De avond begint in de halfvolle cinema-zaal, wat normaal een bioscoop is. Het publiek moet duidelijk nog warm worden, waardoor het voor Pelle Bast – echte naam van Astronaut – en zijn band wellicht iets makkelijk speelt, omdat het publiek toch al rustig zit. De zwoele zomerse muziek van Astronaut, met in zowel elk nummer een trompetsolo, is een fijn begin van de avond. De zaal stroomt steeds iets voller, met als gevolg dat de meeste zitplaatsen bezet zijn en er publiek in de gangpaden gaat staan. Met deze nieuwe aanhang herhaalt Pelle nog maar eens dat er 25 januari de nieuwe Astronaut plaat uitkomt, met presentatie in Ekko op diezelfde dag. Pelle: “Ik denk dat als iedereen die hier nu is een kaartje zou kopen, we zijn uitverkocht!”. De energie van de band groeit iets, waardoor het publiek ook iets losser wordt. Aan het eind van het optreden is het applaus daverend, maar de host probeert er toch boven te komen. Ze kondigt aan dat we allemaal mogen verplaatsen naar de upstairs zaal, waar Dorpsstraat 3 zal gaan optreden.
De bovenverdieping van de Melkweg is overvol, want Stichting GRAP organiseert daar in samenwerking met Melkweg de Nieuwjaarsshow. Het Amsterdamse showcase festival vindt 6 januari voor de zoveelste keer plaats, maar is haar charme nog niet verloren. Vijf acts aan het begin van hun carrière laten deze avond hun muziek horen.
Astronaut
Zwoele zomerse muziek in Nederlandse taal
Dorpsstraat 3
Energieke synthwave
Aangekomen in de ruimere upstairszaal ervaar je is meteen een andere energie. Want, wat een contrast is Astronaut met de door energie gedreven synthwave band Dorpsstraat 3. Met een conventionele opstelling van een band (drums, bas en gitaar) aangevuld met twee synthesizers heeft Dorpsstraat 3 een unieke sound te pakken, wat duidelijk aansluit bij het publiek. De eerste voetjes gaan van de vloer, en dat bij de krachtige zang van de frontman met existentiële teksten als “Het einde is nabij”, en “Ik voel me nauwelijks nog een mens”.
Malu
Regelmatig de tijd nemen voor interactie
Als volgende is indiepop-band Malu. Een valse start in de vorm van een uitgelopen soundcheck voor een zo-goed-als-volle zaal is vervelend, maar weerhoud de vijfkoppige band er niet van een mooie show neer te zetten. Als de band eindelijk is begonnen, is de zaal ook echt volgestroomd. Het publiek is betoverd door de muziek van Malu, wat echt anders klinkt dan wat we deze avond gehoord hebben. Ook neemt Marloes van Dongen, de zangeres van Malu, regelmatig de tijd voor interactie met het publiek, wat ook een fijne persoonlijke touch toevoegt.
Levi Boon
Zelfverzekerde folk
Het publiek krijgt de opdracht zich weer te begeven naar de cinemazaal, want daar is het concert van folkartiest Levi Boon. Het is even haasten, want in de kleinere zaal wil je natuurlijk wel een goed plekje. Het is even een switch naar de rustige muziek van Levi Boon, en daardoor is het wel fijn dat dit concert weer in de toch rustigere cinemazaal plaatsvindt. Boon staat van alle acts het meest zelfverzekerd op het podium, en dat terwijl ze sinds 2023 pas muziek uitbrengt.
Parker Fans
Sterk optreden
Last but not least staat Parker Fans in de upstairszaal. Anders dan de andere acts heeft Parker Fans als enige “live” instrument een basgitaar, maar dat maakt het niet minder knallend. Integendeel, zelfs. Met drumcomputer en syntheziser lijkt het doel van Parker Fans niet zozeer zichzelf te laten zien, maar het publiek te entertainen. Met “sukkelijke” dansjes en grapjes weet de driekoppige band een heel sterk einde te zetten.
Al met al heeft Stichting GRAP laten zien dat ondanks alles 2024 een heel mooi en veel belovend muziekjaar zal worden. Vanavond was een avond vol passie en muzikale pracht. Op naar een jaar vol onvergetelijke muzikale momenten!