenheid aan emoties met zich mee, en dit nummer omvat ze allemaal”, vertelt hij over de song. Er schuilt nog meer achter de song, maar daarvoor is het toch zaak om echt naar de song te luisteren.

Jacob D. Edward geldt als een creatieve duizendpoot. In 2023 heeft hij zijn debuut EP Threshold uitgebracht en inmiddels staat het debuutalbum Borderline op het punt om te worden uitgebracht. Dat doet Jacob D. Edward op 14 februari met onder meer een releaseshow in PX Volendam.

Phil Meds

Nederlandstalige hiphop met en vleugje jazz

Phil Meds is op de romantische toer. Aan het eind van de zomer brengt hij de song Champagne uit en afgelopen maand is daar een romantisch vervolg aan gegeven.

De jazzinvloed op Parijs maakt de single dromerig. Het is niet alleen dat, want ook de soul zit in de single verwerkt. Dat komt mede door de vocale inbreng van Isa van den Boogaard die duidelijk op de single. De Franse hoofdstad is al meerdere malen een inspiratiebron geweest voor de grote muzikanten en songwriters en chansonniers. In dat lange rijtje meldt zich ook Phil Meds. Hoewel het niet echt voor Parijs gaat, proef je de hoofdstad er wel in. Het is vooral de manier waarop de jazz- en soulinvloed is verwerkt in de song van Phil. Kortom op Parijs verdwaalt Phil al dagdromend in een romantische ervaring in Parijs, met een dame die hij enkel met lichaamstaal kan bezingen. Ook zangeres Isa laat haar zachte klanken vloeien over de warme, uk garage-inspired productie. Samen beschrijven zij een liefdesspel om je te verwarmen op een knusse herfstavond.

Liefde en romantiek is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het vasthouden van die twee elementen klinken eindeloos en haast tot het oneindige door in de single van Phil Meds.

Bantar

Instrumentale postrock in combinatie met symfonische en progressieve rock

Bantar onstaat waar Semistereo is opgehouden. Drie van die vier bandleden van Semistereo zijn verder gegaan en de manier van muziek maken kan ook worden gezegd of beter nog worden uitgedrukt in instrumentale stukken.

Het is het album This Heat Is Exhausting is het debuut van Marcel van de Graaf, Martijn Weyburg en Frank Weijers die met Bantar hebben besloten om hun voorliefde voor symfonische en progressieve rock uit te drukken in instrumentale muzikale arrangementen. Dat laat de band al direct met de korte intro en openingstrack We’re Not There Yet horen door de spanningsboog al flink aan te spannen. Daarna volgt een muzikale reis in de instrumentale breinen van het drietal. Soms meeslepend en zachtjes deinend om vervolgens met lange uithalen door te dringen in elke vezel van je lijf. ,,Het weerspiegelt de wereld waarin we vandaag de dag leven, met een verzameling instrumentale nummers met een mix van luide, zachte en melancholische tonen”, zegt Bantar over hun muziek. Overigens is het niet helemaal instrumentaal, want er zijn wel degelijk stemmen te horen en ook elektronisch vervormde stemmen.

De muziek is volgens Bantar meer leidend, maar het onderscheid is wat lastiger. De muziek die Bantar maakt, is aan deze kant van het muzikale spectrum en dan gaat het vooral om het genre best klein. De eerste ideeën voor dit album zijn al ontstaan als Semistereo nog actief is en dat is alweer ruim twee jaar geleden. Uiteindelijk moeten alle instrumentale stukken overeind blijven en dat doen ze stuk voor stuk.

De naam van de band komt vooral uit de koker van gitarist Frank Weijers. Het woord komt uit het Indonesisch en heeft te maken met een vuilnishoop. Er zit volgens Martijn Weyburg een heel verhaal aan vast, maar volgens hem is de naam origineel en de naam valt op.