CHARLOT: verloren en daardoor juist gevonden CHARLOT: verloren en daardoor juist gevonden

Voordat er een hele band rondom Lotte ontstaat, werkt ze vooral zelfstandig aan haar muziek. ,,Als je in je eentje begint, dan wil je het eigenlijk jarenlang in je eentje blijven doen.”, geeft Lotte toe. Totdat haar songwritingdocent haar weet te overtuigen om op zoek te gaan naar andere muzikanten. Zij stelt voor om gewoon naar binnen te lopen en te vragen wie wilden samenwerken. ,,Daardoor had ik echt een missie en ben ik daadwerkelijk gaan zoeken. Ik had best wel veel geluk dat ik gelijk mensen had gevonden waar ik goed mee klikte,” vertelt ze opgelucht. “Zo ging ik eerst met onze drummer en gitarist op vriendschappelijke basis spelen. Toen we lukraak aan mijn eigen nummers gingen werken, wist ik direct dat dit mijn mensen waren.” In het grotere geheel ontbreken op dat moment er echter nog wel een bassist en toetsenist. Gelukkig zijn die makkelijk te vinden op het conservatorium. Zo komt Lotte twee muzikanten tegen met een lege agenda, die ieder op hun eigen manier vorm geven aan het project.

,,Aan het begin was het zeker wel eventjes wennen”, geeft ze aan. “Je vraagt echt veel van iemand als bandlid. Je vraagt iemands tijd en verwacht een investering,” legt Lotte uit. “En om dan mensen te vinden die daadwerkelijk die investering willen maken, is vrij bijzonder.” Zo wordt ieder bandlid ook ingezet op hun eigen kracht, of dat nu het aanvragen van subsidies is, het dirigeren van het licht of het begeleiden van de musical direction. Het is dan ook dit enthousiasme dat CHARLOT steeds meer op de voorgrond laat treden.

,,Doordat iedereen er een duidelijke toekomst in ziet, is er ook sprake van een soort magische klik,” zegt Lotte. Hetzelfde gold tijdens het maken van hun nieuwste album, Lost Like Alice, waarin de grens tussen werkelijkheid en fictie één en hetzelfde is. ,,Dit is bijvoorbeeld heel anders dan de vorige projecten, omdat ik voorheen niet met een bepaald concept werkte. Het was nu juist heel leuk om op een andere manier met muziek bezig te zijn. Het werd echt een soort project met een doel,” legt de zangeres uit. Zo kreeg het album een naam die verwijst naar een iets ouder, destijds onuitgebracht nummer. Tijdens het oppoetsen van dat nummer ontdekt ze dat er een groter verhaal is te vertellen. Welk verhaal dit is, wordt duidelijk tijdens het lezen van het boek Alice in Wonderland. ,,Toen ik dat idee eenmaal had, was het skelet voor een plaat snel gevormd,” zegt Lotte glunderend.

De neiging om naar een sprookje te grijpen voor inspiratie is minder willekeurig dan je misschien wil denken. Dat soort verhalen spreken CHARLOT namelijk vooral aan. ,,Ik vond de metafoor van de fabel zo mooi: de mogelijkheid om te verdwijnen in een droom waarvan je nooit zeker weet wat de realiteit is,” zegt ze. Ook geeft ze aan dat ze zich vaak zo voelt. Op dat soort momenten probeert de muzikant zichzelf te herinneren dat het leven in het hier en nu plaatsvindt en zomaar voorbij kan zijn. De drang om te ontsnappen lijkt diep in haar persona te zitten, en precies bij die vraag valt ze even stil. ,,Dat is een lastige… ik heb daar eigenlijk niet echt een goed antwoord op. Het zal wel in mijn DNA zitten,” grapt ze.

Het wordt zodoende langzaam duidelijk dat sommige impulsen niet te controleren zijn. Ook in het maakproces zelf: na weer een poging om geen ballad te schrijven, beseft Lotte dat het lied gewoon geen uptempo nummer wil worden. ,,Het heeft dan ook geen zin om daartegenin te gaan,” verduidelijkt ze. In plaats daarvan gaat ze tijdens het bepalen van de compositie voornamelijk uit van haar gevoel. ,,Wat heeft het nummer nu nodig? Vaak merk je dat wel. Het verhaal wordt namelijk ook melodisch een kant opgestuurd.” De frontvrouw heeft de melodie van een nummer altijd al belangrijk gevonden, maar voor deze release ligt de focus deels op het verbeteren van de teksten. ,,Ik ben altijd erg gericht op de sfeer, maar merkte dat ik streefde naar een hoger niveau voor de songteksten,” laat ze met trots weten. Door zich aan de structuur van het sprookje te houden, krijgt Lotte de nodige kaders voor enige vorm van houvast. Ze hoopt hiermee zowel het geluid als de thematiek samen te laten komen.

,,Onderdeel van het verhaal is ook het groter en kleiner worden. Dat je afscheid begint te nemen van eerdere versies van jezelf,” duidt ze met een zachte eerlijkheid. Dit vaarwel kenmerkt een oneindige zoektocht naar identiteit, iets wat tijdens het proces van volwassen worden veelvuldig terugkeert en soms verwarrend kan zijn. ,,Het volwassen worden… het is best wel iets,” voegt ze goedlachs toe. Er schuilt echter ook een nuance achter deze uitspraak, zodra de leadzangeres toegeeft dat het leven momenteel veel leuker is dan toen ze een kind was. Het kan dus ook heel mooi zijn.

Alhoewel de LP overwegend CHARLOT’s verhaal vertelt, stapt ze op enkele nummers bewust uit de schijnwerpers. Dan geeft ze voorrang aan anderen, zoals een huisgenoot of een verloren vriend, en op die manier geeft Lotte vorm aan het thema van de rouw. ,,Wanneer je iemand kwijtraakt, voel je je behoorlijk sterfelijk. Je kan dan wel al die tijd in je hoofd hebben geleefd, maar probeer af en toe terug te komen,” biedt ze als advies. Het is het soort advies dat je zelf altijd geeft, maar nooit meteen opvolgt. Zo weet ook Lotte wat het beste voor haar is, maar blijkt het moeilijk om dat in de praktijk te brengen. Toch wordt ze, net als Alice, wakker zodra ze zich realiseert dat ze droomt. Dit gebeurt op het laatste nummer, wanneer de zangeres ontdekt welke informatie wel en welke niet te vertrouwen is. CHARLOT: ,,Het is vergelijkbaar met de dynamiek tussen licht en donker. Mysterie kan niet bestaan zonder donkerte. Het licht kan niet bestaan als je nog nooit in het donker hebt bewogen.”

Schroom echter niet als je nog niet eerder in de duisternis hebt getast. De opkomende clubtour geeft je namelijk de kans om dit wel te doen, met een show die een combinatie is van zowel breekbare pianonummers als echte knallers. Dat vindt Lotte tenslotte het allerleukste: ,,Zo werkt het leven ook. Die emotionele achtbaan hoort er simpelweg bij.” Tegelijkertijd houdt ze zich bezig met de spanningsboog van het optreden. Als artiest denkt ze bijvoorbeeld na over hoe ze de set zal eindigen. Wil je dat mensen opgelaten of reflecterend naar huis gaan? ,,Ik probeer altijd een beetje in te schatten wat mensen willen. Op Lowlands mag het dak eraf, en bij mijn eigen tour mag er af en toe wel een traantje worden gelaten,” verklapt ze. Het is dan ook dit podium waarvoor ze al die jaren terug haar angst heeft losgelaten. De vastberadenheid heeft blijkbaar goed uitgepakt.

Op 30 november staat CHARLOT met haar magische vocalen en sfeervolle elektronica in Bitterzoet.